Achterhoede

04

Hoofdstuk 4

De geur van alcohol en zweet kwam haar neus tegemoet.

'Liz!' Lara kwam op haar afgestormd om haar in een omhelzing te trekken. 'Gezellig dat jullie er zijn.'

'En jij moet Morris zijn,' Lara stak haar hand uit naar hem. 'Lara.'

'Ja, klopt. Morris dus,' glimlachte hij.

'Ik heb veel over je gehoord,' Lara keek haar een paar seconden aan. 'Ik was ontzettend benieuwd om te zien waar Liz het altijd over heeft.'

'Oh, is dat zo, Lizzie?'

'Misschien,' ze voelde haar wangen rood worden en wendde haar blik af, omdat ze ze zich een beetje schaamde.

'Ik vind het schattig,' gniffelde Lara, 'het is niks om je voor te schamen. Als je verliefd, ben je verliefd.'

'Goed, ik hoop dat jullie je zullen vermaken. Het drinken staat daar en ik zie jullie straks wel eventjes.'

'Zal ik anders wat te drinken gaan halen?' vroeg Morris.

'Doe maar iets met wodka. Het maakt me niet zoveel uit.'

'Oké, ik zal kijken. Wacht je hier?'

Liz beantwoordde zijn vraag door te knikken, waarna Morris zich een weg baande door de menigte mensen.

'Die heb je goed uitgezocht,' vond Lara. 'Volgens mij is het een droomman, kun je me vertellen waar ik die ook kan vinden?'

'Bedankt. Ja, dat is hij zeker. We hebben elkaar leren kennen via vrienden en er was direct een klik tussen ons vanaf het eerste moment,' vertelde ze. 'Ik was in die tijd niet op zoek naar liefde, maar als je ergens niet naar op zoek bent, zul je zien dat het meestal op je pad komt, Laar. Jouw grote liefde komt heus wel, maak je daar geen zorgen om. Je bent hartstikke leuk.'

'Kijk eens, ik heb maar iets met wodka erin gepakt. Hopelijk vind je het lekker,' lachte Morris.

'We zullen zien.' Ze nam het glaasje met alcohol daarin aan en nam haar eerste slok. De alcohol liet een brandend gevoel achter in haar keel, maar dat was iets waar ze doorheen moest bijten, wist ze.

'En, vind je het wat?' Vragend werd ze door Morris aangekeken.

'Ja, het is best lekker. Ik ga er straks nog eentje van halen,' antwoordde Liz, die moeite moest doen om boven de harde muziek uit te komen.

'Hoho, rustig aan met die alcohol, Lizzie. Ik zou het leuk vinden als je redelijk aanspreekbaar zult blijven vanavond. Anders wordt het voor mij een saaie boel met mensen die ik niet ken.'

'Ik zal niet zoveel drinken dat ik straks compleet van het padje af ben.'

-

Terwijl ze zich vermaakte met Lara en Renée, stond Morris te praten met haar mannelijke collega's.

'Dus, wat vind je van die daar?' wees Renée naar een man.

Liz en Renée hadden afgesproken om Lara aan een man te koppelen deze avond.

Ze zag Lara twijfelen.

'Stap anders eerst op hem af, maak een praatje met hem en oordeel daarna over hem.'

'Als je er niet op afgaat, zul je nooit weten of hij wat voor je is,' viel Renée haar bij. 'Niet geschoten is altijd mis, dus doe het gewoon, Laar. Al is het alleen maar om een gezellige avond mee te hebben.'

'Hmm, ik weet het niet, hoor,' verzette Lara zich. 'Op mannen afstappen is niet bepaald mijn ding en wat als hij mij niet ziet zitten?'

'Just do it! Zo lastig is het niet. Dan loop je een keertje een blauwtje. Dat is op het moment zelf voor even jammer,' zei Renée, 'maar later zul je daarom kunnen lachen en ben je hem waarschijnlijk allang vergeten.'

'Hup, gaan jij!' Liz gaf haar collega een duw in de rug richting de jongen.

Een middelvinger later had Lara eindelijk de moed gevonden een gesprek aan te gaan.

Lara stak lachend haar duim naar hen op.

