End Up Here 》Irwin & Hood

#50 (Sashton & Cavalynne)

Zo veel lyrics in dit hoofdstuk, trouwens ook een extra lang hoofdstuk. Hope you'll like it. :)

+        +        +        +        +        +

Ø Skylar point of view.

Ik legde mijn hoofd op het kussen en sloot mijn ogen. Deze week was hectisch, als je het zo mocht noemen. Overal waar ik we heen gingen, werden we wel aangesproken. De ene keer waren het fans, de andere keer journalisten. Vooral over Calum en Avalynne werd er veel gevraagd, want die waren de laatste paar dagen bijzonder vaak bij elkaar. Aan mij werd constant de vraag gesteld waar Ashton was, waarom ik hem de afgelopen dagen niet had gezien. En iedere keer voelde ik me verplicht, voor Ashton zijn reputatie, om te zeggen: ‘Geen commentaar.’ Al had ik natuurlijk het liefst het hele verhaal eruit willen flappen, zo stak ik niet in elkaar. Ik wist hoe groots 5 Seconds of Summer hun carrière was nu en ik wilde niet diegene zijn die het verpest. Ze waren immers mijn helden, mijn idolen. Dan deed je zoiets niet. Sowieso wilde ik niet dat hun carrière werd verpest, ik zal ze beschermen. Al moest dat in eigen persoon.

Dus, de afgelopen dagen hadden we een aantal keren geshopt, op het strand gelegen en in mijn eentje had ik een groot aantal wandelingen gemaakt. Thuis was ik geen fan van wandelingen, maar aangezien Sydney een onbekend gebied was voor mij, wilde ik dolgraag alle hoekjes van deze stad zien. Ik hield nou eenmaal van nieuwe dingen ontdekken en nieuwe avonturen aangaan, al zagen mensen mij daar niet zo snel voor aan.

Avalynne was een aantal keren naar Calum gegaan en Calum was een aantal keren hierheen gekomen wanneer ik er niet was. Soms zag ik hem valk voordat hij weg ging of hij kwam net aan, maar dat was het. Ashton had ik trouwens helemaal niet gezien of gesproken en het voelde op de één of andere manier bevrijdend. Maar toch was er een deel van mij dat het niet weg wilde duwen dat ik hem wilde zien. Dat ik hem wilden spreken… dat ik voor hem moest kiezen. Ik heb er nachten over liggen piekeren en laat je me dit zeggen: zelfs mensen op straat spraken me erop aan dat ik er moe uitzag. Ik voelde me ook enorm uitgeput en wilde niets liever dan slapen.

‘Calum vroeg of we wilde langs komen. De jongens zijn aan het repeteren bij hem thuis,’ hoorde ik Avalynne zeggen. Ik kreunde, maar verroerde me niet. Een ‘oké’ mompelde ik in de dekens en ik draaide me, naar Avalynne. Ze zag er weer even vrolijk en gezond uit als altijd. Ook zag ze er gelukkig uit en als zij dat was, was ik dat ook. Ik wist hoe blij ze wel niet was dat ze iets met haar idool had en ik kon me voorstellen hoe haar hart een slag miste, iedere keer wanneer ze Calum zag. De persoon waarvoor je bent gevallen, waarvoor je hart smelt, waarvoor je maag rondjes draait en de persoon waar je verliefd op bent.

Een kleine glimlach sierde mijn gezicht en ik kwam overeind. ‘Laat me even fatsoenlijke kleren aandoen en wat doen aan mijn haar en make-up,’ knikte ik en ik hoorde Avalynne iets zeggen, wat klonk als een ‘oké’. Ik stond op en liep naar mijn overige, schone kleren. Ik griste er wat uit en liep naar de badkamer, waar ik erachter kwam dat ik een zomers jurkje had gepakt en een paar ballerina’s. Ik zuchtte en kleedde me uit mijn pyjama die ik al de hele dag aanhad. Vervolgens stapte ik in mijn jurkje en ballerina’s en begon ik mijn haren te kammen.

Aangezien ik echt nergens zin in had vandaag, deed ik niks met mijn haar en deed ik alleen wat foundation en mascara op, want ik wilde voorkomen dat de jongens wat gingen vragen over mijn vermoeide gezicht.

Na enkele minuten stapte ik uit de badkamer en zag ik Avalynne al klaar staan. Haar uitgestoken hand hield mijn handtas vast, die ik dankbaar aannam. ‘Thanks,’ zei ik en samen liepen we de hotelkamer uit, richting de lift. Toen we in de lift stonden, nam Avalynne diep adem. ‘Ik weet dat je je ellendig voelt,’ knikte ze , ‘je zal het hem toch moeten vertellen wat je denkt.’

Ik fronste. Ze is mijn beste vriendin, natuurlijk wist ze wat er aan de hand was en hoe ik me erover voelde. Maar ik hoe kan ik vertellen wat ik dacht als ik niet eens wist wat ik erover dacht.