End Up Here 》Irwin & Hood

#37

Ø Skylar point of view.

Ik kneep zachtjes in de hand van Avalynne, want ik kon mijn bonzende hart niet langer verdragen. Ashton vertelde op een mysterieuze toon, alsof hij niet alles wilde loslaten. En dat deed ie ook niet, want hij had niets over… ons verteld. Misschien was het ook wel beter zo, want als er meer mensen van wisten, dan zou het gerucht zich als een lopend vuurtje verspreiden. Mijn hand lag immers nog altijd op de rug van Ashton, hoewel hij al klaar was met de basis van dit verhaal. Volgens Michael was dit nogal fucked up en ik geef hem geen ongelijk. In zijn oogpunt had ik Ashton niet moeten vergeven en Avalynne niet Calum, en ergens snap ik hem ook wel. Ik bedoel, ze hebben ons voor anderhalve maand voorgelogen over wie ze waren en ze wilden in de eerste instantie niet eens met ons afspreken. Zelfs niet nadat we 17.000 kilometer hadden afgereisd. Het was absurd hoeveel we over hadden voor de jongens, ook al waren het niet eens Dominic en Leo.

Ik had Ashton gevraagd of het hier altijd zo’n gekkenhuis was en hij had ja gezegd, waardoor er een kleine glimlach op mijn gezicht speelde. Dus het was waar, deze vier jongens waren inderdaad idioten, inclusief Ashton.

Ineens besefte ik hoe moe ik was van deze dag. Het was echt een fantastische dag, maar tegelijkertijd ook een hele zware. Avalynne en ik hadden een reis van 21 uur achter onze rug en vervolgens gingen we meteen door naar ons hotel, dus ja, het was vrij logisch dat we uitgeput waren.

Ik nam nog een laatste slok van mijn jus d’orange, voordat ik opzij keek naar Avalynne. ‘Ik ben moe,’ zei ik schor en schraapte mijn keel, voordat ik mijn hoofd op de schouder van Ashton legde. Vriendschappelijk… denk ik. Ik voelde een arm stiekem rond mijn nek gelegd, totdat er een hand op mijn schouder belandde. Ik beet glimlachend op mijn onderlip, alsof dat het onderdrukte, maar nee, al snel lieten mijn tanden mijn onderlip los.

‘Dan lijkt het me tijd om maar weer eens terug te gaan,’ hoorde ik Avalynne zeggen en toen ik opkeek, stond ze daar met een kussen in haar hand, terwijl haar andere hand op haar heup rustte. Haar wenkbrauw was omhoog getrokken en ze keek me met een vragende blik aan. Ik keek een beetje omlaag, maar bleef haar nog wel aankijken, alsof ik wilde zeggen: ‘Ik leg alles later wel uit’. Avalynne haar wenkbrauw ging omhoog, terwijl ze zonder te kijken Calum in het gezicht sloeg. Hij viel achterover op de bank en hield zijn gezicht vast alsof hij zojuist helemaal in elkaar was geslagen. Vervolgens pakte mijn beste vriendin mijn hand en trok ze me zo maar omhoog. Ze is sterk, serieus. Door al dat dansen heeft ze haar spieren flink getraind en aangezien ze niet vaak zo hard aan me armen trekt, is ze razend benieuwd over hoe het nou met Ashton en mij zit. Eerlijk gezegd wist ik het zelf niet eens.

‘Dus, jullie gaan weer terug…?’ hoorde ik Calum vragen en toen ik me hoofd naar hem omdraaide, zag ik dat hij een klein, schattig pruillipje had opgezet. Avalynne grinnikte en knikte haar hoofd. ‘Ja sexy-face, we gaan naar huis,’ antwoordde ze en ze kantelde haar hoofd een beetje. Er is echt iets tussen hun, dat is gewoon overduidelijk. Maar ze moet beseffen dat hij echt constant op reis zal zijn en amper met haar kan afspreken als het kan. Nu ik het zelf zeg, kan het natuurlijk ook niet met Ashton. Ik wurmde me voorzichtig uit de sterke hand van Avalynne en draaide me om naar de krullende jongeman.

Ik hief mijn hand en raakte zijn beanie aan. Buiten was het stikheet om zo’n ding te dragen, maar binnen was het koel dus had ik er ook geen last van gehad. De stof was zacht en zo ver ik de geur kon ruiken, rook het naar Ashton. Ik zuchtte en haalde de beanie van me hoofd, waardoor mijn haar van achter een warboel werd, maar dat scheelde me weinig. ‘Hier,’ zei ik met een scheve glimlach en ik drukte de beanie in zijn handen. Hij keek me voor een moment emotieloos aan, maar grijnsde toen. ‘Je mag hem hebben,’ zei hij toen en deed precies hetzelfde als toen we uit de taxi stapten. Hij plaatste de beanie weer terug op mijn hoofd en ging een beetje door zijn knieën, waardoor hij me recht aan keek. Hij zette de beanie recht en goed op me hoofd en knikte toen tevreden.