Chapter 37

4 0 0
                                    

Yumi's POV

Pagkarating namin sa isang restaurant medyo nakaramdam ako ng kakaiba pero hindi ko na lang pinansin. Umupo na ako sa isang malapit sa kinatatayuan ko kanina at nagsunudan naman sila. Ang tahimik nilang tatlo at halos nakakabingi na parang nakakapanibago. Dahil samantalang kanina lang ay sobra nilang ingay, tapos biglang tatahimik.

The time is running. ” walang emosyong sabi ko sa kanila. Tumayo naman si Charles at nagpaalam.

Wait lang. Pupunta muna ako sa rest room. ” at dali-dali syang umalis.

Waiter please! ” tawag ni Harry sa waiter.

May mali e.

Here's our menu, Madame and Sir. What do you want to eat? ” sabi ng waiter sa amin at saka kami binigyan ng tig-iisang menu.

Kung ano ang kanila, ganun na lang din ang akin. ” sabi ko at saka kinuha ang cellphone ko sa bag at saka nag-head set. Kita kong umorder na sila ng pagkain at maya-maya lang ay umalis na ang waiter. Ipinikit ko na lang ang mga mata ko at inihilig ang ulo ko sa show glass na katabi ko.

Now playing: When You're Gone by Avril Lavigne

I always needed time on my own,
I never thought I'd need you there when I cry,
And the days feel like years when I'm alone,
And the bed where you lie is made up on your side. ♪

Impossible Makes PossibleTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon