End Up Here 》Irwin & Hood

#31

Ø Skylar point of view.

Ik rolde mijn ogen vanwege Ashton zijn kinderachtige gedrag, maar ergens was het wel schattig. Alleen had ik het niet van een gespierde, stoere, grappige, wereldberoemde drummer verwacht... maar schattig. Ik gaf Ashton een duw, waardoor zijn arm weer langs mijn heup ging en er ineens een meter tussen ons zat. Zo te zien was Ashton verbaasd, want zijn wenkbrauwen waren gefronst en zijn mond stond half open. 'Hé!' zei hij verontwaardigd. Ik grijnsde, terwijl we beide gescheiden van elkaar richting het kraampje liepen waar we zojuist waren voor de knuffel.

Vanuit mijn ooghoeken zag ik een duo met camera's om hun nek ergens achter de bosjes verschuilen, terwijl ze hun camera op ons richtten. Mijn ogen werden groot, maar ik deed net alsof ik het niet zag en ik keek expres de andere kant uit, zodat het leek dat ik niet bij Ashton hoorde. Het klonk hard, maar wanneer er op internet stond dat ik met een andere jongen liep en omging, flipte Jay hem en dat mocht niet gebeuren. Dus de enige optie die mij het best leek, was om het zo te laten lijken dat we niet bij elkaar hoorden.

'Skylar? Gaat het?' hoorde ik Ashton zeggen en al snel voelde ik een arm bij mijn onderrug. Ik schokte bij de onverwachte beweging en duwde hem weg, terwijl we stil stonden vlak voor het kraampje.

Ik keek nog eventjes om me heen, om te zien of de fotografen er nog stonden, maar die waren er niet meer... 'Ashton, er waren fotografen,' mompelde ik toen een beetje voorover gebogen, maar ik wist dat toch niemand meeluisterde. Ashton trok één wenkbrauw omhoog. Hij wist duidelijk niet wat het probleem was. 'Jay,' zei ik toen en keek naar mijn schoenen. God, wat voelde ik me nu schuldig tegenover hem. Ik had gezoend met een andere jongen en had zo mijn momenten met hem, wat voor mij voelde als vreemdgaan. Als er foto's van zouden waren, was het onvoorspelbaar wat er dan zou gebeuren. Is het gezond voor een relatie om bang te zijn voor je vriend? Nee toch?

Ashton zijn mond vormde een 'o', nu hij wist wat er aan de hand was. 'Na ja, het is niet alsof er iemand van doodvalt, of dat jij er heel erg onder moet lijden. Toch?' probeerde Ashton de sfeer een beetje op te vrolijken, maar het hielp niet. Zoals ik al zei, het was onvoorspelbaar wat er zou gebeuren. Maar ik was hier voor mijn plezier, dus ik kon doen wat ik wilde. Behalve zoenen. En andere intieme dingen. Nu vroeg ik me toch wel af wat Avalynne en Calum aan het doen waren, want ik denk wel dat Avalynne hem nu wel heeft vergeven, maar wat er daarna gaat gebeuren? Ik heb geen idee, in ieder geval kan er van alles, want ze heeft geen vriend. Bofkont.

'Geef me eerst die knuffel, then we'll talk,' glimlachte ik ongemakkelijk, voordat ik me omdraaide naar een nogal ongeduldige man. De zelfde als voorheen.

Ik perste mijn lippen op elkaar voordat ik begon te praten over nog een keer zo'n potje. Hij knikte en zette weer twee clown koppen klaar, maar Ashton hield hem tegen. 'Eentje, graag,' zei hij en knikte als verzekering. Ik haalde één wenkbrauw op, terwijl hij zijn schouders ophaalde. 'Ik moest toch de knuffel voor je winnen? Shoo shoo,' zei hij grijnzend en hij wapperde met zijn handen, alsof hij mij daarmee weg kon krijgen. Ik zuchtte en rolde mijn ogen. Idioot.

Na geen dertig secondes had Ashton de clown omhoog gehaald en kreeg hij de grote, lila knuffelbeer in zijn handen geduwd. 'Yay!' zei hij enthousiast en hij gaf me de knuffel, maar hij gaf er een eigen draai aan.

Toen ik de knuffel in mijn handen had en mijn handen eromheen sloeg, sloeg Ashton zijn armen om de knuffel en mij en schoof hij het hoofd van de knuffelbeer opzij, zodat hij mij zag. Hij drukte zijn lippen op de mijne en mijn ogen werden groot. Ik raakte lichtjes in paniek, aangezien ik net nog een schuldgevoel had en nu dit ineens kreeg. Maar nadat Ashton zijn tong over mijn onderlip liet glijden, ontspande ik en opende ik mijn mond zodat onze zoen wat intiemer werd.

Ik voelde hoe Ashton tijdens het zoenen langzaam de beer weghaalde en op de grond zette, voordat hij zij armen langs mijn heupen liet glijden en hij mij tegen zich aandrukte. Ik legde mijn handen in zijn haar en begon er sloom mee te spelen. Op de achtergrond hoorde je tieners gillen en de attractiemuziek, maar voor de rest was ik ineens in mijn eigen wereldje geslokt samen met Ashton. We werden helaas uit onze zoen gehaald door een grommende man en foto geluiden. Ik trok terug van onze geweldige zoen en keek naar de richting waar de foto geluiden vandaan kwamen. Tien, misschien wel meer, mensen stonden met microfoons en camera's vanaf een afstandje te kijken. Well shit.

