End Up Here 》Irwin & Hood

#55

Ø Skylar point of view.

Ergens wel grappig, dat Ashton jaloers was op een acteur die ik waarschijnlijk toch nooit zal ontmoeten. Nou ja, wat zeg ik, ik heb 5 Seconds of Summer ontmoet dus niets zal onmogelijk zijn. Maar toch, Dylan was al een kinderdroom van me en ik kon het daarom ook niet laten om vol bewondering naar hem te kijken. Al ken ik Ashton veel beter en ik weet hoe ik me moet gedragen bij hem. Als mezelf.

Ik draaide me half om, zodat het zoenen wat makkelijker ging en ik mijn armen rond zijn hals legde, niet te strak, niet te los. Zijn armen lagen al om mijn onderrug en dat bood mij een extra steun aan, aangezien ik het niet lang kon volhouden zonder zijn armen in deze positie. Zijn tong gleed langzaam langs mijn onderlip en grijnzend opende ik mijn mond. Ik had nooit, maar dan ook nooit verwacht dat ik hem zou ontmoeten. Laat staan met hem op een date gaan. Laat staan dat ik met hem zou zoenen. De vlinders dwarrelden in het rond toen zijn grip wat sterker werd rond mijn middel. Mijn benen bungelden half over de auto heen, terwijl Ashton zijn benen spreid lagen over het dak. Romantischer kan het niet, of wel soms?

We stopten beide op hetzelfde moment en keken elkaar eventjes aan. 'Hoe doe je dat toch?' fluisterde ik en ik legde mijn hand lichtjes op zijn wang. Ashton fronste lichtjes en vroeg zacht: 'Wat doe ik?'

Ik glimlachte en sloeg mijn ogen even neer. 'Mij weghouden van Dylan,' lachte ik onschuldig en ik draaide me in een snelle beweging weer richting de film. Ik hoorde Ashton een zielig, puppy geluidje maken en ik keek naar achteren, naar zijn droevige gezicht. 'Oi mate, I'm sorry,' zei ik lacherig in een dik, Australisch accent, zo ver ik dat kon dan, en ik legde mijn handen op mijn schoot.

Zijn handen kropen langzaam vanaf mijn heupen naar mijn handen en zijn grote, drummer-handen omhelsde mijn kleine handen. Een kleine glimlach verscheen er op mijn gezicht en ik legde mijn hoofd op zijn borstkas, waardoor ik zijn hart hoorde kloppen. Het ging van een normaal ritme naar een iets sneller ritme. Ik keek door mijn wimpers naar Ashton en zag hem naar mij kijken. Een glimlach verscheen er op zijn gezicht toen hij merkte dat ik naar hem keek. Ik keek snel weg en voelde hem zachtjes gniffelen, aangezien het door zijn hele lichaam heen ging. Ik perste mijn lippen op elkaar en bolde mijn wangen, terwijl ik me weer probeerde te concentreren op de film, welke trouwens nog niet erg interessant was. Het enige wat ik kon bewonderen was Dylan, meer niet.

Langzaam aan begonnen mijn oogleden zwaarder te worden en vielen mijn ogen dicht. Ik voelde hoe Ashton zich na een tijdje verplaatste en mij voorzichtig en zachtjes op het autodak legde. Ik deed mijn ogen een klein stukje open en zag hem ook gaan liggen naast me. Zijn handen namen die van mij en zo lagen we voor de rest van de film. Mijn ogen gingen weer dicht en ik ademde diep in en uit.

Ik voelde Ashton dichterbij komen en hij drukte een kus op mijn voorhoofd. 'Ik maak je wel wakker wanneer de film is afgelopen,' fluisterde hij, wetend dat ik nog wakker was. Het was misschien dat het een vage dag was vandaag, dat ik daarom zo moe was. Of omdat ik na een week nog steeds moest wennen aan het tijdsverschil tussen Australië en Groot-Brittannië.

Al snel viel ik in slaap en merkte ik niet dat Ashton me in de auto had gezet.

Hij porde me in mijn wang en giechelde op zijn mannelijke manier, waardoor mijn ogen open schoten en ik naar hem keek. Alsof ik opgelucht was, ademde ik uit, blij dat het geen seriemoordenaar was maar een giechelende Ashton.

'Hoelang heb ik geslapen?' vroeg ik en ik gaapte even, voordat ik snel in mijn ogen wreef. Ashton keek naar zijn pols, waar een zogenaamd horloge was. Stiekempjes keek hij naar de digitale klok van de auto, waar 22:47 stond. 'Bijna twee uren,' beantwoordde hij mijn vraag en mijn ogen werden groot. 'Shit, da's lang. Heb je je verveeld of zo?' vroeg ik snel en ik keek hem op de één of andere manier best bezorgd aan.