End Up Here 》Irwin & Hood

#15

Ø Skylar point of view.

Ik sloeg mijn ogen even neer en zuchtte. Stiekem wilde ik wel dat het gesprek langer zou duren, maar ik moest gaan en dat was best jammer. De manier waarop Dominic dingen zei over Jay en mij, leek het wel alsof hij het helemaal niets vond. Ik grimaste en besloot om toen maar even mijn sporttas in te pakken, voor Avalynne aangezien ik bij haar ging logeren.

Ik keek nog even naar het gesprek dat was afgelopen tussen Dominic en mij en deed toen mijn mobiel in mijn zak. Wat kleren, oplader en overige spullen belandden in mijn sporttas. Ik verliet het huis zonder nog een woord te zeggen tegen mijn vader of moeder en pakte mijn fiets, om richting Jay te fietsen.

Eenmaal bij Jay – wat geen vijf minuutjes fietsen was – werd ik warm verwelkomd door de moeder van hem. Ze was altijd al gastvrij geweest en vond het direct goed dat ik aan het daten was met Jay. Ik kwam hier natuurlijk al drie jaar lang op bezoek, maar nog altijd was het vrij oncomfortabel tussen de vader van Jay en mij. Hij was nooit onder de indruk van mij en hij toonde totaal geen interesse in onze relatie. Jay zei altijd dat het beter zo was, want dan hoefden we niet bang te zijn dat zijn vader zal binnenstormen als wij intieme dingen deden.

‘Jay! Sky is er!’ Zelfs de moeder van Jay noemde me bij mijn bijnaam. Mijn moeder deed dat niet, ze zei altijd: ‘Waarom zou ik je Sky noemen als ik, je bloedeigen moeder, je Skylar heb genoemd? Ik heb het niet voor niets gedaan!’ Ik rolde met mijn ogen bij de herinnering, maar herstelde me toen Jay de trap af kwam. Shirtloos. ‘Jay!’ riep ik uitgelaten en hij grijnsde, voordat hij zijn armen laag naar me uitstak en ik mijn armen om zijn nek sloeg. Meteen dacht ik aan Dominic. Ik weet niet hoe vaak ik het wenste, maar ik wilde hem graag ook omhelzen. Ik bedoel, hij is zo aardig en alles en hij vrolijkt me altijd op wanneer Jay me weer eens buitensluit. Maar nee, zo mocht ik niet denken. Ik moest denken aan Jay, mijn ware liefde.

‘Hé babe,’ mompelde hij en gaf me een slap kusje op de wang, voordat hij me naar de keuken trok. Er stonden al wat verschillende dingen op de keukentafel om te gebruiken voor het koken. ‘Wat ga jij maken?’ vroeg hij en hij keek mij nieuwsgierig aan. Ik wiebelde met mijn wenkbrauwen en beet grijnzend op mijn lip. ‘You’ll see.’

Hij lachte en gaf me een keukenschort. Op de mijne was een sexy lichaam met een roze bikini afgebeeld en op die van hem een half naakte strand jongen met een wasbordje. Die hadden we áltijd aan wanneer we voor elkaar gingen koken – wat één of meerdere keren in de week was.

Na een tijdje te hebben gekookt en gelachen, maar vooral dingen naar elkaar gooien en de keuken vies maken, was mijn lasagne klaar. Ik strooide er nog wat smaakversterker overheen en deinsde toen achteruit, als teken dat ik klaar was. Ik had voor de zekerheid twee borden klaar gezet, voor als ik zijn maaltijd niet lekker vond.

‘Ready honey?’ vroeg hij met een kakkerige ondertoon en ook hij deinsde achteruit. Ik keek vanuit mijn ooghoeken naar wat hij had gemaakt, en het bleek ravioli te zijn. Ik fronste. ‘Ravioli? Serieus?’ zei ik en probeerde mijn lach binnen te houden.

Hij zuchtte en knikte. ‘Wist niks beters,’ grinnikte hij. Ik schudde glimlachend mijn hoofd en pakte mijn twee borden. ‘Ik heb twee gemaakt, voor als je het niet erg vindt.’

Ik keek hem aan en zag dat zijn gezicht uitdrukking wat viel. Hij leek bijna wel boos. Hij balde zijn handen tot vuisten, maar hield zich in. ‘Is oké,’ zei hij kort. Ik rolde met mijn ogen. Hij moest zich niet zo aanstellen, hij wist best dat hij niet de beste was in koken.

Ik zette de twee borden op tafel, terwijl Jay zijn ravioli voor mij schotelde. ‘Eet smakelijk,’ zei hij en gaf een nogal gehaaste kus, voordat hij mijn lasagne begon te eten. Ik begon zelf ook langzaam aan mijn eten en kauwde er nauwkeurig op. Dit was niet slecht, dit was juist goed! Ik keek naar Jay en zei: ‘Jay. Dit is echt verrukkelijk,’

Jay bromde en mompelde wat onverstaanbare dingen, voordat hij weer een hap nam.

Ik liet mijn vork op het bord vallen en leunde achterover. Na een hele avond lol te hebben gehad, moest het natuurlijk weer zo uitdraaien. ‘Ik ga naar Avalynne,’ zei ik en stond op. ‘Nee! Babe! Wacht nou, ik bedoelde het niet zo. Ik…’ zei hij en hij schoof rap zijn stoel naar achteren. Ik stak mijn hand op, als teken dat hij niet zijn zin hoefde af te maken.