+ + + + + +

Ø Calum point of view.

Geweldigste moment van deze vakantie, ook al was hij nog maar net begonnen. Misschien wel het geweldigste wat me was overkomen, samen met alle roem en drie geweldige vrienden. Nu ik Avalynne ook aan mijn zijde had, kon niets mijn dag nog verpesten. Echt niet.

Terwijl Avalynne zich aankleedde, rende ik zo snel mogelijk met niets aan naar boven, richting mijn slaapkamer. Daar pakte ik een handdoek om het witte vloeistof dat nog aan me zat eraf te halen en een nieuwe onderbroek aandeed. Gelukkig was mijn stijve al gezakt en zag je geen duidelijke bult. Vervolgens deed ik een zwarte jeans aan met twee geknipte gaten bij de knieën en trok ik die aan. Daarna deed ik een witte tankshirt aan en raasde ik weer naar beneden, waar Avalynne nog steeds in dezelfde positie zat. Ze keek wat om haar heen voordat ik binnenkwam, waardoor er een glimlach op haar gezicht verscheen. Ik kon het niet laten om zelf ook te glimlachen.

'Dus,' begon ze ,'ruim dit maar even op.' En met dit bedoelde ze het sperma wat nog op de bank lag. Zo te zien had ze haar handen al gewast, want ze wreef in haar droge handen. Ik knikte en jogde naar de keuken, waar ik een keukenrol pakte en een schoonmaakmiddel, voordat ik weer terugliep naar de woonkamer. Ik zal vanavond wel weer gaan douchen.

Terwijl ik het schoon maakte, begon ik na te denken over de andere twee jongens. Ashton en ik zouden Avalynne en Skylar toch eens met de jongens laten kennis maken, en de jongens kennende zullen ze bezorgd zijn. Daarnaast zouden we ook het hele verhaal achter de ontmoeting vertellen, over hoe we een nep account hadden aangemaakt en we over onze identiteit hadden gelogen. Maar zoals er vaker al was gezegd, de gevoelens waren allemaal echt.

Na een tijdje boenen, besloot ik om het voorstel bij Avalynne neer te leggen. Ik legde de keukenrol en schoonmaakmiddel aan de kant, maar niet voordat ik de vieze doekjes in de container had gegooid en mijn handen had gewast.

'Ava?' vroeg ik toen maar en nam plaats naast haar, toen ik beide haar handen pakte. Ze zag er zo vredig en rustig uit, alsof ze na dit alles ineens tot rust was gekomen. Wat fijn was. 'Hm?' murmelde ze en ze keek me toen pas echt recht in de ogen aan. Ik moest mezelf bedwingen door mijn lippen nu niet op de hare te plaatsten, dus keek ik weg, alsof ik me ervoor schaamde.

'Uhm,' zei ik en beet op mijn lip. Het was moeilijk om zoiets te vragen, want het was niet een fantastisch iets, ook al moest het ooit toch eens gebeuren.

'Ik zat er over te denken hè... Misschien moet je de andere twee jongens ontmoeten? Michael en Luke, weet je wel? Aangezien ze mijn beste vrienden zijn, horen ze dit te weten en we hebben het goed gemaakt volgens mij. Dus ik dacht dat dit het juiste moment was om het je te vragen. Maar als je het niet wil, mag je het gerust zeggen, dan doen we het later, als je er wel klaar voor bent. Hm, wat nou als je er nooit klaar voor bent? Ugh, ik had je dit nooit moeten vragen, ik ben echt zo stom en-'

'Calum!' riep ze en ik keek op. Ze had een gelukkige en blije expressie.

'Ja?' zei ik nogal onzeker. Zo te zien praatte ik weer te veel. Maar goed dat ze me onderbrak, anders kon ik nog wel eventjes doorgaan met onzin uitkramen.

Ze glimlachte en kantelde haar hoofd een beetje naar rechts. 'Natuurlijk wil ik de jongens ontmoeten! Het wordt een beetje awkward, natuurlijk, maar het moet er toch eens van komen, of niet?' zei ze en ze knikte. Mijn mond viel half open van verbazing. Zo'n antwoord had ik dus echt totaal niet verwacht. Op z'n minst een afwijzing voor zo'n idee, maar dit?

'I-ik zal Ashton wel even een berichtje sturen. Misschien kan h-hij later komen met Skylar. We gaan naar Michael zijn huis, ik heb gehoord van Luke dat ie daar is,' stotterde ik half, terwijl ik mijn mobiel snel uit mijn broekzak haalde en een bericht begon te typen voor Ashton. Hopelijk onderbrak ik geen belangrijk moment voor ze, maar dit was ook nogal belangrijk in mijn ogen.

'Oké! Prima!' zei Avalynne en nadat ik klaar was met het berichtje, richtte ik me weer op Avalynne en nam ik haar in mijn armen. Op zo'n moment, in films, zouden mannen - of vrouwen - 'ik hou van je' zeggen, maar de vraag was: was ik daar klaar voor?

We gingen al veel te snel met bepaalde dingen, ahum, dus waarom zou dit niet kunnen?

Mijn hoofd deed pijn van alle vragen, dus besloot ik om alles los te laten en het gewoon maar te doen.

Ik trok me lichtjes terug, zodat ik Avalynne recht in de ogen kon aankijken.

'Ik hou van je.'