11

1.3K 47 4
                                    

Hoofdstuk 11

U heeft twee gemiste oproepen van Donny van de Beek gaf haar telefoon aan.

Een beetje verbaasd staarde Liz naar het beeldscherm.

'Wat is er, schat?' vroeg Anita.

'Hmm, niks bijzonders.'

'Dan mag ik het best weten, toch?' Haar moeder sloeg haar armen over elkaar.

'Donny, de Ajax-speler waar Sem helemaal fan van is, heeft me vanochtend twee keer gebeld,' vertelde ze.

'Waar wacht je nog op! Bel hem terug!'

'Goedemorgen, Lizzie,' nam hij op. 'Ik heb je hopelijk niet wakker gebeld, hoop ik?'

'Jij ook. Nee, zeker niet, waar belde je voor?' antwoordde ze.

'Ik vroeg me af of je vandaag al plannen had, anders leek het me erg leuk richting Rotterdam te rijden en Diergaarde Blijdorp te bezoeken. En als Sem mee wil, kan dat ook.'

'Dat lijkt me zeker leuk,' knikte ze verrast, maar al gauw kwam het besef dat Donny haar reactie niet kon zien. 'Ik denk dat Sem dolenthousiast hierover zal zijn.'

'Mooi, zal ik jullie dan om tien uur komen ophalen? Redden jullie dat?'

'Ja, ik app je het adres van mijn ouders door.'

'Sem, ik heb een verrassing voor je,' glimlachte Liz, toen hij beneden kwam.

Meteen werden zijn ogen groot en door twee sprankelende ogen werd ze aangestaard.

'We gaan naar de dierentuin mét Donny,' deelde ze al glunderend mee.

'Donny van de Beek van Ajax?'

'Ja, de enige echte,' reageerde Liz en binnen no-time hing Sem om haar nek.

-

'En hoe gaat met papa? Voetbal je vaak met hem?'

'Papa slaapt al heel lang in het ziekenhuis, omdat hij erg moe is,' zei Sem ernstig.

Meteen keek Donny naar Liz. Er vormde zich een enorme brok in haar keel.

Natuurlijk begreep Donny dat ze dat Sem had verteld, omdat hij het anders niet zou begrijpen.

-

'Mag ik naar de speeltuin?' vroeg Sem.

'Ja, ga maar. Donny en ik blijven hier, dus als je ons zoekt, zitten wij hier. En niet uit de speeltuin gaan, hè!' riep ze hem na. Of Sem het laatste deel had gehoord, betwijfelde ze zeer.

'Waar had Sem het over toen hij zei dat zijn vader al heel lang sliep in het ziekenhuis?' wilde Donny weten.

Ze had deze vraag al verwacht.

'Morris heeft een paar weken terug een ongeluk gehad op de scooter en daarna is hij in kunstmatige coma gehouden. Gisteren hebben de artsen geprobeerd hem uit zijn kunstmatige coma te halen, maar dit is niet gelukt. Hij werd vandaag verder onderzocht en waarschijnlijk ligt hij in een coma.'

Ze moest moeite doen haar tranen in bedwang te houden. Ze wilde niet opnieuw huilen; dit had ze gisteravond en -middag ook al gedaan.

'Jeetje, wat heftig. Ik ben sprakeloos, moet ik toegeven. Ik begrijp goed dat je het hier moeilijk mee hebt.' Donny sloeg zijn arm om Liz heen en ze moest toegeven dat dit goed voelde. Té goed misschien wel.

'Ja, dit is ook de reden dat Sem bij mijn moeder logeert, zodat dat een zorg minder is voor mij,' voegde ze er aan toe.

'Dat begrijp ik wel.'

AchterhoedeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu