[ZAWIESZONE]
Tak jak w tytule, reakcje zespołu NCT Dream ❤
#20 w Losowo - 27.03.2018
#10 w Losowo - 31.03.2018
#9 w Losowo - 31.03.2018
#7 w Losowo - 06.04.2018
#4 w Losowo - 14.04.2018
Dziękuję kochani ❤❣
Mark Chciałaś spędzić czas ze swoim chłopakiem, ale tego dnia Mark miał jakiś okres i nic mu nie pasowało. Wściekałaś się na jego marudzenie. W końcu, kiedy po raz stu dwudziesty siódmy odmówił ci, na zaproponowane danie, nie wytrzymałaś. – DO CHOLERY JASNEJ – krzyknęłaś – KSIĄŻĘ MI SIĘ TRAFIŁ. – O co ci chodzi? – fuknął obrażony. – O TO, ŻE NIC CI NIE PASUJE – skrzyżowałaś ręce – w takim razie, niech Donghyuck ci ugotuje – prychnęłaś i odwróciłaś się na pięcie. – nIE NIE, KSIĘŻNICZKO, NIE OBRAŻAJ SIĘ – momentalnie złapał cię za rękę i przyciągnął do siebie – wszystko, tylko nie Donghyuck w kuchni, jeszcze lubię nasze ścierki. Zaśmiałaś się i potaknęłaś, po czym poszliście do kuchni zrobić coś do jedzenia.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Renjun Tego dnia chłopak był nie w sosie. Zaprosiłaś go do siebie, ale kiedy wszedł do twojego pokoju i potknął się o zeszyty na podłodze, wściekł się. – [T.I]! Do cholery, mogłabyś tu w końcu posprzątać! – krzyknął. – Wypraszam sobie? Tu jest czysto. – To kup sobie okulary, bo słabo widzisz – prychnął rozwścieczony i wstał z podłogi. – Zawsze możesz wyjść, nikt ci nie każe u mnie nocować – wzruszyłaś ramionami i wyrzuciłaś jego torbę z ubraniami za drzwi. – No ej... Skarbie nie bądź taka – powiedział uroczo i szybko cię pocałował w polik – jest tu bardzo czysto!
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Jeno Uznałaś, że skoro chłopak już wydoroślał, czas posprzątać wszystkie zabawki i dziecinne rzeczy, jak plecak w minionki. Jednak chłopakowi się to nie podobało i ciągle mówił, że nie możecie wyrzucać tych rzeczy. – Jeno, ogarnij się, zabrałeś wszystkie miśki z worka – skrzyżowałaś ręce. Chłopak uniósł jedną brew i oddał ci jednego misia z dziesięciu. Westchnęłaś i zabrałaś wszystkie pluszaki z uścisku chłopaka, po czym wrzuciłaś je do worka. – TY ZWYROLU, TO MOJA PAMIĄTKA PO BABCI! – Ona dalej żyje Jeno. – NO I CO, ALE MIESZKA DALEKO. – Dwie przecznice stąd – westchnęłaś. – T-TY... NIE ODZYWAM SIĘ DO CIEBIE! Zaśmiałaś się i wyrzuciłaś worek za drzwi. Widząc wzrok chłopaka przytuliłaś go, ale ten szybko cię odepchnął. – W takim razie musisz wytrzymać bez pluszaków i moich czułości – wzruszyłaś ramionami i ruszyłaś w stronę wyjścia, ale nim zdążyłaś przekroczyć próg, Jeno szybko złapał cię w pasie i przyciągnął do przytulasa. – Teraz to ty będziesz moją przytulanką – powiedział z uśmiechem.
