ႀကိမ္ဒဏ္ခံထားရသည့္အျပင္ ေအးစက္ေနေသာ လိန္နန္းေဆာင္ေႀကာင့္ ေအာ္ခန္း သည္ ကုတင္ေပၚတြင္ျဖဴေဖ်ာ့လ်က္ သတိလစ္ေနသည္.။ ေအာ္္ခန္း၏ ျဖစ္အင္ကုိႀကည့္ကာ တရံႈ႕ရံႈ႕ငိုေနေလေသာ ေရွာင္ဖူ ကိုေပြ႕ဖက္ကာ ႏွစ္သိမ့္ေပးလိုုက္ခ်င္ေပမယ့္ ထန္းေပါင္ အျဖစ္ကလည္း သက္ဆိုင္သူမဟုတ္ျပန္ေသးေတာ့..ေငးႀကည့္၇ံုသာ..။
"ေတာ္ေသးလို႕ မင္းႀကီး က ခြင့္လႊတ္ေပးလိုက္တာ..ရက္နည္းနည္းႀကာရင္ အိမ္ေရွ႕စံမင္းသား သည္းခံနိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး.."
"ဒါေပါ့ ႀကိမ္ဒဏ္ ၁၀၀ ေလ.ဘယ္လုိလုပ္သည္းခံႏို္င္မွာလဲ.. အီး ဟင့္ မင္း ဆုိ ေရာ သည္းခံႏိုင္မွာ မို႕လား.."
ကုတင္ေဘးနား ထိုင္ကာ ငိုေနရင္း ကလွမ္းရန္ေတြ႕ေနသည္မို႕ ထန္းေပါင္ ခပ္ဖြဖြ ျပံဳးမိသည္။ ထုိ႕ေနာက္ ကုတင္နား လွမ္းလာကာ ထိုင္ခံုေပၚက သူ႕ကို သိုင္းဖက္ပစ္လိုက္သည္။
"လ်န္း ထန္း ေပါင္ ဘာလုပ္တာလဲ..။လႊတ္စမ္း.!!!!"
"တကယ္လို႕အိမ္ေရွ႕စံမင္းသား အစား ငါ အရိုက္ခံရမယ္ဆုိရင္ မင္း ေက်နပ္ႏိုင္မွာလား."
တုိးသိပ္ညင္သာေသာ ထန္းေပါင္အသံေႀကာင့္ ေရွာင္ဖူ ျငိမ္သက္သြားမိသည္.။ အကယ္၍ ထန္းေပါင္ျဖစ္ေနလွ်င္ ေရွာင္ဖူ၏ နာက်င္ခံစားရမႈ က ႏွစ္ဆတုိးမည္ကို ကုိယ့္ဘာသာသိသည္..။
"ဒီႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ ပထမဆံုး မင္း ကိုေပြ႕ဖက္ခြင့္ရျခင္းပဲ.."
မရုန္းမိပါ..။ အခိ်န္အေတာ္ႀကာလြမ္းဆြတ္မႈေတြကုိ ခဏပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျပပါေစေလ...။ ႏွစ္ေယာက္လံုး ၏ မ်က္၀န္းတြင္ မ်က္ရည္စေတြ ္လည္း ခိုတြဲလ်က္.။
"အဟြတ္--ဟြတ္.."
"သခင္ေလး.. သတိရလာျပီလား.."
ခပ္အုပ္အုပ္ထြက္လာေသာ ေခ်ာင္းဆုိးသံေႀကာင့္ ထန္းေပါင္လည္း ေယာင္ယမ္းျပီး ဖက္ထားသည္ကုိဖယ္လိုက္သည္။ ေရွာင္ဖူ က ေအာ္ခန္း ထိုင္လို႕ရေစရန္ တြဲျပီးထူမတ္ေပးသည္။
"ငါ့အနားလာျပီး--ဘာ--လုပ္ေနႀကတာလဲ..."
"ဘာ--ဘာမွမလုပ္ပါဘူး.. ေႀသာ္ ထန္းေပါင္ ..သခင္ေလးမင္ထိုက္ကို အေႀကာင္းႀကားလိုက္ဦးေလ..သူ ဘယ္မွာလဲ.."
ESTÁS LEYENDO
နှလုံးသားထဲက ဒဏ္ဍာရီ
Ficción históricaBoth with Zawgyi & Unicode # ကိုယ့်ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် character လေးတွေပါ။ ကိုယ့် စိတ်ကူးထဲက ဇာတ်လမ်းလေးကို ပုံဖော်ထားတာပါ။ " ချစ်တယ်ဆိုတာထက် မြတ်နိုးရတာပါ -ယွင်." "မဖြစ်နိုင်ဘူး ဆိုတာ ခင်ဗျား ကောင်းကောင်းသိပါတယ်။ ပြီးတော့ မုန်းတယ် အစ်ကို ခန်း " #မတော်...
