တစ္ရြာတည္းေနခဲ့ဖူးသည့္ မ်က္စိေရွ႕က မိန္းကေလးကို ႀကည့္ျပီး ေရွာင္ဖူ လက္သီးတင္းတင္းဆုပ္မိသည္.။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ မည္ကဲ့သုိ႕ေတာင္ ရက္စက္ယုတ္မာရပါသနည္း..။ယခု အခိ်န္တြင္ေတာ့ သူ႕ေ၇ွ႕တြင္ ေႀကာက္ဒူးတုန္ကာ ရပ္ေနေလသည္.။အမွန္တကယ္ပင္ လူ႕ေလာက က မတည္ျမဲ..နိမ့္တစ္ခါျမင့္တစ္လွည့္ပါလား..။
“ေျဖာင္း !!!!”
မညွာတာႏိုင္ဘဲ လက္၀ါးေစာင္းျဖင့္ တစ္ခ်က္ရိုက္လိုက္ေတာ့ ပံုက်သြားသည္.။
“အဲ့ဒါ ငါတုိ႕ကုိ ဒုကၡေပးလို႕..”
“ေျဖာင္း !!!”
“အဲ့ဒါ ထန္းေပါင္ကို ႏွစ္ေတြအႀကာႀကီး ခံစားရေအာင္ ငါနဲ႕ကြဲေအာင္လုပ္လို႕”
“ေတာင္း ပန္--ပါတယ္ ေတာင္းပန္ ပါတယ္”
“ေျဖာင္း !!!”
“ေရွာင္ဖူ ..ေရွာင္ဖူ စိတ္ေအးေအးထား..။ ေတာ္ပါေတာ့ ေနာ္ …ေရွာင္ဖူ..”
ပံုက်ေနသည္ကို ထပ္ခါထပ္ခါ ရိုက္ကာ အသိစိတ္လြတ္သလိုျဖစ္ေနေသာ ေရွာင္ဖူကို ထန္းေပါင္ ဆြဲဖက္ထားလိုက္သည္.။ ဒါေတာင္ အရွိန္မေသ ေသးသည့္ သူေလးက အတင္းရုန္းတုန္း…။ တစ္ကုိယ္လံုးကုိေထြးပိုက္ထားလိုက္ေတာ့မွ ျငိမ္သြားကာ ရိႈက္ႀကီးတငင္ငိုျပန္သည္..။ ခံစားရသမွ်က လြယ္လြယ္ေတာ့ ဘယ္ေပ်ာက္မလဲေလ..။ အားလံုး သူ႕အျပစ္လို႕ မွတ္ယူေနသည့္ ခ်စ္သူကုိ ထန္းေပါင္ တစ္ေယာက္ မင္းသားမင္ထိုက္ ႏွင့္ အမတ္ႀကီး တရွင္း ေရွ႕တြင္လည္း ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ဘဲ ပိုတုိးဖက္ထားလိုက္ေတာ့သည္…။
“ေရွာင္ဖူ ကုိေခၚျပီး ေအာ္ခန္း ဆီပဲသြားေနလုိက္ေတာ့..ထန္းေပါင္..။ မငိုနဲ႕ေတာ့ ေရွာင္ဖူ.။ ေအာ္ခန္း ေျပာဖူးတာမွတ္မိတယ္မလား..ငိုတာလွလည္းမလွဘဲနဲ႕..”
“သခင္ေလး မင္ထိုက္ က ပါ..~~”~
ငိုလ်က္ႏွင့္ အသံေသးေသးေလးထြက္လာေသးသည္မို႕ ထန္းေပါင္ နွင့္ မင္ထုိက္ျပံဳးမိေသးသည္.။ ေျမျပင္ေပၚမွာပံုက်ေနသည့္ လုအယ္ ဆုိသည့္မိန္းကေလး ႏွင့္ ဒူးေထာက္လ်က္သား စုစု သည္ ခ်စ္ျခင္းခံရေသာ ေရွာင္ဖူ ၏ အျဖစ္ကုိ ေငးလ်က္.။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္သား ထြက္သြားေတာ့မွ မင္ထိုက္ က စုစု ကုိ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ႀကည့္သည္။
YOU ARE READING
နှလုံးသားထဲက ဒဏ္ဍာရီ
Historical FictionBoth with Zawgyi & Unicode # ကိုယ့်ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် character လေးတွေပါ။ ကိုယ့် စိတ်ကူးထဲက ဇာတ်လမ်းလေးကို ပုံဖော်ထားတာပါ။ " ချစ်တယ်ဆိုတာထက် မြတ်နိုးရတာပါ -ယွင်." "မဖြစ်နိုင်ဘူး ဆိုတာ ခင်ဗျား ကောင်းကောင်းသိပါတယ်။ ပြီးတော့ မုန်းတယ် အစ်ကို ခန်း " #မတော်...
