End Up Here 》Irwin & Hood

#3

Ø Skylar point of view.

Ik pakte mijn sinas en dronk hem aan één stuk door op, om vervolgens een geluid te maken dat klonk als: ‘Aah.’ Ik boog me een beetje voorover om het glas op het tapijt te zetten, voorzichtig omdat de laptop nog altijd op mijn schoot lag. Net wanneer ik weer overeind wilde komen, gaf Avalynne mij een duwtje en zei ze: ‘Kijk! We hebben een bericht terug gekregen!’ Ik schoot meteen overeind en bekeek het bericht.

‘Hiya. :)’

Ik begon te lachen en Avalynne deed vrolijk met me mee. ‘Geniaal, ik mag deze gast nu al,’ zei ik en veegde dramatisch de zogenaamde tranen weg. Ik wreef even in mijn ogen voordat ik opnieuw naar het gesprek keek. ‘En nu?’ ‘Vragen hoe het met hem gaat natuurlijk,’ zei Avalynne en ze pikte de laptop weer terug. Ze begon vlug te typen en uiteindelijk kwam er weer een ander zinnetje uit.

‘How ya doinnnn?’

‘Meen je die?’ zei ik en hief mijn wenkbrauwen. Alweer pakte ik de laptop en klikte het gesprek weg, om nog eens te kijken naar zijn profielfoto. Ik besloot om het te liken, als eerste. ‘Voel je je nu trots?’ hoorde ik Avalynne mompelen, waardoor ik grijnsde. ‘Trotser kan niet,’ zei ik sarcastisch en begon met haar krullen te spelen. Ze voelden zoals altijd zacht en ze zagen er trouwens ook altijd even verzorgd uit. Avalynne was nou eenmaal iemand die graag alles op orde had en haar haar hoorde daar ook bij – wat overigens echt prachtig was met de krullen was als je het nog niet had gemerkt.

Zelf had ik sluik haar, wat donkerblond was. De meesten zouden zeggen dat het lichtbruin is, maar dat is het niet. Vroeg had ik namelijk heel licht blond haar en het werd steeds maar donkerder, totdat het deze kleur had. Verder was mijn haar niet echt bijzonder. Er was ook niet echt iets bijzonders aan mij, ik was meer een alledaags meisje dat je dan even zou bekijken en dat was het. Zo voelde het voor mij tenminste, maar het kan anders wezen.

‘Hij is aan het typen!’ riep Avalynne half in mijn oor. Ik legde mijn hand op mijn oor en mijn ogen kneep ik samen. ‘Ah, niet zo hard,’ grinnikte ik en haalde mijn hand voor mijn oor voordat ik mijn ogen weer opendeed en naar het gesprek keek. Na enkele secondes verscheen er een nieuw bericht van Dominic.

‘Het gaat prima hoor. :D Met jullie? (ik neem aan dat jullie met zijn tweeën zijn)’

Die Dominic was tenminste niet dom. Hij had waarschijnlijk al een kijkje genomen op ons profiel, dus het is niet raar dat hij dat erbij zegt. ‘Nu mag ik weer!’ zei Avalynne en ze pikte de laptop, maar ik schudde mijn hoofd en trok het een beetje terug. ‘Jij hebt zo net nog dat bericht getypt, nu mag ik,’ zei ik en pruilde mijn onderlip. Mijn hoofd hield ik een beetje naar beneden, maar ik bleef naar Avalynne kijken.

‘Fine,’ gromde ze en ze liet de laptop los. Ik glimlachte en gaf haar een schouderklopje. ‘Komt wel goed, schatje,’ citeerde ik de Roosvicee reclame en giechelde even, voordat ik begon te typen.

‘Met ons gaat het ook goed. (: Nog wat gedaan vandaag?’

‘Hier.’ Ik zette de laptop op en schoof een stukje van haar af. ‘Ik ga even met Jay appen,’ zei ik en voelde direct al mijn wangen een beetje warm worden. Jay was mijn vriend, al voor twee jaar en we hebben nog nooit ruzies gehad, al zou je dat wel van Jay verwachten. Hij had tatoeages en een lippiercing en hij was bijna iedere avond wel op stap met zijn ‘maten’. Vaak hadden we een meningsverschil – zo noemt hij het – maar meer dan ook niet. Meestal legden we het snel weer bij en we omhelzen elkaar dan alsof er nooit iets was gebeurd.

Ik zal hem maar niet vertellen over Dominic.

+        +        +        +        +        +

Ø Calum point of view.

