Achterhoede

14

Hoofdstuk 14

'Heb je een beetje geslapen?' Donny was in de keuken bezig toen ze binnenkwam.

'Ja, best wel goed. In ieder geval beter dan verwacht.'

'Mooi. Ik heb speciaal voor jou verse broodjes gehaald bij de bakker,' deelde Donny mee.

Liz lachte. 'Wat een moeite allemaal op deze vroege morgen.'

'Nou, vroeg valt ook wel weer mee, hoor,' Donny schoot in de lach door haar opmerking. 'Het is inmiddels alweer kwart over elf.'

'Goed, ik heb voor jou croissantjes meegenomen, want ik hoopte erop dat je dat lekker zou vinden.'

'Dat vind ik heerlijk, Don,' glimlachte ze. 'Kan ik helpen?'

'Graag, ik weet niet of je thee, koffie of iets anders te drinken wilt bij je ontbijt, maar pak iets voor jezelf en als je voor mij een koffie zou willen maken, maak je mij dolgelukkig.'

'Komt eraan, meneer Van de Beek,' knikte ze, terwijl ze het koffiezetapparaat aanzette.

Toen alles eenmaal op tafel stond, schoof Liz tegenover Donny aan, die voor zichzelf havermout had klaargemaakt.

'Ik ben zo jaloers op je. Ik zit nu maar met mijn havermout,' verzuchtte hij.

'Heb je het zwaar?' pestte ze Donny om hem extra jaloers te maken.

Als reactie rolde hij met zijn ogen. 'Jij bent echt erg, Liz van Dongeren.'

'Ik weet het,' lachte ze. 'Ik wil best met je ruilen, maar ik denk dat je dieet dat niet toelaat.'

'Ik weet wel zeker van niet. Als profvoetballer moet je er veel voor overhebben om bij de top te komen,' antwoordde Donny.

'Misschien een schrale troost: je verdient er een hele hoop geld mee. De meeste mensen moeten een stuk harder werken om het bedrag te verdienen dat jullie krijgen. Jullie voetballers lopen een beetje achter een bal rond en gaan op de foto met fans.'

'Dus zo kijk jij naar voetballers?' Donny keek haar met opgetrokken wenkbrauwen aan.

'Ik zeg niet dat ik voetballers zo zie, maar ik vind de salarissen die jullie verdienen belachelijk hoog, dat moet ik toegeven. Ik bedoel: kijk naar Ronaldo of Messi, het is echt niet normaal wat die in een paar uur alleen al verdienen.'

'In dat opzicht ben ik het met je eens,' gaf hij toe. 'Maar vergeet niet dat wij profvoetballers al vanaf dat we een jaar of tien, elf zijn bijna elke dag op de club te vinden zijn. Bovendien krijg je eerste jaren als jeugdspeler geen salaris en is het alleen maar mooi als je in de jeugd van een topclub mag spelen.'

'Jaja, smoesjes om vervolgens miljoenen op je bankrekening te hebben staan,' Liz gniffelde.

'Wat ga je vandaag doen, denk je?'

'Naar mijn ouders toe, lekker tijd met Sem doorbrengen, misschien een rondje hardlopen als ik daar zin in heb,' antwoordde ze.

'Alleen als je er zin in hebt?' lachte Donny.

Liz haalde nonchalant haar schouders op. 'Eigenlijk heb ik er de laatste tijd nooit zin in, dus dan doe ik het meestal niet. Maar het is goed voor me en als ik het niet doe, houd ik geen conditie meer over. Ik moet wel.'

'Oké, ik wil een deal met je sluiten,' zei hij vastberaden.

Ze knikte.

'Ik weet zeker dat als wij een keer samen gaan sporten, jij het een stuk leuker gaat vinden.'

'Alsof ik jou kan bijhouden, Donny van de Beek. Je bent profvoetballer bij Ajax, natuurlijk is jouw conditie honderd keer beter dan de mijne.'

'So what?'