ေျဖာင္းခနဲျမည္ေအာင္လက္ျပန္လႊဲရိုက္သံႏွင့္အတူ လူတစ္ေယာက္ ေအာက္ကိုပံုက်သြားသည္။သုိ႕ေသာ္ ထိုလူက ခ်က္ခ်င္းပင္ ဒူးျပန္ေထာက္ကာ--
“ေတာင္းပန္ပါတယ္ သခင္ႀကီး ေသသင့္ပါတယ္. ။ ဒါေပမယ့္ မင္းသားေတြရဲ႕ သိုင္းပညာက မထင္မွတ္ထားေလာက္ေအာင္တုိးတက္ေနတာပါ. ”
“အဲ့ဒါနဲ႕ပဲ သြားတဲ့လူမ်ားႀကီးက ဒီလူေလာက္ေလးေတာင္ မရွင္းပစ္ႏိုင္ခဲ့ဘူးေပါ့.။ ျပီးေတာ့-- ရွင္းေစခ်င္တာက တစ္ေယာက္.ဒဏ္ရာ ရ သြားေတာ့ တစ္ေယာက္တဲ့လား။ အဟား ဟား…ဟြမ္မင္ေအာ္ခန္း ကာကြယ္ေပးမယ့္သူေတြေပါေနတယ္ေပါ့.”
ေနာက္ေက်ာေပးရပ္ေနသူသည္ ဒီဘက္လွည့္လာေလေတာ့ ဦးရီးေတာ္ ေက်ာက္၏ ခက္ထန္ေသာ မ်က္ႏွာအသြင္အျပင္ရွိေလသည္။
“တစ္ခါတည္းလက္စေဖ်ာက္ခိုင္းတာေသကံမေ၇ာက္ရွာဘူး။။ဒါနဲ႕ ေနစမ္းပါဦး သူတုိ႕က ျမိဳ႕စြန္ကို ဘာသြားလုပ္တာလဲ.။”
“ေျပာမလို႕ အဓိကကိစၥကလည္း အဲ့ဒါပါ သခင္ႀကီး.။ အိမ္ေရွ႕စံမင္းသားက အရင္ဦးရီးေတာ္ ၄ ရဲ႕ အထိ္န္းေတာ္ႀကီးအိမ္ကို သြားခဲ့တာပါ. အထိန္းေတာ္ကိုျခိမ္းေျခာက္ေမးႀကည့္ေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့သံုးႏွစ္က ထံုခ်မ္းက ကိစၥအေႀကာင္းလာေမးတာလို႕ သိရပါတယ္.”
“ဘာ!!!!!!!”
ဦးရီးေတာ္ ေက်ာက္၏ ေခါင္းထဲတြင္ အေတြးတို႕ကူးလူးသြားသည္။ အိမ္ေရွ႕စံတို႕မရွိခင္ကျဖစ္သြားခဲ့ေသာ ဦးရီးေတာ္ ၄ ေသဆံုးမႈက အေျဖေပၚေနျပီးသားကုိ အဘယ္ေႀကာင့္ ထပ္မံစံုစမ္းရသနည္း။ ေခါင္းထဲ အခ်က္ေပးေခါင္းေလာင္းသံေတြျမည္သြား ျခင္းနွင့္အတူ..
“မသကၤာ စရာေကာင္းတယ္.။ ေစာင့္ႀကည့္ထား.။ျပီးေတာ့ က်ိဴက်ီ ေရာ ေနရာေကာင္းေကာင္းမွာရွိေနရဲ႕လား။”
“ဟုတ္ကဲ့ တပ္မွဴးက်ိဴ နယ္မွာ ေအးေဆးရွိေနပါတယ္.”
ေရွ႕က မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ႏွင့္ လူကို ျပန္လႊတ္လိုက္ျပီးမွ ဦးရီးေတာ္ ေက်ာက္ ထုိင္ခံုမွာ အသာထိုင္လိုက္သည္။ ျပီးမွ ျပန္ထျပန္ကာ နံရံေထာင့္ က ပန္းအိုးႀကီးထဲတြင္လက္ႏႈိက္၍ ဟန္ ဟု တံဆိပ္ႏွိပ္ထားေသာစာလိပ္တစ္ခုထုတ္ကာႀကည့္လိုက္သည္။ ခပ္ေရးေရး ျပံဳးလိုက္သည္။
ESTÁS LEYENDO
နှလုံးသားထဲက ဒဏ္ဍာရီ
Ficción históricaBoth with Zawgyi & Unicode # ကိုယ့်ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် character လေးတွေပါ။ ကိုယ့် စိတ်ကူးထဲက ဇာတ်လမ်းလေးကို ပုံဖော်ထားတာပါ။ " ချစ်တယ်ဆိုတာထက် မြတ်နိုးရတာပါ -ယွင်." "မဖြစ်နိုင်ဘူး ဆိုတာ ခင်ဗျား ကောင်းကောင်းသိပါတယ်။ ပြီးတော့ မုန်းတယ် အစ်ကို ခန်း " #မတော်...
