Achterhoede

01

Omdat ik al wat hoofdstukken voorloop, vandaag al het eerste hoofdstuk voordat het donderdag écht begint! Enjoy! X

Hoofdstuk 1

'Doeg, lieverd,' ze drukte een kus op Sems wang, waarna hij richting zijn klasgenootjes liep.

Liz keek toe hoe haar zoontje plezier maakte met zijn vrienden en met een glimlach verliet ze het schoolgebouw waar ze haar fiets pakte om naar haar werk te gaan.

Terwijl ze haar oortjes in haar oren drukte om muziek te luisteren, begon ze met trappen.

'Take a seat right over there, sat on the stairs.
Stay or leave, the cabinets are bare and I'm unaware.
Of just how we got into this mess, got so aggressive.
I know we meant all good intentions,
so pull me closer.
Why don't you pull me close?
Why don't you come on over?
I can't just let you go,' neuriede ze zachtjes mee.

Het overheerlijke zonnetje zorgde ervoor dat ze zin had om naar haar werk te gaan, wat nogal iets was, aangezien Liz werkte als secretaresse en dat vond ze ontzettend saai om te doen.

Op weg naar haar werk begreep ze ineens weer waarom ze het haatte om door Amsterdam te moeten fietsen als ze moest werken. De vele stoplichten waar ze voor moest stoppen, massa's toeristen en iedereen die haast had zorgde ervoor dat ze een stuk opgefokter het bedrijf binnen kwam wandelen.

Met een zucht plofte ze naast Lara neer op de stoel en zette haar computer aan.

'Ook goedemorgen, Liz,' grijnsde Lara, haar leidinggevende. 'Ik snap je volledig: het is maandag en de zomer komt eraan, wat betekent dat het centrum overspoeld is met toeristen.'

'Jij ook,' glimlachte Liz.

'Ik dacht al dat je geïrriteerd zou zijn, dus heb ik alvast een bak koffie voor je gehaald.'

'Bedankt, Laar, ik weet niet wat ik zonder jou op deze maandagochtend aan zou moeten.'

'Lekker slijmen bij je collega,' knipoogde Lara lachend.

-

Morris Koper:
Wij gaan vanavond een avond met zijn tweetjes houden, want dat hebben we al lang genoeg niet meer gedaan! Ik heb geregeld dat mijn ouders Sem van school ophalen en dat hij daar ook logeert. Ik heb ook al gereserveerd bij jouw favoriete restaurant:)

Een glimlach sierde Liz' lippen. Na een hele saaie ochtend met veel administratie vrolijkte het berichtje van Morris haar op. Ze vond het heerlijk hoe lief hij voor haar was. Het was dan ook lang geleden dat ze iets leuks hadden gedaan, en ze moest toegeven dat ze er soms van baalde, maar het was nu eenmaal niet anders.

'Ga je mee een broodje halen in de stad, Liz?' vroeg Lara. 'Anne, Louise, Boris en Timo gaan ook mee.'

Ze slikte. Zij en Morris hadden het thuis niet breed en ze was al verrast dat hij haar mee uit vroeg, omdat ze niet had verwacht dat daar geld voor was op dit moment. Het opvoeden van een kind kostte veel geld, maar zij en Morris deden het met alle liefde, en dat betekende dat ze soms dingen zoals dit moesten overslaan.

'Nee, sorry,' antwoordde ze. Bijna niemand wist van hun geldproblemen.

'Is er iets dat je bijna nooit meegaat lunchen in de stad?' Lara leek haar door te hebben.

Liz wist slecht wat ze moest doen. Ging ze haar collega de waarheid vertellen, of bleef ze safe en was liegen de beste optie?

'Liz, ik kan als de beste een geheim bewaren en ik heb er zelf al heel wat gehoord, dus gooi het er maar uit.'

'Het is niet dat Morris en ik arm zijn, maar Sem kost geld, en dat is niet weinig als je beide een baan hebt die niet bepaald goed verdient,' vertelde ze en keek weg, omdat ze zich schaamde. Bijna niemand wist van hun financiële situatie af, en dat ze het nu aan haar collega had verteld, vond ze goed van haarzelf.

