ခ်င္းဝမ္ သည္ လက္ကႀကိမ္ျခင္းေလးကိုင္လ်က္ ေစ်းဝယ္ရန္ ထြက္လာခ့ဲသည္။ ေစ်းထဲက တစ္ေနရာမွာ လူအခ်ိဴ႕ဝိုင္းအံုေနတာ ေတြ႕လိုက္ရသည္။ မိန္းကေလး ပီပီ သိခ်င္စိတ္နဲ႕ တိုးဝင္ႀကည့္လိုက္ကာမွ မ်က္လံံုးျပဴးသြားသည္။ ဗိုက္မွာ ေသြးအခ်ိဴ႕နဲ႕ ေျမျပင္ေပၚ လဲကာ နာက်င္ေနေသာ လူတစ္ေယာက္။
ခ်င္းဝမ္ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေျပးသြားကာ လြယ္ေနက် အိတ္ေသးေသးေလးထဲက ေဆးအခ်ိဴ႕နဲ႕ေသြးတိ္တ္ေအာင္ အရင္လုပ္ေပးလိူက္ ္သည္။ ျပီးမွလူအုပ္ဘက္လွည့္ကာ
" နည္းနည္းပါးပါး ကူညီေပးႀကပါဦးးလား လူတစ္ေယာက္လံုး ဒီလိုလဲေနတာ။ ေသြးက ခဏပဲတိ္တ္ ေအာင္လုပ္ေပးထားတာ ေဆးခန္းပို႕ရမယ္ရွင့္ "
မိန္းမပ်ိဴအရြယ္ေလးက စကားစျပီး ဦးေဆာင္လာေတာ့ လူေတြ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ျဖစ္သြားႀကသည္။ သို႕ေပမယ့္---
" ဘယ္သူက အ့ဲေကာင္ကို ထိရဲတာလဲ"
ခပ္မာမာအသံနဲ႕ ေရာက္တာက လံုထင္။ ေဘးမွာလည္း တပည့္လိုလို လူ သံုးေယာက္နဲ႕။
"ဒီေကာင္က ငါတို႕ဆရာႀကီးရဲ႕ ပိုက္ဆံကိုခိုးလို႕ အျပစ္ေပးထားတာ ။ မိ္န္းကေလး ဝင္မပါနဲ႕"
သခင္အားရ ကြ်န္ပါးဝ ပံုစံနဲ႕ တပည့္တစ္ေယာက္ကို ခ်င္းဝမ္ ခပ္စူးစူးျပန္ႀကည့္လိုက္သည္။
" ခိုးတယ္ဆိုရင္လည္း ရံုးေတာ္ပို႕ေပါ့။ ဒီလို ဗိုက္ကို ဓားနဲ႕ထိုးျပီး လမ္းလည္မွာ ပစ္ထားစရာလား။ ရွင္တို႕ ဥပေဒ နားမလည္ဘူးလား"
" ဥပေဒ က အစကတည္းကမွ မရွိတာ။ ေျပာမေနပါနဲ႕ မမ။ လူနာကို အရင္သယ္ရေအာင္"
ရုတ္တရက္ ေရာက္လာေသာ ခ်င္းယြင္ က ထိုလူစုကို ဂရုမစိုက္ဘဲ ခ်င္းဝမ္ နား သာ ဦးတည္လိုက္သည္။ ေဘးက လူအုပ္လည္း လံုထင္တို႕လာတာျမင္ကတည္း က ရွဲသြားႀက၏။
" ခ်က္ခ်င္း ခ်ထားလိုက္စမ္း!! "
လႊားခနဲေရာက္လာေသာ တစ္ေယာက္ကို ခ်င္းယြင္ က လွည့္ကန္လိုက္သည္။ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ေယာက္ ခ်က္ခ်င္းဝင္ျပီး ခ်င္းယြင္ကို ဝိုင္းတိုက္ခိုက္ႀကေလသည္။
"ဝင္ရႈပ္ခ်င္တ့ဲေကာင္ကို မွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္ႀကစမ္း"
BẠN ĐANG ĐỌC
နှလုံးသားထဲက ဒဏ္ဍာရီ
Tiểu thuyết Lịch sửBoth with Zawgyi & Unicode # ကိုယ့်ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် character လေးတွေပါ။ ကိုယ့် စိတ်ကူးထဲက ဇာတ်လမ်းလေးကို ပုံဖော်ထားတာပါ။ " ချစ်တယ်ဆိုတာထက် မြတ်နိုးရတာပါ -ယွင်." "မဖြစ်နိုင်ဘူး ဆိုတာ ခင်ဗျား ကောင်းကောင်းသိပါတယ်။ ပြီးတော့ မုန်းတယ် အစ်ကို ခန်း " #မတော်...
