လြီလုရံုးေတာ္အတြင္းတရားစစ္ေဆးခြင္တြင္ ထိုင္ေနသူက လြီလုနယ္စားမင္း...။ အမ်ားျပည္သူမ်ားလညး္ လာေ၇ာက္နားေထာင္ ႀကသည့္ တရားခြင္တြင္ျဖစ္ေသာေႀကာင့္ ရံုးေတာ္ေဘးအကြယ္ အမ်ားမျမင္ႏိုင္သည့္ေနရာတြင္ မင္းသားမင္ထိုက္ႏွင့္ အိမ္ေရွ႕စံ မင္းသား ေအာ္ခန္း ရွိေနသည္။ နယ္စားမင္းက အကြယ္နားက မင္းသားေတြကို တစ္ခ်က္ဂါရ၀ျပဳလိုက္ရင္း တရားခြင္ကို စတင္လိုက္ သည္။ ဒူးေထာက္လ်က္၇ွိေသာ အျပစ္သား လံုထင္သည္ ရႏုိင္သေလာက္ျငင္းပယ္ကာ အိမ္ေရွ႕စံကိုလုပ္ႀကံသည့္ ေသဆံုးသူ ထံ အျပစ္ပံု၏။
“ေကာင္းျပီ..။ ဒါဆို ငါ တစ္ခုေမးမယ္။ ဟိုတစ္ရက္က ေတာစပ္မွာ လူေသမႈ ရွိလို႕ မင္းတို႕ရံုးေတာ္က လူေတြ သြားသယ္ခဲ့ႀကေသးတယ္မလား?? လွ်ာကိုက္ေသတဲ့ တစ္ေယာက္ေလ..ဟုတ္လား ျမိဳ႕စားမင္း”
“ဟုတ္-ဟုတ္ပါတယ္။”
နယ္စားမင္းေဘးတြင္ ကုပ္ကုပ္ေလးရပ္ေနေသာ ျမိဳ႕စားမင္းက ခပ္ရြံ႕ရြံ႕ေျဖသည္။ သူ႕ခမ်ာ မင္းသားမင္ထိုက္ႏွင့္တင္ တုန္လႈပ္ေႀကာက္မိသည္ကို ခုေတာ့ ေဘးမွာ အိမ္ေရွ႕စံမင္းသားပါ ရွိေနသည္ဟူေသာအသိက ဒူးေတာင္မခုိင္ခ်င္ျဖစ္ရသည္။
“မင္းရဲ႕အလုပ္ေတြကိုတားဆီးေႏွာင့္ယွက္ေနတဲ့ သခင္ေလး ေအာ္ခန္းကုိ ဘယ္သူမွန္းမသိခင္ကတည္းက လုပ္ႀကံဖုိ႕ခိုင္းခဲ့တယ္မလား လံုထင္ ???”
“ဗ်ာ..စြပ္စြဲခံရတာပါ..လူႀကီးမင္း ..”
“တိတ္စမ္း!!!! မင္း လႊတ္လိုက္တဲ့ က်န္တဲ့လူေတြ ဘယ္ေရာက္သြားလဲ မသိခ်င္ဘူးလား.”
လံုထင္ မ်က္လံုးေတြ ေတာ္ေတာ္ျပဴးက်ယ္သြားသည္ထင္သည္။ ေသတဲ့လူျမင္ေတာ့ စိတ္ခ်သြားရကာ က်န္တဲ့လူေတြကို အစရွာမရ တာမို႕ အေ၀းထြက္ေျပးသြားျပီထင္ကာ စိတ္ေအးခဲ့ရျခင္းသည္-----
“သက္ေသေတြ ေခၚခဲ့ႀက!!”
ရဲမက္ေတြသည္ လူ ႏွစ္ေယာက္ကို တရားခြင္ေရွ႕ ပုိ႕လာသည္။ ႏွစ္ေယာက္ထဲမွ တစ္ေယာက္သည ္ လံုထင္ကို ေႀကာက္ရြံ႕အားနာေသာ မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ႀကည့္သည္။
“ေတာင္း---ေတာင္းပန္ပါတယ္ အစ္ကိုႀကီး..။ ကြ်န္ေတာ္ အမွန္အတိုင္းပဲေျပာပါ့ရေစ..”
YOU ARE READING
နှလုံးသားထဲက ဒဏ္ဍာရီ
Historical FictionBoth with Zawgyi & Unicode # ကိုယ့်ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် character လေးတွေပါ။ ကိုယ့် စိတ်ကူးထဲက ဇာတ်လမ်းလေးကို ပုံဖော်ထားတာပါ။ " ချစ်တယ်ဆိုတာထက် မြတ်နိုးရတာပါ -ယွင်." "မဖြစ်နိုင်ဘူး ဆိုတာ ခင်ဗျား ကောင်းကောင်းသိပါတယ်။ ပြီးတော့ မုန်းတယ် အစ်ကို ခန်း " #မတော်...