'Wat naar,' reageerde Lara. 'Ik zie aan je dat je er lastig mee hebt, maar dat betekent niet dat je nu niet mee kunt gaan om te lunchen, want ik betaal gewoon voor je.'

'Nee, Laar, dat wil ik echt niet,' wilde ze niet akkoord gaan.

'Jawel, jij gaat mee,' besloot Lara en stond op. 'Kom, ga met ons mee! Je zult dit vast lang niet gedaan hebben.'

'Oké dan,' ging Liz overstag.

-

'En toen flikkerde hij uit mijn bed,' eindigde Louise haar verhaal lachend. Zij was één van de vele collega's met wie ze waren gaan lunchen. Ze had nooit echt gepraat met haar, maar ze was erachter gekomen dat Louise best aardig kon zijn.

'Liz, jij moet vast ook van dat soort blunders hebben gemaakt,' lachte Louise. 'Dat degene die je was tegenkomen met stappen een blunder maakte.'

'Nou, niet echt. Ik ben al sinds mijn vijftiende samen met Morris, dus als ik uitga, ga ik nooit met een andere man mee dan mijn eigen vriend,' reageerde Liz ietwat ongemakkelijk en keek naar haar inmiddels lege bord.

'Heeft alles gesmaakt?' vroeg de ober. Ze was nog nooit zo blij geweest dat iemand van de bediening langskwam.

'Goed, Renée, heb jij een sappig verhaal wat met ons wilt delen?' ging Louise verder, nadat de ober alle borden had opgehaald.

-

'Hey, lief,' glimlachte Morris en drukte een kus op Liz haar lippen. 'Wat zie je er beeldschoon uit. Ik moet moeite doen om te me in te houden, maar dat zal ik wel moeten, want we willen niet te laat komen voor de reservering.'

Ze lachte en knipoogde: 'Helaas moet ik je melden dat we dat moeten uitstellen tot we terug zijn.'

'Goed, laten we naar het restaurant gaan.'

'Hoe gaan we eigenlijk?' vroeg Liz.

'Ik dacht eraan om met de scooter te gaan, als jij het daarmee eens bent,' stelde Morris voor.

'Prima,' ging ze akkoord, terwijl ze haar voeten in haar hakken wrong. Eigenlijk vond ze het helemaal niet fijn om op hakken te lopen, en haar voeten deden ook al zeer van toen ze hakken aan had op haar werk, maar toch deed Liz het voor Morris.

'Klaar voor?'

'Helemaal, we kunnen gaan,' knikte Liz, toen ze de deur achter zich sloot en bij Morris achterop de scooter ging zitten.

Ze sloeg haar armen om zijn middel heen om haarzelf aan vast te houden tijdens de rit, en wachtte totdat Morris de motor startte.

Genietend van het moment keek ze hoe ze langs de grachten reden en bij het Rembrandtplein tot stilstand kwamen.

Het was begin mei en het zonnetje scheen zorgde voor een aangename temperatuur in de stad.

'Ga je mee, lieverd?' Morris verstrengelde zijn hand met de hare.

'Ja,' antwoordde Liz, terwijl ze haar vriend verliefd aankeek. 'Ik vind het zo lief dat je dit voor me doet.'

'Ook al kunnen we het niet vaak doen vanwege geld, doe ik het daarom extra graag voor jou en geniet ik er meer van.'

-

'Dit moeten we echt vaker doen, Lizje,' vond Morris. 'Ik heb dit en met name jou gemist.'

'Ik ook. De laatste tijd zijn we beiden druk en zien we elkaar weinig. Of na ja, we maken niet veel tijd vrij voor elkaar en dat zouden we juist moeten doen.'

'Ja, dat moeten we zeker doen,' was Liz het met hem eens. 'Misschien moeten we een oppas gaan regelen, zodat we meer tijd voor elkaar overhouden.'

'Lieverd, hoe graag ik dat ook zou willen; ik denk niet dat het financieel gezien mogelijk is. Natuurlijk is het fijn als we een oppas zouden hebben en ja, we zouden het rustiger hebben, maar ik heb het liever druk dan dat we in de schulden komen.'

En daar had ze niet bij stilgestaan. Morris had er een punt, en eigenlijk vond ze haar idee erg dom klinken.