I Think Im Inlove With My Bestfriend

I Think Im Inlove With My Bestfriend: Chapter 41

Ilang linggo ang nakalipas at nag patuloy parin kami sa pag eensayo. Hindi na ako nakakatanggap ng mga mensahe galing saaking kuya ngunit alam kong meron siyang pinaplano para matuloy ang kanyang gusto.

Papunta kami ngayon ni Carlyn sa isang grocery store upang mamili ng aming stocks for the whole week.

Naging maganda naman ang kinalabasan ng pagsasama namin sa iisang bahay, paminsan minsan umuuwi sila sa kani-kanilang mga bahay para mangamusta sa mga magulang nila.

Si mommy naman medyo ok na at kasama na namin sa bahay na tinutuluyan namin ngayon. Medyo nakaka recover na sya na sakit niya at masaya naman ako sa nangyayare ngayon.

Nang matapos kami mamili ni Carlyn dumeretso na kami sa bahay para makapag handa ng kakain namin.

This past few weeks kaming dalawa ni Carlyn ang nag sisilbing ilaw ng tahanan. Dahil kaming dalawa lang ang babae sa bahay, bukod kay mommy na hindi naman pwede kumilos ng kumilos.

Nang makarating kami sa bahay naabutan namin silang lahat sa sala na seryosong nanonood ng TV.

Sabay sabay silang lumingon saming dalawa ni Carlyn kaya medyo nagulat din kaming dalawa.

"What's wrong?" Tanong ni Carlyn.

"You should watch this news, sakto ang dating nyo." Seryosong sabi ni Reid.

Binitawan namin ni Carlyn mga Grocery bag na dala namin at agad na tumabi sakanila.

Si mommy ang katabi ko ngayon at nakahawak sya sa braso ko.

"Ngayong nawawala si Queenie, I should take over her position. Wala tayong balita sakanya o baka nga patay na siya at bumabagsak na ang kompanya kailangan ko ng kumilos." Sabi ng walang hiya kong kuya sa news.

"Kailangan na natin kumilos." Seryosong sabi ko sakanila.

"But how?" Tanong ni Van na may pag aalala sa kanyang mata.

"Nag sisimula na ang Kuya mo anak, kailangan mo agad tapusin ito bago matapos ang lahat." Sabi naman ni mommy.

"Yes mom" sagot ko sakanya.

"So ano nga gagawin natin?" Tanong ulit ni Carlyn.

"Pupunta ako sa company bukas. Papatunayan ko sakanyang hindi ako patay. Buhay si mommy at kaya tumestigo ni mommy sa lahat ng ginawa nya." Matapang na sagot ko sakanila.

"Sasama ako" Si Xavier na may pag aalala sa mata

"Kami din" sabay sabay na sabi nila.

Nginitian ko nalang sila at tumango.

Im such a blessed person because of them, napaka saya ko dahil anjan silang lahat sa tabi. Handang lumaban para sakin.

Kinabukasan maaga kami bumiyahe papuntang Manila. Dahil medyo malayo nga kami inabutan na kami ng liwanag sa daan.

8am na ng nakarating kami ng Manila, dumeretso kami sa isang hotel na pinabook ni Van.

Isang room para saamin ni Xavier, isang room for mommy at isang room para naman kela Oliver.

Nang makarating kami sa kanya kanya naming kwarto dumeretso ako sa pag higa sa kama masyado akong napagod sa byahe namin.

"Are you ok?" yakap sakin ni Xavier galing sa likod.

humarap naman ako sakanya at niyakap siya ng mahigpit.

"Yes, I'm just kinda' nervous." sagot ko sakanya.

"Don't worry hindi ka namin iiwan." sagot niya sakin tyaka ako hinalikan sa noo.

Ilang oras ang nakalipas at pumunta na kami sa Company namin. Nagulat ang mga emplayado ng makita ako.

Nakita ko ang tuwa sa kanilang mata ng makita ako. Lahat sila bumubulong thankyou sakin.

Pero mas nagulat sila ng makita nila sa mommy na kasabay kong mag lakad ngayon. Ang iba ay kumurap kurap pa para malaman kung totoo ba ang nakikita nila.

"G-good morning ma'am" bati samin ni France isa sa mga secretary ko.

"Nasaan si Kuya?" Tanong ko sakanya.

"Nasa conference room po ma'am" sagot nya sakin.

Dumeretso naman na kami sa conference room. Lahat ng empleyado nakasunod saamin.

Nang nasa tapat na kami ng conference room napatigil ako sa pag lalakad, medyo kinakabahan parin ako kahit na alam kong mapapanalo ko ang laban na to. Hindi padin natin alam ang plano ni kuya baka mas malala pa ang magawa nya.

"And now, Im the new CEO of this company." Declare ni kuya, rinig na rinig dito sa labas ang boses nya. dinig din ang mga palakpak ng tao na nasa loob.

Tinanguan ko si Van at Oliver para buksan ang malaking pintuan.

Naagaw namin ang pansin ng mga taong nasa loob ng mabuksan ang pintuan, pumasok naman kami doon.

Kitang kita sa mata nilang lahat na gulat sila lalo na ng makita nila si mommy.

"Who told you then?" taas kilay kong tanong sakanya.

Hindi siya nakapag salita si Kuya, namumula siya sa galit dahil alam niya wala na siyang laban ngayon.

"I thought you're both dead?" tanong ng isang lalaki sa gilid.

"No we're not" Halakhak na sagot ko.

"You can leave now" Mahinahon na sabi ni Mommy kay Kuya.

"Im the new CEO. Bakit ako aalis?" tanong nya ng nakangisi, halatang nag pipigil siya ng inis sa itsura nya.

"Really? Sabi mo sa news you will be 'temporary' habang wala pa ako, Im here now. I can manage this company." sabi ko sakanya.

Wala na siyang nagawa kundi tumayo nalang siya at nang amba siyang mag lalabas ng baril eh may nakatutok na sakanya.

Nasa likod nya si Van at Oliver kaya naunahan siya nito na maglabas at tinutok sakanya.

"We're faster than you kuya, don't you dare." nakangisi kong sabi sakanya.

Pumasok na ang mga pulis at lumapit kay kuya, marami siyang kaso na haharapin lalo na't pinag planuhan nyang patayin si mommy.

"Hindi pa tayo tapos." Sabi niya sakin ng napunta siya sa harap ko.

"Oo hindi pa tayo tapos." sagot ko sakanya at tsaka siya inalis ng mga pulis sa harap ko.