End Up Here 》Irwin & Hood

#41

Ø Skylar point of view.

Hoe awkward als je je beste vriendin iets… doet met de beste vriend van jouw goeie vriend. Als een soort cirkel, alleen ontbrak er een stuk bij twee bepaalde mensen… Ik beet op me onderlip en draaide me even weg van Ashton, zodat ik naar de muur keek. Hij was vol geplakt met allerlei bands, logo's, aparte members, bands bij elkaar, kreten, songteksten… Mijn ook viel op één plaatje. Of twee plaatjes die een soort van bij elkaar waren gevoegd. Ik liep een paar stappen naar links en legde mijn vinger op mezelf. Ik. Ik was als een klein plaatje op de muur geplakt, maar ik was er toch. En vlak ernaast stond Ashton met een brede glimlach op zijn gezicht. Het leek net of hij me omarmde, maar als je goed keek was ie bewerkt. Ergens kwam dit stalkerig over, maar mijn gedachtes zeiden meer dingen als: ‘Schattig!’ en ‘Oh mijn god!’

Een glimlach speelde op mijn gezicht en ik begon net na te denken over ons, toen mijn mobiel af ging. End Up Here werd er luid afgespeeld en met een rood hoofd liep ik naar de tafel waar mijn mobiel op lag. Vanuit mijn ooghoeken keek ik naar Ashton, die ik zag glimlachen. Ik zuchtte en keek naar het ID van de beller. Jay. Ik keek ietwat wanhopig naar Ashton, die me vragend aankeek. ‘Jay,’ zei ik toen zacht en Ashton zijn mond werd een ‘o’. Mijn duim zweefde over het rode knopje, maar toen het refrein bijna begon van het lied, besloot ik om op te nemen.

‘Skylar,’ zei ik simpel en ik probeerde zo kalm mogelijk te blijven. Ik wist dat hij ging flippen, dus probeerde ik zo rustig en onschuldig mogelijk over te komen. Ik hoorde geschuifel op de achtergrond en een deur die hard dicht werd gedaan, totdat Jay zijn stem door de telefoon naar mijn oor werd gebracht. ‘Skylar!’ zei hij sarcastisch en ik sloeg mijn ogen neer. ‘Hé,’ zei ik en ik ging zitten op de tafel. Mijn wangen werden nog roder en ik probeerde niet naar Ashton te kijken. ‘Hé! Hoe gaat het met mijn Skýlar,’ zei Jay en hij sprak mijn naam uit alsof het een schande was om dat te doen. Ik zuchtte en streek een pluk haar achter me oor. ‘Jay, ik kan het allemaal uitleggen, als je me gewoon…’ ‘Je hebt met een verdomde andere jongen gezoend! Als ik die eikel ooit zie, dan kan ik je verzekeren dat mijn gezicht het laatste is wat ie ziet! En jij! Met jou ben ik nog niet klaar, want...’ Ik gromde. ‘Jay! Jay! Jay, het was allemaal een vergissing. Die jongen, hij… Ik viel toen Avalynne en ik op de kermis waren, maar hij ving me op en…’ ‘Die jongen! Die jongen is anders wel iemand van je klote boyband!’

Mijn mond viel open van verbazing. ‘Die klote boyband was er anders wel wanneer jij er niet was! En het is een bánd, geen boyband,’ corrigeerde ik hem en ik gooide mijn hoofd even naar achteren van frustratie. Hij kon altijd zo moeilijk doen over dingen en ik snapte dat hij kwaad op Ashton en mij was, maar god, kan hij ooit zijn mond houden en stoppen met kritiek geven?!

‘Oh Skylar, oh domme Skylar. Je bent nog niet van me af,’ dreigde hij en vervolgens werd er opgehangen aan de andere kant van de lijn. Mijn ogen waren gesloten, maar ik wist dat de tranen al over mijn wangen rolden. Er was een doodse stilte, ik was bang om adem te halen, zo stil was het. Ik hoorde Ashton niet eens meer. Ik was gewoon even in mijn domme, eigen, klote wereldje. Het liefst krabbelde ik er per direct uit, maar ik wist dat ik dit had verdient. Ook al was Jay irritant en misschien wel het ergste vriendje aller tijden, hij had gelijk. Hij had het lef om me op mijn plek te zetten. Hij durfde zijn mond open te trekken wanneer ik fouten maakte en deze fout was niet een kleine, dus zal hij het niet bij een beetje kritiek houden.

‘Ik heb het verpest,’ mompelde ik en ik legde mijn hoofd in mijn handen. Mijn mobiel kletterde op het zachte tapijt, maar dat kon me op dit moment niet schelen. Ik hoorde een krukje schuiven en voetstappen. De voetstappen stopten voor mij en de warmte van Ashton was vrijwel meteen al te voelen. Zijn armen sloegen zich om me heen en hij drukte zich tegen me aan, waardoor ik nog meer naar voren moest buigen van de tafel. Pas wanneer ik tegen zijn borstkas lag, begon ik te huilen. Huilen totdat mijn tranen op waren. Huilen omdat ik nergens tegen kon. Huilen omdat ik mijn zin niet kreeg. Huilen om… liefdesverdriet?

Ik ben werkelijk echt een hoopje ellende.

