Achterhoede

30

Hoofdstuk 30

'Hey, schat,' ze voelde dat twee sterke armen om haar middel werden heen geslagen.

'Kun je het je voorstellen dat we over een paar maanden ons eigen gezin hebben?' vroeg Donny. 'En daar hoort Sem natuurlijk ook bij.'

'Dat is een gek idee, hè?' lachte Liz. 'Dat het zo kort duurt voordat onze wereld compleet zal gaan veranderen.' Ze draaide zich naar Donny om.

'Ja, zeg dat wel ja,' knikte Donny.

Liz gaf hem een kus.

'Ik hou van je,' glimlachte hij.

'Ik ook van jou.'

'Je gaat een geweldige vader worden.'

'Ja, denk je?' Speels keek Donny haar aan.

Liz schoot in de lach. 'Ja.'

'Fijn om te horen,' grijnsde Donny, terwijl hij allemaal kusjes op haar buik drukte.

'Papa houdt nu al van jou,' begon Donny tegen haar buik te praten. Hij had één hand op Liz haar buik gelegd.

En toen voelde ze het ineens. De baby schopte. Dat was de eerste keer!

'Liz, schopte-'

'Ja!' onderbrak ze hem nog net niet gillend.

'Wauw,' Donny viel stil.

Liz schrok op uit haar droom. Ze kneep zichzelf om te checken of het wel echt een droom was geweest. Ze zuchtte, maar viel al vrij snel opnieuw in slaap.

-

Liz knipperde met haar ogen. Ze was wakker geworden door de felle zon die door de ramen scheen. Maar de zon maakte haar bonkende hoofdpijn niet minder erg.

Ze lag op een bank met een deken over haar neergelegd. Langzaam herinnerde Liz zich dat ze op Donny's bank lag, en dat ze daarvoor behoorlijk wat alcohol achterover geslagen had.

De droom van vannacht had een raar gevoel achtergelaten. Wat had deze droom haar willen vertellen? Dat zij en Donny bij elkaar hoorden?

Op haar telefoon zag ze dat het pas half acht was. Donny lag waarschijnlijk nog te slapen en hij zou waarschijnlijk nog bozer op haar zou zijn doordat ze in slaap gevallen was en gisteravond dronken bij hem kwam binnenvallen.

Ze besloot alvast een glas water voor zichzelf in te schenken om een beetje wakker te worden en om op zoek te gaan naar de paracetamol.

Terwijl Liz zo stil mogelijk naar de badkamer liep, schrok ze zich bijna dood toen ze Donny daar aantrof in enkel een voetbalbroekje.

'Goedemorgen,' riep Donny. Vol verbazing keek Liz toe hoe hij zo vroeg wakker was. Donny sliep het liefst namelijk uit, wist ze.

'Jij ook,' zei Liz. 'Je bent vroeg op.'

'Ik werd vroeg wakker door die vreselijke hond van de buren. Wat een kutbeest.'

Ze moest lachen.

'Ehm.. waar ligt de paracetamol?'

'Oh, eh, hier,' zei hij, toen hij het uit de la vandaan haalde. 'Alsjeblieft.'

'Hoofdpijn?' vroeg Donny.

Liz knikte.

'Dat had ik wel verwacht, ja,' reageerde hij.

Het viel haar op dat Donny helemaal niet boos tegen haar deed.