for you [l.s]

32

هری :

داشتم سعی میکردم یه چیزی واسه شام درست کنم تا حداقل فکرم ازاد بشه .

داشتم سبزیجات خورد شده رو روی مرغ میریختم که صدای تلفن خونه اومد . با عجله سبزیجات رو ریختم روی مرغ  و مرتبشون کردم و ظرفو گذاشتم توی فر . صدای تلفن رو دنبال کردم ، چون نمیدونم اخرین بار کجا گذاشتمش .

حتما باز اندرو زنگ زده و میخواد مطمعن بشه خوبه ام یا نه . مثل ده دفعه قبل .

تلفن رو بین کوسن ها پیدا کردم و وقتی شماره نایل رو دیدم تعجب کردم ، نکنه چیزی شده که زنگ زده . ما که صبح باهم حرف زدیم .

گوشی رو جواب دادم ولی هیچ صدایی از اون ور خط نمیومد جز صدای راه رفتن .

هری : « الو ... نایل ... الو ؟ چرا حرف نمیزنی؟ چیزی شده ؟ »

دیگه داشتم نا امید میشدم از اینکه صدایی از اون ور خط بیاد ، حتما دستش خورده و بهم زنگ زده . خواستم قطع کنم که یهو از پشت خط صدای کسی اومد .

لویی : « هز »

صدای لویی بود ، مطمعنم صدای لویی بود . هول کرده بودم و تپش قبلم بالاتر رفته بود . ما بعد اون دعوامون دیگه باهم حرف نزدیم و الان که صداشو میشنوم میفهمم چقدر دلم واسش تنگ شده .

هری : « لو »

به زور این کلمه رو به زبون اوردم .

از مکث لویی معلوم بود اونم انگار نمیدونه چی باید بگه .

نفس عمیق کشیدم و سعی کردم جو سنگین بینمون رو از بین ببرم .

هری : « خوبی ؟ »

لویی : « اره ... تو چی ؟ »

صداش اروم تر قبل شده بود و جو  هنوز وحشتناک سنگین بود .

هری : « منم خوبم »

لویی : « گوشیت خاموش بود »

شروع کردم کندن پوست لبم .

هری  : « اره گوشیمو گم کردم »

میدونم با دروغام دارم وضع رو بدتر میکنم ولی واقعا نمیتونم راستشو بگم .

لویی : « ام ... نایل گفت گوشیت شکسته »

شت گند زدم ، جدی باید به فکری به حال حافظه ام کنم و اگه بخوام دروغ بگم لااقل به همه یه دروغ رو بگم .

هری : « اره ... اره شکسته بود ولی بعد گمش کردم »

مزه خون رو توی دهنم حس میکردم ولی نمیتونستم دست از کندن پوستشون بردارم .

لویی : « اها »

کمی مکث کرد بعد ارومتر ادامه داد ، جوری که به زور صداشو میشنیدم  .

لویی : « بابت اون روز ... من واقعا نمیدونم چرا اینجوری رفتار کردم ... میدونم نباید از پشت گوشی اینو بگم ولی معذرت میخوام ...میدونم زیاده روی کردم و باعث شدم تو بزاری بری ... ولی ... ام ... میتونی به بخشیدنم فکر کنی ؟ »