+          +          +          +          +          +

God mensen, in dit stuk is het heel erg intiem. Zo erg gedetailleerd. Dus, als je dat liever niet wil zien, zeg ik wel wanneer je weer mag lezen. (A)

Ø Calum point of view.

Ik kreunde en ik sloeg mijn hoofd naar achteren. Ze maakte me echt gek, zo gek. Ik wilde meer, maar alles wat ik kreeg was een simpel kusje op het topje van mijn Kleine Calum. ‘M-meer,’ stotterde ik zachtjes en ik gaf d’r een kus op haar voorhoofd. Zo ver je het een kus kon noemen, want ik was helemaal afgeleid van de sensatie die door me heen vloeide. Ik weet dat we zoiets al eerder hadden gedaan, maar als een het voor een nacht niet doet met iemand waarvan je zielsveel houdt, dan smacht je er meer naar dan ooit tevoren.

Het zal vast heel erg maf voor Avalynne zijn. Ik heb haar al twee maanden kunnen leren kennen zoals ze is, en zij kent me pas sinds gisteren. Ja, ze is een fan, al een vrij lange tijd, maar dat was Calum Hood de bassist. Nu ben ik gewoon… Calum. Ik hoopte dat Avalynne me ook zo zag en me zo behandelde. En als ik het vanaf dit oogpunt bekeek, deed ze dat ook.

Ze gaf weer een kusje op de punt van Kleine Calum en nu werd ik toch wel echt ongeduldig. Na nog een kusje kreunde ik zachtjes haar naam en omarmde ze met haar mond mijn erectie alsof het iets was om te beschermen. Ik haalde scherp adem door mijn op elkaar geklemde kaken en legde mijn handen op haar haren. ‘Please,’ fluisterde ik en geen seconde erna zette Avalynne haar tong voorzichtig rond Kleine Calum. Een steek van pijn schoot door me heen, maar ik liet er zo weinig mogelijk van zien. Ik zat daar gespannen met Avalynne haar mond rond mijn erectie. Ik kreunde van licht genot, maar zei nog wel dat ze moest doorgaan. Ik wist dat het aan het begin nooit fijn voelde, maar naderhand je het een paar keer herhaalde, wilde je alleen maar dat ze sneller ging.

Ik liet Avalynne op haar tempo mij een blowjob geven, terwijl ik daar me concentreerde op het gevoel dat steeds geweldiger werd. Mijn ademhaling versnelde en ik voelde iets borrelen in mijn onderbuik.

’S-Sneller,’ zei ik weer. Ik wist niet wat het was, maar nu ik het gevoel weer kende, wilde ik niets meer dan het tempo verhogen. Ik wilde de intimiteit verhogen en onze band sterker maken. Ik hoorde mijn mobiel een geluid maken, maar ik lette er niet op. Het enige waarop ik letter was het prachtige meisje dat hier naast me lag. Het tempo werd sneller en het gevoel in mijn onderbuik werd erger. Fijner, maar erger.

Ik hoorde Avalynne ook zachtjes kreunen en ze ging sneller. Totdat ik wist dat het bijna tijd was dat mijn sperma het zou begeven. ‘H-het komt bijna,’ zei ik en dat was het teken voor mij om te stoppen. Ik had geen zin in dingen schoonmaken, vooral nu we het op een hotelkamer-bed doen. Zij ging echter door. Haar lippen voelden als een zacht gemis, maar toen ik haar vingers weer langs de kwetsbare huid voelde gaan, kon ik mezelf ook niet meer inhouden en kwam ik klaar.

Avalynne trok zich terug en kwam een stukje omhoog, zodat onze gezichten tegen elkaar lagen. Ze likte haar lippen en glimlachte onschuldig. ‘It was my pleasure,’ zei ze zacht en al snel lagen onze lippen weer op elkaar.

Beste lezer, je mag weer lezen.

Ik draaide me half om, zodat ik nu boven haar zat. Nee, ik ging  niet in haar. Sowieso niet zonder bescherming, want veiligheid voor alles. Maar ik snakte er gewoon naar om mijn lichaam tegen dat van haar te drukken, dus deed ik dat ook. Ik boog me voorover en zoende haar weer, maar dit keer met mijn lichaam heel dicht tegen haar aan. Uiteindelijk viel ik aan de andere kant weer naast haar neer. Mijn lichaam was nog altijd tegen dat van hare gedrukt. Dit was geweldig. Dit kon niet beter. Mijn vriendin.

Ik hield van haar.

‘Ik hou van je, wist je dat?’ zei ik schor tussen het zoenen door. Avalynne glimlachte en ze haalde haar handen door mijn haren terwijl we weer zoenden. ‘Ik…’ Ze zoende me weer, alsof ze er geen genoeg van kreeg. Ik overigens ook niet, maar ik wilde niet pushen, dus bepaalde zij maar hoe dingen liepen.

‘Hou ook van jou,’ maakte ze haar zin toen af en ik glimlachte. ‘Let’s just hug,’ stelde ik voor en ik hief één wenkbrauw, voordat ik mijn armen om haar probeerde te krijgen, wat nogal moeilijk was zoals je je misschien al kunt voorstellen. We lagen op een bed. En dat bed blokkeerde onze weg een beetje. Maar niets hield me op dit moment tegen. Ze legde haar armen rond mijn nek en toen lagen we daar, in elkaar armen. Stilte.

Stilte…