End Up Here 》Irwin & Hood

#38

Ø Avalynne point of view.

Ondanks dat Skylar en ik vroeg hadden gegeten en in bed waren gedoken, was ik de volgende ochtend wakker geworden met een lichte hoofdpijn en had ik me nog steeds gesloopt gevoeld. Ik wist niet precies hoe dat was gekomen, maar ik vermoedde dat het door de lange reis kwam en door alles wat er gister was gebeurd. Het was een lange, vermoeiende dag geweest en er was zoveel gebeurd. Als ik het allemaal afspeelde, kon ik het nog steeds niet geloven. Ik kon niet geloven dat ik op het punt stond om een relatie te beginnen met Calum, of iets in die richting. Het was allemaal zo raar en ergens behoorlijk hectisch. Daarom had ik ook in de ochtend en middag thuis willen blijven. In de avond zou ik met Skylar naar de walvissen gaan kijken, als we daar nog zin in hadden. We hadden geboekt, maar nog niet betaald. Dat gebeurde pas op de boot, dus in principe konden we het ook niet doen, maar ergens was het best zonde om zoiets niet mee te maken. Op dit moment voelde ik me echter niet echt geweldig. Ik was niet gestresst, maar ik had gewoon last van mijn hoofd en ergens was ik heel erg moe. Ik had ook zoveel nagedacht over mij en Calum. Skylar had bijvoorbeeld gezegd dat Calum op tour zou gaan en dat er dan waarschijnlijk niks meer van zou komen. Ik had het wel begrepen, maar daardoor was ik er wel over na gaan denken. Calum ging inderdaad weg en hij kon dan niet even zomaar naar mij komen, maar misschien kregen we niet eens een relatie? Het liefst wilde ik het wel en na de woorden van Calum, leek het er ook wel op dat het ging gebeuren, maar ik wist het gewoon niet. Ik brak er echt mijn hoofd over en daardoor werd de hoofdpijn er niet echt beter op. Daarom had ik gevraagd aan Calum of hij het erg vond om gewoon in het hotel af te spreken. Gelukkig vond hij dat niet erg.

Ik zat op het kleine balkonnetje wat we hadden een boek te lezen, met oortjes in. Ik kon gewoon niet lezen zonder muziek op, maar muziek was sowieso iets belangrijks. Muziek hoorde bij me, net zoals het dansen. Daarbij liet het mijn hoofdpijn een beetje verdwijnen. Ik had maar één oortje in, dus ik kon Calum wel aan horen kloppen en anders moest hij me maar gewoon bellen, want mijn mobiel lag hier ook ergens. Ik had net het hoofdstuk uit en besloot het boek maar weg te leggen. Ik nam alles mee naar binnen en legde het allemaal neer op het kastje dat er stond. Ik liep naar de spiegel en bekeek mezelf er goed in. Ik voelde me niet heel erg top, maar Calum kwam en ik wilde er niet uit zien als een soort slons voor hem. Daarom had ik een zwarte croptop aangetrokken en een simpel, kort broekje. Ik had mijn krullen geprobeerd onder controle te krijgen, maar heel erg makkelijk was dat niet. Ik had een beetje mascara op mijn wimpers gesmeerd en meer was er eigenlijk niet van gekomen.

Ik hoorde een paar kloppen op de deur, waardoor er een glimlach op mijn gezicht verscheen. Hij was er! 'Ik kom al!' Ik liep snel naar de deur en maakte hem open, waardoor ik Calum in mijn vizier kreeg. Even leuk zoals altijd. Hij trok me al in zijn armen, waardoor ik gelijk begon te glimlachen, ondanks dat ik nog steeds hoofdpijn had. Ik legde mijn hoofd tegen zijn borstkas aan en klemde mijn armen rond zijn middel.

'Hoe is het met mijn schaapje?' hoorde ik hem lacherig vragen. Ik haalde mijn schouders op en sloot mijn ogen. 'Ik ben moe.' Het was ook zo'n groot verschil met Engeland en daar moest ik even aan wennen. Daarnaast was er gewoon zoveel aan de hand. Niet alleen bij mij en Calum, maar ook bij Ashton en Skylar. Ik wist dat ze naar hem was gegaan, geen idee wat ze zouden gaan doen, maar ergens vond ik het heel dom en dat had ik haar ook verteld. Ze had Jay en ze moest trouw blijven. Ik wist niet of ze het leuk had gevonden dat ik het had gezegd, maar zij was toch ook eerlijk geweest over hoe het tussen mij en Calum kon gaan? Dan vond ik dat ik ook mocht zeggen wat ik er van vond dat ze naar Ashton ging, terwijl ze iets met Jay had. 'En ik denk veel te veel na.' Dat was sowieso een tic van me. Ik wilde controle hebben over dingen, maar op dit moment had ik dat gewoon niet en dat zat me gewoon dwars.

'Ik denk dat ik daar wel een oplossing voor heb?' Ik keek verbaasd op naar Calum, wie een grijns op zijn gezicht had en zijn bruine ogen hadden iets ondeugends. Ze glommen en aan de ene kant maakte het hem heel erg schattig, maar aan de andere kant wist ik ook niet wat ik moest doen.