ေအာ္ခန္း ေျခလက္ေညာင္းညာဆန္႕ကာ ႏိုးလာေလေတာ့ တစ္ညလံုး ရင္ခြင္ထဲထည့္ထားခဲ့သည့္ ႏွလံုးသားငယ္က မရွိေလေတာ့.။ ခ်က္ခ်င္းရင္ထိတ္သြားရကာ လူးလဲထလိုက္မိသည္.။ေပြ႕ဖက္မိခဲ့သမွ် အိပ္မက္အျဖစ္ေပ်ာက္ကြယ္မွာစုိးလြန္းလွ၏။
တံခါးရုတ္တရက္ပြင့္ကာ ၀င္လာသူကလည္း ေမွ်ာ္ေနမိသူမဟုတ္.။ ေရွာင္ဖူက ေရဇလံုေလး ကိုင္လ်က္ ၀င္လာေလသည္.။
“သခင္ေလးကို ႏႈတ္ခြန္းဆက္ပါတယ္. အိပ္လို႕ေပ်ာ္ပါရဲ႕လား.”
ေရွာင္ဖူ က ဇလံုကုိ စားပြဲေပၚတင္ကာ ျပံဳးေျပာသည္အထိ ေအာ္ခန္း ကုတင္ေပၚ ထုိင္ေနရာက မလႈပ္မိေသးပါ.။ ျပီးမွ အသိ၀င္လာသလို ခ်က္ခ်င္းဖိနပ္ေကာက္စြပ္၏။
“သခင္ေလး ဘယ္သြားမလုိ႕လဲ. မ်က္ႏွာသစ္ရဦးမယ္ေလ.”
“ယြင္ ေရာ.. ငါ့ရဲ႕ယြင္ ??”
“မနက္အေစာကမွ ျပန္သြားတာပါ.သခင္ေလးရဲ႕.။ ခဏေလာက္ေတာ့ ဒီတိုင္းလြႊတ္ထားေပးလုိက္ပါလား။ သူလည္း ရွက္ေနမွာေပါ့ သခင္ေလး ကတည္းတကယ္ပါပဲ.။ ”
ေရွာင္ဖူက ညည္းညည္းညဴညဴေျပာေတာ့ ေအာ္ခန္း ေတာင့္ခနဲေတာ့ျဖစ္သြားသည္.။ ေရွာင္ဖူကို မ်က္ေမွာင္ႀကံဳ႕ႀကည့္မိကာ..
“ဘာ--ဘာကို ရွက္ရမွာလဲ”
“မေန႕ကဘာျဖစ္ခဲ့လဲ မသိဘူးထင္လုိ႕လား.။ ကြ်န္ေတာ္ အခန္းနားလာေတာ့ အီး---မသိဘူး မသိေတာ့ဘူး..ခ်င္းယြင္ မ်က္ႏွာ ဒီမနက္ထိေတာင္ရဲေနတာပဲ. ”
မည္သုိ႕ပင္ဆုိေစကာမူ ေရွာင္ဖူက ထုိသုိ႕ေျပာလာေတာ့လည္း ေအာ္ခန္း မ်က္ႏွာပူကာရဲတက္သြားရသည္.။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ အိပ္မက္မဟုတ္ဘဲ ခ်စ္သူကိုပုိင္ဆိုင္ခြင့္ရလုိ႕.။
“သခင္ေလး မ်က္ႏွာသစ္လုိ႕ရပါျပီ.”
“ေျပာထားေနာ္ က်န္းေရွာင္ဖူ ။ မင္း အလွည့္က်မွ မ်က္ႏွာေတာင္မေဖာ္ရဲေအာင္ လုပ္မယ္. ယြင့္ကို မင္း ဘာေျပာလိုက္ေသးလဲ.”
ေအာ္ခန္း က စားပြဲနားလာကာ ေရညစ္ထားေသာ မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါေလးျဖင့္ မ်က္ႏွာသုတ္ေနသည္.။ ေရွာင္ဖူ မ်က္ႏွာေလးက ပိုလုိက္တာ ဆုိသည့္ ပံုစံျဖင့္ ရွိေနသည္..။
YOU ARE READING
နှလုံးသားထဲက ဒဏ္ဍာရီ
Historical FictionBoth with Zawgyi & Unicode # ကိုယ့်ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် character လေးတွေပါ။ ကိုယ့် စိတ်ကူးထဲက ဇာတ်လမ်းလေးကို ပုံဖော်ထားတာပါ။ " ချစ်တယ်ဆိုတာထက် မြတ်နိုးရတာပါ -ယွင်." "မဖြစ်နိုင်ဘူး ဆိုတာ ခင်ဗျား ကောင်းကောင်းသိပါတယ်။ ပြီးတော့ မုန်းတယ် အစ်ကို ခန်း " #မတော်...
