End Up Here 》Irwin & Hood

#48 (Cavalynne)

Ø Calum point of view.

Het gevoel dat een meisje je geeft en je wilt meer, maar dat krijg je niet? Verschrikkelijk. Maar het gevoel dat je dan hebt op dat moment? Geweldig. Mijn handen verdwenen van haar borsten en ik legde ze vervolgens weer gewoon op haar heupen, om haar vast te houden, terwijl onze lippen nog altijd in contact met elkaar bleven. Het voelde gewoon perfect als ik met Avalynne zoende en andere dingen deed, zo'n gevoel heb ik nog nooit gehad bij andere meisjes. De fans zijn geweldig en ze zijn allemaal stuk voor stuk knap op hun eigen manier, maar Avalynne heeft iets wat mij echt enorm aantrekt en ik kan het ook niet loslaten.

Ik drukte mijn kruis weer tegen haar aan, simpelweg omdat het wonderbaarlijk goed voelde. Ik kreeg er spontaan kippenvel van en een bruisend gevoel in mijn onderbuik.

Net wanneer dingen intiemer begonnen te worden, werd de deur opengegooid en liep er iemand zonder pardon naar binnen. Met een gechoqueerd gezicht trok ik me terug van Avalynne en probeerde ik haar te bedekken, aangezien zij alleen nog maar aan beha aan had en ik gewoon nog mijn shirt en jeans. Een medewerker van de boot stopte abrupt en hij keek ons met vlammende ogen aan. 'Kunnen jullie niet lezen? Geen toeristen toegestaan!' spuugde de oude man terwijl hij naar het bordje op de openstaande deur wees. Ondertussen bukte Avalynne achter mij om haar shirtje te pakken en die aan te doen. Ik verspreidde mijn lichaam een beetje, zodat ze mij kon gebruiken als een gordijn.

'Grappig, ik ben geen toerist,' probeerde ik luchtig te zeggen, ook al wist ik dat we hiervoor in de problemen zouden komen. Waarschijnlijk zouden we er onderuit komen aangezien ik een genie ben in plannen bedenken om problemen te vermeiden. Het hoofd van de man werd rood en ik weet niet of het door de schaamte komt of door de woede die er nu door zijn lichaam gierde. Ik ben bang dat het de twee optie was. De man wees naar de uitgang. 'Eruit! Bij de volgende haven zet ik jullie er per direct uit!' (Laten we even doen alsof Sydney meerdere stoppunten heeft voor toeristen, yay. - Anke) 

Ik knikte en ik raapte mijn vest op, die ik over mijn arm sloeg. Avalynne was de hele tijd al stil geweest, waarschijnlijk vanwege sprakeloosheid en ik begreep haar helemaal. We werden overdonderd in ons moment door een pisnijdige man en dan wist je niet altijd zo snel iets te zeggen. Normaal ik ook niet, maar doordat ik wist dat het eraan zat te komen dat iemand ons zou betrappen, was ik er op voorbereid. Ik pakte Avalynne haar hand en samen liepen we de voorraadkast uit. De harde wind sloeg me meteen in het gezicht, want de boot had het tempo verhoogd. De meeste mensen stonden nu bij één kant van de boot, waardoor hij gevaarlijk naar één kant vaarde.

'Walvissen! Walvissen!' riep een klein kindje over de wind heen en het jongetje - dat werd vastgehouden door zijn moeder - wees enthousiast naar vlekken in de zee. Ik keek de kant op waar hij heen en inderdaad, walvissen waren een beetje boven water gekomen om iets van zich te laten zien. Na een paar secondes ging er eentje ook water uit zijn spuitgat spuiten. Net een fontein. 'Wow,' hoorde ik Avalynne naast me fluisteren en ik kneep in haar hand. Samen liepen we naar de kant van de boot waar de meeste mensen stonden.

Ik beet op mijn onderlip en keek naast me, naar Avalynne. 'Het spijt me van net,' fluisterde ik in het oor van Avalynne. Het enige wat ze deed, was knikken en ze perste haar lippen op elkaar. Ik voelde me best schuldig, aangezien ik haar naar een voorraadkast had gesleept die niet voor ons was bestemd. Misschien was ze het zoenen et cetera ook wel zat, omdat we dat na twee dagen nog steeds deden. Misschien moesten we morgen of later deze week wat anders doen.

'Hoe gaat het met Ashton?' vroeg ze plotseling en ik haalde mijn schouders op. Nadat we wat hadden rond gehangen bij hem thuis, was het duidelijk dat Ashton zich niet fijn voelde over de hele situatie tussen Jay, Skylar en hem. Het liefst wilde hij Skylar vertellen dat ze voor hem moest kiezen, maar Michael, Luke en ik hadden hem geadvieseerd om dat niet te doen. Het zou hun band die ze hadden alleem maar verslechteren en dat was niet echt een goed idee. 'Hm, prima denk ik. Beetje droevig, maar die gast komt er wel weer bovenop,' knikte ik terwijl ik mijn blik weer vestigde op de walvissen. Wat? Ja, walvissen waren hier overal, maar ik zag ze meestal als een vlek in het water. Ik heb ze eerlijk gezegd nog nooit van zo dichtbij gezien en het was best fascinerend.