Impossible Makes Possible

Chapter 40

Heyl's POV

Ilang araw ko na ring nililigawan si Yumi. Thankful ako dahil hindi nya ako nagawang itakwil o ipahiya man lang. Matapos ng ginawa ko sa kanya. Kung sa ibang babae yun, paniguradong matagal na akong hindi nakalapit dito.

“ So, Goodbye! ” sabi ng aming lecturer.

“ Tara na kayna boi! For sure, hinahanap na tayo ng dalawa! ” yaya sa amin ni Charles.

“ Parang ang layo boi, ah? Can you please wait for the two of us? Look, we're not still finish on this. ” may pagkairitang sagot naman ni Harry sa kanya.

“ Okay, okay! Sorry! Haha! Init ng ulo mo e, 'no? ” hindi na naman sya pinansin ni Harry. At nang matapos kaming dalawa sa pag aayos ng gamit ay nagpunta na kami sa kabilang room. Nakita naman naming naghihintay na sa labas sina Yumi at Cass.

“ Sorry, kung naghintay pa kayo. ” sabi ko sabay kuha ng bag ni Yumi.

“ Ako na. Magaan lang naman e. ” tanggi ni Yumi ng mahawakan ko ang bag nya.

“ No. Ako na. Ayaw kong mahirapan ka pa. ” sabay kindat ko sa kanya at ngumiti. Nakita ko namang namula ang kanyang pisngi.

Nagkayayaan kami sa labas kumain. Tutal, uwian na rin naman.

Habang nasa byahe kaming dalawa ni Yumi papuntang Resto ay nagkwentuhan kami.

“ Yumi, kailan ang birthday mo? ” nakita ko pa syang nagulat ng tanungin ko sya.

Anong meron?

“ Ah, eh? B-bakit mo natanong? ”

“ Hindi ko kasi alam ang birthday mo. ”

Tatanungin ko ba, kung alam ko? Haha!

“ Haha! Next-----. ”

O-oh!?

Phone rings...

“ Wait lang. ” kinuha ko sa bulsa ang cellphone ko. Tiningnan ko muna si Yumi bago ko 'to sinagot.
“ Hello, Mom? ”

“ Oh, Heyl? I have something to tell you. ”

Tsk! Ano na naman kaya!?

“ Just straight to the point, mom! ”
Napatingin naman sakin si Yumi. Kaya kumalma ako. Naiinis kasi ako sa tuwing tatawag si Mom. Feeling ko, pinapahirapan nya ako.