Uiteindelijk gaf Ashton aan zijn daden toe en gaf hij zijn mobiel aan mij, om te laten zien waar hij zo geheimzinnig over deed. Een profiel van ene Dominic Anderson. Maar toen besefte ik me ineens wat hij hiermee wilde zeggen en werden mijn ogen groot. ‘Een nep account?’ fluisterde ik, nog steeds met grote ogen. Dit was niks voor Ashton, of misschien toch wel? Hij hield enorm veel van grappen uithalen en dan vooral in zijn vrije tijd, wanneer hij zich verveelt.

Ashton haalde simpelweg zijn schouders op en reikte uit naar zijn telefoon. Net op dat moment kwam er een bericht binnen bij de chat. Hij was aan het praten met twee meisjes zo te zien. ‘Ashton,’ zei ik en keek hem met duistere ogen aan. Zijn hand zakte en hij deinsde een beetje naar achteren. ‘Wow, kalm gast, ik gaf ze heus niet in de val lokken,’ lachte hij nerveus en met een snelle beweging had hij zijn mobiel gepakt.

‘Oké, maar op één voorwaarde,’ zei ik op een strenge toon. Ashton keek op met een vragende blik. Ik grijnsde en zei: ‘Ik doe mee.’

Ashton zijn ogen lichten op en ging naast mij zitten. ‘Waar is de laptop?’ vroeg hij toen en keek schichtig om zich heen. Ik fronste maar knikte toen richting Luke en Michael. ‘Zij hebben ‘m, ik haal hem wel.’ Ashton knikte en ik stond op, voordat ik richting de jongens liep, die zo te zien een spel zaten te spelen. Ik ging achter ze staan en schraapte mijn keel, voordat ik mijn armen over elkaar sloeg. ‘Meneer Clifford en meneer Hemmings, zouden meneer Hood en ik, meneer Irwin misschien de laptop mogen gebruiken?’ vroeg ik met mijn lage stem, welke behoorlijk laag was. Zo laag, dat het bijna eng was.

Alleen Luke draaide zich om met één omhoog, terwijl Michael nog steeds het spel zat te spelen. ‘Nee,’ zei hij toen met een grimas. Ik stampte één voet op de grond en pruilde mijn onderlip. ‘Alsjeblieft?’ riep Ashton toen naar de twee jongens. Nu draaide ook Michael zich om, die met een verloren blik keek. ‘Oké,’ zei hij schouderophalend, ‘mits dat wij meteen ons spel na jullie mogen afmaken. Zolang het maar voor de show gebeurd.’ Hij zwaaide met zijn vinger, voordat hij opstond en richting de toiletten liep. Luke mompelde wat, maar dat was niet meer te horen aangezien hij achter Michael aan liep.

‘Yes,’ zei ik en boog me voorover, om de laptop te pakken en het scherm van het spel klein te maken. Vervolgens liep ik met de laptop op één arm richting Ashton en plofte ik naast hem neer. ‘Laten we het profiel van meneer Anderson eens op groot scherm bekijken,’ mompelde hij en pikte de laptop, om internet te openen en dan naar Facebook te gaan.

Na een tijdje zaten we op het profiel van Dominic en typten we samen voor het gesprek met de twee dames. ‘Wow, ze zijn echt hot,’ zei ik schaamteloos en klikte twee keer op de profielfoto, om hem op groot scherm te zetten. Ze lachten beide met blote tanden, maar ze keken niet naar de camera. Ze zaten op een muurtje, dat helemaal was onder gekliederd met graffiti. Het meisje met de bruine krullen had een bloemenkroon op en ze lachte met haar hoofd een beetje naar achteren, terwijl het meisje met het strakke, sluike haar een beetje naar beneden keek en haar hoofd een beetje richting de camera had. Beiden hadden ze de handen op de buiken en zo te zien waren ze hard aan het lachen.

‘Wow,’ fluisterden we toen tegelijk. Ik draaide de laptop een beetje richting mij en klikte op ‘Vind ik leuk’. Er waren al tientallen likes, maar dat was ook logisch, aangezien het een fantastisch mooie foto was die je niet zo maar voorbij scrollt.

‘Wat ben ik blij dat zij een verzoek hebben gestuurd,’ zei Ashton ineens met een grijns op zijn gezicht. Ik lachte kort en knikte. ‘Wacht, stuurden zij een vriendschapsverzoek?’ Hij haalde zijn schouders op. ‘Ja, via een gemeenschappelijke vriend gok ik,’ zei hij alleen maar en hij drukte de profielfoto weg. ‘Laten we verder met ze praten, volgens mij hebben ze al weer een berichtje gestuurd, of niet soms?’