Achterhoede

06

Hoofdstuk 6

'Hoe voel jij je?' Brak kwam Lara naar haar toe, gevolgd door Renée.

'Ik heb me wel eens beter gevoeld,' Liz lachte.

'Zeg, vertel eens. Hoe is het afgelopen met die man van je?' grijnsde ze.

Renée barstte in lachen uit. 'Ik heb het verhaal net gehoord. Hilarisch!'

'Wil je dat echt weten?' checkte Lara.

'Waarom zou ik het vragen als ik het niet zou willen weten?'

'Goed, ik was met hem meegegaan naar zijn huis en we hadden de wijnfles op tafel staan voor de bank. Ik was even naar het toilet gegaan en toen ik terugkwam, was hij in slaap gevallen.'

Liz proeste het uit van het lachen. 'Dat meen je niet!'

'Helaas is het de waarheid. Ik ben toen maar op de andere bank gaan liggen en de volgende ochtend was het vet awkward. We zeiden amper iets tegen elkaar – vooral Joris tegen mij – en toen ik weg wilde gaan, riep hij mij na. Joris wilde dat ik mijn telefoonnummer in die van hem zou zette en zei dat het hem speet dat hij in slaap gevallen was en dat we daardoor geen leuke avond gehad hebben.'

'Wat een eikel, zeg,' was Renée van mening. 'Je hebt die gozer toch niet je nummer gegeven, hè?'

'Nou, eigenlijk heb ik dat wel gedaan, omdat ik het lullig vond om nee te moeten zeggen. En raad eens wie mij vanochtend een appje sturen met de vraag of ik vanavond al plannen had? Ja, Joris dus.'

Liz schudde haar hoofd. 'Ik begrijp jou niet, Laar. Je tolereert het dat hij in slaap valt en daar komt bij dat je aan hem je telefoonnummer geeft. Als ik jou was, had ik hem allang geblokkeerd, zodat ik geen contact met hem hoefde op welke manier dan ook.'

'Eigenlijk hebben jullie een punt,' was Lara het met haar collega's eens.

'Waar wacht je op? Ik zou zeggen: blokkeren met die handel. En dan is het een gevalletje van: die zien we nooit meer terug.'

Voordat ze aan het werk ging, checkte Liz voor een laatste keer haar telefoon.

Ze schrok toen ze haar telefoon checkte. 'U heeft vier gemiste oproepen van Thomas Koper,' gaf haar mobiel aan.

Haar schoonvader belde haar nooit zomaar en zeker niet vier keer achter elkaar. Wat was er zo ernstig?

'Sorry, ik moet even een belletje plegen. Neem me niet kwalijk.' Ze drukte op de naam van haar schoonvader en het duurde niet lang voordat er werd opgenomen.

'Liz, je moet nu naar het VUmc komen,' vertelde Thomas haar.

'Wat is er dan?'

Wat was er aan de hand met Morris.

'We zijn net gebeld door het VUmc. Rianne en ik weten ook niets. We zitten op dit moment in de auto richting het ziekenhuis.'

'Goed, ik kom er zo snel als mogelijk is aan.' En met die woorden hing ze de telefoon op.

'Wat kijk je verschrikt,' vond Lara.

Ze slikte. 'Ja, de vader van Morris belde me net om me te vertellen dat Morris in het ziekenhuis ligt.'

'Jezus, wat erg,' Renée sloeg haar hand voor haar mond.

'Wat doe jij hier nog?' riep Lara. 'Ga naar je vriend toe!'

'Kan dat echt?' Met verbijstering staarde ze Lara aan.

'Ja, tuurlijk kan dat! Ik ben jouw leidinggevende en ik besluit dat jij hier nu weggaat en naar je vriend gaat.'