End Up Here 》Irwin & Hood

#34

Ø Avalynne point of view.

Het was toch niet gek dat ik me afvroeg hoe dit allemaal zou gaan werken? Hij bleef wel Calum en Calum moest touren, op reis en de wereld verkennen. Ik had nu misschien vakantie, maar over een paar weken zou ik gewoon weer naar school moeten en dat zou betekenen dat we elkaar nauwelijks zouden kunnen zien. Ik kon niet zomaar weg uit Engeland en hij kon niet zomaar weg van zijn verplichtingen. Dat zou ik ook nooit van hem vragen. Hij moest optreden voor zijn fans, die waarschijnlijk door het dolle heen zouden zijn om hem ook maar een paar minuten te zien, van honderden meters afstand. Dat terwijl ik nu hier met hem was, samen. Het was allemaal nog zo onwerkelijk. Het was een soort sprookje, maar ik wist niet zo goed of het sprookje ook een goed einde zou krijgen. Ik hoopte natuurlijk van wel, maar zoals Calum al had gezegd, wij waren niet de enige die van deze relatie zouden weten. Er waren duizenden meisjes die gek zouden worden, puur omdat ze niet in mijn plaats zouden staan. Ik vond dat over het algemeen een beetje belachelijk. Als je fan was van iemand, dan was je toch ook blij voor diegene als hij geluk en liefde had gevonden? Blijkbaar waren er maar weinig meisjes die het met me eens waren, wat zou betekenen dat er meisjes zouden zijn die opeens mijn twitter en Facebook zouden kunnen vinden en er van alles op zouden kunnen zetten. Ik wist niet of ik dat wilde, maar ik wilde wel heel erg graag bij Calum zijn. Maar al te graag zelfs.

Ik trok mijn wenkbrauwen op toen hij opeens begon te twijfelen over of ik zijn vriendin was, of dat ik zo genoemd kon worden, maar hij kapte zichzelf al weer af. Iets wat ik niet helemaal begreep, maar hij hield me nog altijd vast en het was duidelijk dat hij daar heel erg veel van genoot.

‘Maybe you’re just easy to turn on,’ fluisterde ik zachtjes, voordat zijn lippen die van mij weer raakten. Ik was er echt niet op uit om hem gek te maken en na ons tripje over het strand, wilde ik echt niet dat er weer mensen achter ons aan zouden komen terwijl Calum met een probleempje zat. Soms vergat ik gewoon even dat hij ook maar gewoon een jongen was. Daar dacht je echt niet aan als je naar al die leuke en gekke filmpjes keek, of naar de muziek luisterde. Hij was gewoon een jongen die opgewonden kon raken, net als ieder ander. Ergens vond ik het wel schattig, al was hij ook al behoorlijk schattig als hij me gewoon zoende. Dan werden zijn wangen zo warm en rood en dat maakte hem gewoon zo knuffelig! Het liefst nam ik hem dan gewoon nog even vast, al vond hij het natuurlijk niets om te horen dat hij schattig was. Geen enkele jongen van achttien wilde dat.

Onze tongen waren verwikkeld in een spelletje en ik liet mijn vingers door zijn haren glijden. Ze waren echt lekker zacht en het liefst ging ik er nog een hele tijd doorheen, maar ik wist niet of het een goed idee was om nu een hele tijd te zoenen. Zeker niet als er opeens mensen uit de bosjes zouden komen om ons op de foto te zetten. Daarom trok ik me ook voorzichtig terug, al liet ik mijn armen wel rond zijn hals liggen.

‘Je hoeft nergens over te twijfelen, Cal. Echt niet. Ik vind je leuk, heel erg leuk en ik wil niets liever dan gewoon genieten van de tijd die we samen hebben,’ fluisterde ik zachtjes. Ik liet mijn handen naar zijn wangen glijden, die behoorlijk warm aanvoelden. Ik glimlachte en streek er zachtjes met mijn duimen overheen. Ik ging op mijn tenen staan en plaatste een zachte kus op het puntje van zijn neus. ‘Dus ja, ik ben je vriendin. Als je het zo wilt noemen dan,’ voegde ik er glimlachend aan toe.

Ik zag hem ook glimlachen, wat me een goed teken leek. Ik had ook geen idee hoe ik hier allemaal mee om moest gaan en hij duidelijk ook niet, maar we waren nu tenminste samen en we waren op weg naar het huis van Micheal. Het huis van Micheal. Wauw. Ik wist dat ik nu niet spontaan moest gaan springen en gillen, maar ergens was dat toch behoorlijk moeilijk.

‘Heb je trouwens al iets gehoord van Sky en Ashton?’ Ik wist niet eens of Skylar nog wel bij hem was! Misschien was ze wel woedend geworden en had ze helemaal geen zin meer in hem gehad, al kon ik me dat niet echt voorstellen. Ik was hier degene die geflipt was en dat hadden die jongens misschien ook wel even nodig gehad. Ergens was het helemaal niets voor mij om zo snel weer rustig te worden en iemand weer te vergeven, maar ik had gewoon niet anders gekund bij Calum.