End Up Here 》Irwin & Hood

#56 (Sashton & Cavalynne) (Laatste hoofdstuk)

Ø Avalynne point of view.

De afgelopen twee weken waren zo geweldig geweest. Er was misschien ook een hoop drama geweest, maar ik moest toegeven dat dit de beste weken ooit waren geweest. Misschien wel de beste paar maanden. Skylar en ik hadden nooit kunnen bedenken dat we opeens met jongens zouden gaan praten die we niet eens hadden gekend, en vooral niet dat ze niet waren wie ze hadden gezegd dat ze waren. Iedereen dacht het "Mij gebeurd zoiets niet" of "Ik heb dat echt wel door" Nou, dat heb je dus niet. Daar was ik ook wel achter gekomen. Ik had geen idee dat Calum achter Leo had gezeten en dat ik bijna twee maanden met één van mijn idolen had gepraat. Het klonk als een soort onzin verhaal, als iets wat eigenlijk in een tv-serie hoorde te zitten, maar het was wel echt gebeurd. Ik kon echter niet zeggen dat ik het nu nog erg vond. Ik had het wel erg gevonden, zeker aan het begin. Toen had het me niet eens geboeid dat Calum, Calum was geweest. Ik had het veel erger gevonden dat hij niet Leo was geweest. We hadden echter goed met elkaar gepraat en we hadden nu zelfs een relatie! Het was misschien een beetje pril, maar ik vond dat we de eerste maand er ook bij mochten rekenen, puur omdat we toen ook met elkaar hadden gepraat en toen hadden de gevoelens er wel gezeten. Misschien niet zoals het hoorde, maar het was wel zo geweest en daar was ik eigenlijk alleen maar dankbaar voor. Ik had nu wel een geweldige jongen aan mijn zijde en ik was zo trots op hem. Niet alleen omdat hij toevallig iemand was die zijn dromen had waar gemaakt, maar omdat hij durfde te zijn wie hij echt was.

We stonden op het vliegveld en de sfeer was gespannen. Skylar en ik zouden weer terug moeten naar Oxford en er was niets wat we daar aan zouden kunnen veranderen. We hadden onze koffers al afgegeven en we zouden straks onze paspoorten moeten laten controleren. Daarom moesten we nu afscheid nemen van de jongens. Ik had gisteren bij Calum thuis geslapen en toen hadden we ook uitgebreid afscheid genomen. Ik had vanochtend niet eens uit mijn bed willen komen, omdat ik zo dicht tegen hem aan had gelegen en had willen genieten van dat moment. We hadden echter op tijd eruit gemoeten, omdat ik mijn spullen nog op had moeten halen uit het hotel, waar Ashton en Skylar waren geweest. Ik had geen idee wat er precies tussen die twee was gebeurd vannacht, maar ze leken verliefder te zijn dan ooit. Ik had Sky al een hele tijd niet meer zo vrolijk gezien, dus ik was heel erg blij dat Ashton haar zo kon laten stralen.

'I'm gonna miss you,' fluisterde ik zachtjes tegen Calum. We stonden al een paar minuten zo. Dicht tegen elkaar aan, onze armen om elkaar heen gewikkeld alsof we nooit los zouden willen laten. Dat wilde ik ook niet. Ik wilde hem het liefste gewoon meetrekken naar het vliegtuig en hem meenemen naar huis, zodat hij daar alles zou kunnen zien. Ik had zijn leven nu voor een deel leren kennen en ik wilde dat hij ook zou zien hoe ik leefde. Misschien dat dat ooit zou gebeuren, alleen niet de komende paar weken. Hij zou terug moeten naar Amerika en dat gunde ik hem ook van harte. Toch was het behoorlijk stom dat we elkaar daardoor een hele tijd niet zouden kunnen zien. We zouden het echter wel overleven. Ik vond dat we dat moesten.

'Ik ga jou ook missen, schaapje.' Calum grinnikte zachtjes en woelde door mijn krullen heen. Ik zuchtte en legde mijn hoofd tegen zijn borstkas. We zouden elkaar wel bellen, natuurlijk zouden we dat doen. We zouden er voor zorgen dat we dit zouden overleven en dat we over een paar maanden weer bij elkaar zouden zijn, maar een paar maanden klonk op dit moment zo lang. Twee weken waren ook zo kort. Ze waren zo snel voorbij gegaan en dat vond ik vreselijk. Opeens was het de dag dat we weer terug moesten naar huis en dat wilde ik echt niet.

Ik ging op mijn tenen staan en plaatste mijn lippen op die van hem, voor de laatste keer. Het liefst zou ik hem nog meer zoenen geven en hem vertellen dat ik van hem hield, wat ik in het afgelopen uur volgens mij wel twintig keer had gezegd. Het leek alleen niet genoeg te zijn.

Onze tongen waren voor een paar seconden verwikkeld in een strijd, maar ik beëindigde de zoen. Ik gaf hem zachtjes een paar losse kusjes op zijn lippen en legde mijn voorhoofd tegen dat van hem aan.