Son Defa

◈ 27 ◈

"Sen delirdin mi?"

Son yarışmacının da yerini aldığını gören kalabalık daha çok bağırmaya başlamıştı. Varillerin arkasına yer yer kurulan hoparlörden müziğin sesi arttırıldı. Haklı olarak pürüz çıkartan Uraz'a cevap vermek için yaklaştım.

"Geliyor musun, gelmiyor musun?"

Kolumu bırakmadı. 

"Kapat şu kapıyı."

Kolumu sıkıca kavrayan eline baktım. Ardından yüzümü yeniden ona çevirdim. 

Bu hareketimi gördükten sonra kiminle konuşmakta olduğunu hatırladı, elini serbest bıraktı. "O arabadan uzaklaşmak için üç saniyen var,"dedi.

Güldüm. 

"Üç saniyelerin artık bir işe yaramıyor. Hadi, atla." 

Turuncu arabaya bindim. Kapıyı ardımdan kapattım. Motor çoktan çalışıyordu. Camım açıktı. Ellerini cama koyarak bir şeyler zırvalamaya başladı. Yarışmamızın mümkünatı yokmuş, eğer inmezsem beni zorla götürürmüş, hayatımı tehlikeye atamazmış... Cevap vermedim.

Bekledi. Bir şeyler söylüyor ama harekete geçmiyordu. Bunun bir şaka olduğunu söylememi bekledi sanırım. Koltuğu ve dikiz aynasını kendime göre ayarlarken, Uraz ancak anladı. Ben ciddiydim, ve bu araba az sonra hareket edecekti.

Dış görünüşüyle, uzun sarı saçlarıyla, daracık taytı, topuklu ayakkabılarıyla mükemmel bir kadın geldi. Arabaların arasından geçip ileriye birkaç adım yürüdü. Elinde bir bayrak tutuyordu. Uraz camdan bana doğru eğildi.

"Buna göz yummama neden olduğuna inanamıyorum." Arabanın yanında doğruldu, dimdik durdu. Etrafına son bir kez daha bakındıktan sonra yine eğildi.

"Tamam, in."

Kapıyı kilitledim. Az sonra açmaya çalışacağını biliyordum. 

"İn Aylin. Tamam ben geçeceğim."

Sanki makyajımın nasıl gözüktüğünü merak ediyormuşum gibi aynaya bakıyordum. Dudağımın kenarlarına dokunarak ruju düzeltiyormuşum gibi yapıyordum. Arabayı açmaya çalıştı. Kapı kilitliydi.

"Anlaşma anlaşmadır çirkin."

Hangi anlaşmadan bahsettiğimi çok iyi biliyordu. Sabah o kullanmıştı, şimdi ise sıra bendeydi. 

Eliyle arabanın üstüne sembolik, yumuşak iki yumruk attı. Ağzından yalnızca iki kelime çıktı:

"Lanet olsun."

Camdan uzaklaşıp arabanın önüne geçti. Hızlı adımlarla yan tarafa ulaştı. Kilidi açtım. Oturup kapıyı arkasından kapattı. Eğer yeterince aydınlık olsaydı, emniyet kemerini takarkenki titreyişine şahit olabilirdim diye düşündüm. 

Pistteki tek tük topluluklar da varillerin arkasına geçtikten sonra onu korkutan aptal sürücü ayaklarını bıraktım. Pencereleri kapattım. Kemeri bağladım. Direksiyonun altındaki mod seçeneklerinden içinde bulunduğumuz Lamborghini'yi spor moduna aldım. Benzin tamdı. Lastik basınçları tamdı. Benden önce arabayı yarışa  hazırlaması için tuttuğum görevli her şeyi dört dörtlük halletmiş olmalıydı. Saçlarımı at kuyruğu yaptım.

Aa, istediğim şarkıları da arabada çalabileceğim hale getirmiş miydi acaba?

Camlar kapalı olsa da, dışarıdaki kalabalık söz konusuyken dahi diğer iki Ferrari'nin motorunu duyuyordum. Gösteriş yapıyor, özellikle yanımızdaki mavi olan arabayı sürekli bir şekilde bağırttırıyordu.