ျပန္သည့္သူေတြျပန္ႀကျပီျဖစ္ေပမယ့္ အခန္းထဲတြင္ စစ္သူႀကီးႏွင့္ ေသရည္အနည္းငယ္ ေသာက္ေနခဲ့မိေသာ ေအာ္ခန္း သည္ မူးေနာက္ေနာက္ခံစားခ်က္ႀကီး ျဖစ္လာသည္.။စစ္သူႀကီးကေတာ့ ျပန္သြားခဲ့ပါျပီ..။ ေအာ္ခန္းက စစ္သူႀကီးႏွင့္ တုိင္ပင္စရာရွိ၍သာ အခန္းထဲတြင္ စကားေျပာေနမိျခင္းျဖစ္သည္..။မင္ထုိက္ ကလည္း အမတ္တစ္ခ်ိဴ႕ႏွင့္ အျပင္တြင္ စကားေျပာေနပံုရသည္.။
ေလပူတစ္ခ်က္မႈတ္ထုတ္ကာ အေပၚရံု အက်ၤ ီစကုိ ဆြဲဟပစ္လုိက္ေတာ့ နည္းနည္းေနရသက္သာသလိုခံစားရသည္.။သုိ႕ေသာ္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ပူလာျပန္၏။ ပူေလာင္ေနသည့္ ခံစားခ်က္သည္ တစ္ခုခုကို မြတ္မြတ္သိပ္သိပ္လိုခ်င္ေနသလို ျဖစ္ေနသည္.။
“သြားျပီ~~”
ယဲ့တဲ့တဲ့ အသိစိတ္ေလးႀကားမွ ေအာ္ခန္း ေခါင္းထဲ အခ်က္ေပးသံေတြ ျမည္ဟီးသြားသည္.။ ေဆးမည္သူ ခတ္သနည္း.?? စစ္သူႀကီးႏွင့္ က တစ္ခိ်န္လံုးအတူေသာက္ေနသည္မို႕ သူေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္.။ ဦးရီးေတာ္ေက်ာက္ကလည္း ေနမေကာင္းဟုဆိုကာ ပြဲမတက္ပါ.။ သုိ႕ေပမယ့္ တျခားသူကုိခိုင္းလုိ႕ရသည္ပဲ.။
“ကြ်တ္~~~~”
သည္းမခံႏိုင္သည့္ ခံစားခ်က္သည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ အခန္းထဲမွထြက္မည္ျပင္ေတာ့ အခန္းတံခါး၀ ပြင့္သြားသည္.။
“ထြက္သြား!!! ”
ကတုန္ကယင္ျဖစ္ေနသည့္ အသံတုိ႕ကို ထိန္းျပီးေျပာလုိက္ေသာ္ျငား အႏွီ မိန္းမပ်ိဴသည္ ကႏြဲ႕ကလ်ဟန္ ျဖင့္ လွမ္းေလွ်ာက္လာ သည္.။
“အိမ္ေရွ႕စံမင္းသား ကြ်န္မရဲ႕ အကူအညိီလိုသလား ဟင္..”
ထိုင္ခံုေပၚတြင္ ထိုင္ကာ စားပြဲေပၚ လက္သီးတင္းတင္းဆုပ္၍ ေအာ္ခန္းသည္ ေခြ်းစီးတုိ႕ျပန္လ်က္ ေမာပန္းေနသည္။ အနားတြင္လာထုိင္ကာ ပြတ္သီးပြတ္သပ္လုပ္ေနသည့္ မိန္းမကို တြန္းထုတ္ခ်င္ေသာ္လည္း စိတ္ေနာက္ကုိယ္က မလုိက္ႏိုင္ျဖစ္ေနရသည္.။ ထိေတြ႕မႈကို ႏွစ္ျခိဳက္ေနသလို.။
ေအာ္ခန္း ပါးႏွစ္ဖက္ကို အုပ္ကိုင္ကာ ႏႈတ္ခမ္းနားသုိ႕ ခ်ဥ္းကပ္လာေသာ မိန္းကေလးကုိ အနီးကပ္ျမင္ရစဥ္ ႏွလံုးသားထဲက အခ်က္ေပးသံက ျမည္သည္.။
YOU ARE READING
နှလုံးသားထဲက ဒဏ္ဍာရီ
Historical FictionBoth with Zawgyi & Unicode # ကိုယ့်ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် character လေးတွေပါ။ ကိုယ့် စိတ်ကူးထဲက ဇာတ်လမ်းလေးကို ပုံဖော်ထားတာပါ။ " ချစ်တယ်ဆိုတာထက် မြတ်နိုးရတာပါ -ယွင်." "မဖြစ်နိုင်ဘူး ဆိုတာ ခင်ဗျား ကောင်းကောင်းသိပါတယ်။ ပြီးတော့ မုန်းတယ် အစ်ကို ခန်း " #မတော်...