'Goed, nu Lara het zo te zien leuk heeft, hebben wij tijd om bij te kletsen en een drankje te gaan halen. Waar heb je trek in, Liz?'

'Een biertje, alsjeblieft.'

'Oh, Renée, als je toch gaat, neem dan voor mij ook een biertje mee!' voegde Jonas, een collega, eraan toe en al snel volgden meer collega's.

'Ik loop wel met je mee,' grinnikte ze.

'Liz, wacht!' hoorde ze Morris roepen.

Liz en Renée draaiden zich om. 'Wat is er? We gaan wat te drinken halen, of wilde je zeggen dat we ook wat voor jou mee moeten nemen?'

Met een grijns op zijn gezicht gaf Morris als reactie een knik.

De twee keken elkaar met rollende ogen aan, waarna ze naar de bar toeliepen.

-

'Ik wist niet dat katers zo erg konden zijn,' verzuchtte Morris, toen hij een paracetamol innam.

'En wie zei er gister ook alweer dat ik niet al te veel moest gaan zuipen?' Liz schudde gniffelend haar hoofd.

'Alsof jij geen kater hebt!'

'Dat heb je mij niet horen zeggen,' reageerde ze. 'Maar ik ben niet degene die er zoveel over zeurt.'

'Dus je vindt me een zeikerd?'

'Ik zei enkel dat je zeurt over hoe erg je kater is, niet meteen alles wat ik zeg verkeerd opvatten, Mor! Goed, geef mij dat doosje met paracetamol eens.'

'Oh, je vindt dat ik zeur, maar zelf heb je dus ook last,' ging hij tegen haar in.

'Ik moet er niet aan denken om straks Sem weer hier te hebben rondlopen. Ik heb daar zo geen zin in. Bovendien zal hij wel druk zijn nu hij bij jouw ouders is geweest en het laatste wat ik vandaag in mijn huis wil, is een hyper kind.'

'Rustig maar, Mor. Wind je niet zo op, daar krijg je stress van en van stress krijg jij zo'n slecht humeur,' suste ze hem. 'We komen deze dag best door, hoop ik. Het komt goed. Laten we nu even genieten van onze uren zonder die kleine.'

'Je hebt gelijk,' stemde haar vriend in. 'Wat wil je doen? We kunnen misschien naar het Rembrandtpark, als je het daar ook mee eens bent. Of door het centrum gaan slenteren.'

'Ik vind het Rembrandtpark een goed idee,' hakte Liz de knoop door. 'Het is nu hartje zomer en dat betekent dat het centrum nu overvol is met toeristen, toeristen en nog eens toeristen en ik weet dat die er in het Rembrandtpark ook zijn en dat het waarschijnlijk daar druk is door de hitte, maar half niet zo erg als in het centrum.'

'Oké, dan doen we dat, maar dan moeten we snel ons gaan omkleden en douchen, want over drie uur staat jouw moeder hier op de stoep en ik heb geen zin om te moeten gaan haasten,' zei Morris.

'Ik ook niet, dus dan ga ik nu douchen.' Ze was al halverwege richting de badkamer gelopen, omdat ze haar vriend voor wilde zijn. Morris kon soms zo lang onder de douche staan en lang over zijn haar doen, dat Liz daar vaak helemaal gestoord van werd. Voordat ze een relatie hadden, dacht ze dat vrouwen meer tijd in hun uiterlijk staken, maar kennelijk hadden mannen daar ook een handje van.

Ze draaide de knop van de douche om en langzaam begon het water te stromen.

Na een avond uit voelde ze zich altijd erg vies door alle zwetende mensen in de club, de warmte daar en de alcohol. Liz snakte meestal na een douche als ze uit was geweest. Het liefst sprong ze er direct onder als ze thuis was gekomen, maar het leek haar geen goed idee om met haar dronken kop een douche te gaan nemen.

Toen het water de juiste temperatuur had, stapte ze eronder.

'Lizje, ben je bijna klaar?' zeurde Morris.

'Ja, ik zal opschieten, maar alleen als jij belooft om er niet een half uur onder te gaan staan.'

'Ik zal mijn best doen, maar ik kan het niet geloven,' kreeg ze als antwoord terug.

Ze schoot in de lach.