‘Ik zie je op school,’ zei ik en gooide mijn schort naar hem, voordat ik de keuken verliet en rap mijn jas en sporttas pakte, op weg naar Avalynne. En alweer een leuk verhaal voor Avalynne vanavond.

+        +        +        +        +        +

Ø Calum point of view.

Ik voelde me zo dom. Zó dom. Natuurlijk voelde ik wel iets voor Avalynne, maar ik weet niet hoe en wat ik dat moest zeggen. Het zou zo raar zijn, om op iemand verliefd te worden die normaal aan de andere kant van de wereld zou wonen. Nu waren we zo dicht bij elkaar, ik kon binnen een paar uur wel bij haar zijn met het vliegtuig. Ik loog tegen haar. Ik loog over mijn uiterlijk, naam en gevoelens van nu. Ik gromde en besloot om alles maar aan Ashton te vertellen, aangezien hij nu hetzelfde meemaakt.

Na een kleine kwartier met Ashton te hebben gepraat, voelde ik me iets beter, aangezien ik geen concurrentie had en Ashton wel. Het was ook wel zielig, aan Ashton te horen vond hij niet dat Jay Skylar verdiende. Maar misschien was Skylar wel blind van verliefdheid, zoals mensen in films altijd zeggen? En misschien was ik dat ook wel. Misschien besefte ik niet wat ik tegen Avalynne zei.

Ik liet mijn hoofd weer in het kussen vallen en begon de frustraties eruit te schreeuwen. Ik kwam omhoog en sloeg het kussen één keer met mijn vuist, voordat ik me op mijn rug legde en teleurgesteld in mijzelf naar het plafond staarde. ‘Succes met Jay, je kunt hem wel aan,’ zei ik toen en keek opzij, naar Ashton die op het bed zat en zijn benen wijd had. Hij steunde met zijn ellebogen op zijn knieën en zijn hoofd lag in zijn handen. Hij zag er uitgeput, maar kwaad uit.

‘Die Jay is een zak,’ gromde hij en liet zich toen ook achterover vallen. Ik grinnikte maar knikte omdat ik het met hem eens was. ‘Zoals jij al die dingen over die twee vertelt wel ja.’

‘Me wanna talk to the girls,’ pruilde ik. Het zou verdacht zijn als ik nog online zou komen, aangezien we zo net afscheid namen en ik deed alsof ik ging slapen. Maar natuurlijk ging ik niet slapen, het was nog maar half zeven.

‘Me wanna eat,’ zei Ashton. Ik lachte en kwam overeind. ‘Kom buddy, laten we eten halen.’

Vanavond hadden we geen show. Gisteren was onze laatste show in Europa, wat het jammer maakte aangezien we toen echt terug gingen naar Australië en ook echt aan de andere kant van de wereld waren voor de twee meisjes. Ik pruilde en stond op van het bed.

Het betekende dan ook dat we ze nooit de waarheid konden vertellen in de realiteit. Het moest dan toch ooit via de chat gebeuren, wat het nog moeilijker maakte aangezien ze ons misschien niet eens wilden geloofden. Ze zouden het dan tegen anderen zeggen wat voor een bizarre vrienden ze hadden en zo ging het maar door.

Tenzij ze binnen een maand naar Australië zouden komen.

In realiteit zou ik ze kunnen troosten en duizendmaal sorry zeggen zonder dat ik het telkens moest kopiëren en plakken, zoals via de chat. Ik zou hun reactie zien wanneer ze ons geloofden. Ik kon ze omhelzen, dan Avalynne toch stiekem net wat langer, zoals ik haar al had vertelt met mijn thousands of hugs. Ik beet op de binnenkant van mijn mond en kauwde er een aantal keren op, totdat Ashton en ik bij de deur stonden en richting het eten gingen.

‘Ik heb zin in taart,’ mompelde ik terwijl de tafel met warm eten liep voor vanavond. ‘Wat vier je dan?’ vroeg Ashton nieuwsgierig.

Ik keek droevig aan en zei: ‘Dat Avalynne me haat.’ Ik legde mijn handen voor mijn ogen en begon zogenaamd te huilen. Mijn schouders gingen op en neer, totdat ik iemand taart hoorde roepen. En volgens mij was dat Michael zijn stem. Net wanneer ik mijn handen weghaalde, belandde er een romig iets op mijn gezicht.

Ik struikelde half naar achteren, totdat ik steun kreeg van de muur. Oh mijn god, gooide Michael nou zojuist taart op me?! Ik begon woest te worden, maar kon het niet laten om mijn tong langs mijn lippen te laten glijden. ‘Jummie,’ zei ik voordat ik de taart van mijn gezicht veegde en wat stukken pakte. Ik opende mijn ogen even en knipperde een paar leer met mijn ogen, voordat ik Michael in en vizier had en als een gek op hem begon te gooien. ‘Payback bitch!’ riep ik hard en begon zo hard te lachen, dat ik mijn buik moest vast houden. Misschien kon ik eventjes alles problemen met Avalynne vergeten… Misschien.