Merhaba arkadaşlar. Aslında diğer hikayelerimde de - bölümlerde de böyle konuşmalar yapmaktan sıkıldım ama ne yazık ki kendimi yapmak zorunda hissediyorum. Düşüncelerimi satırlara dökmek ve sizlerin beni anlamasını rica ediyorum. Bölümlere gelen yorumlar az bile değil, hiç yok!
Telefondan mı , bilgisayardan mı okuyorsunuz, ya da öylesine denk mi geliyorsunuz bilmiyorum... Hiç bir zaman yorum sayısı, vote sayısını kafasına takan biri olmadım ama sorun şu ki sizlerden geri dönüt almak istiyorum. Yorumlarınızı, düşüncelerinizi yazmanız ne kadar zor olabilir ki? Ben de mi bir sorun var anlayamıyorum? Yorum yapmaya değer mi görmüyorsunuz, bu bilinmezlik beni oldukça üzüyor. Okuyorsunuz ama görmüyorsunuz...
Görünmez okuyucu kitlesi halinde geldik gidiyoruz. Sizleri görsem, konuşsak, yorumlar yapsak fena mı olur? Bir tane bile bildirim geldiğinde o kadar seviniyorum ki anlatamam, diğer türlü yeni bölümü yayınladıktan sonra oturup umutsuzca bekliyorum. Sizlerle konuşmak, fikirlerinizi öğrenmek istiyorum.
Sizlere zorla 100 yorum gelmezse yeni bölüm yayınlanmaz şeklinde cümleler kurmak istemiyorum çünkü hikayem aksın istiyorum, ama yine de umutsuzluğa düşünğümden ve kimsenin yeni bölümü beklediğini bilmediğimden bölümleri geç atabiliyorum. Savsak savsak gelen bölümler mi istiyorsunuz yani? Anlamıyorum. Bu beni rahatsız ederken sizleri hiç mi etmiyor?
Okuyan kişi sayısına takılmıyorum bir kaç kişi bana yeter de artar, onların destekleri, yorumları ile alır yürürüm. Amacım M olmak değil. Güzel bir hikayede, güzel insanlarla buluşmak. Hikayem ile herkesin kendisinde bir şey bulması, keşfetmesi bana mutluluk verir ama dediğim gibi bunu bilmeden olmuyor işte bazı şeyler...
Kısaca üzgünüm... İsyanlardayım.
Bir cümle ile kendinizi göstermenizi isterim. Hem kendi hatalarım varsa onları görürüm hem de sohbet etmiş oluruz. Yani demem o ki bana her zaman ulaşabilirsiniz.
Yazarken dinlediğim müzik listemi sizinle spotify dan paylaşmak isterim, tumblr da ki dünya mı sizinle paylaşmak isterim. Tek yapmanız gereken küçük bir adım atmak :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DENEY
FantasíaO gözünü bambaşka bir dünyaya açmak zorunda kalan bir çocuktu. Anne sevgisini bırak sevginin ne olduğunu dahi bilmiyordu... Kolundan giren sivri ve kalın iğnelerin verdiği acı ile büyüyordu günden güne. Deney onun insanlığına yapılıyordu... Minik bi...