The Accident

31

Pov Jace:

Jim, dat vriendje van Daila, heeft mijn middag met Esmay verpest. We bleven hem maar tegenkomen. Eerst glimlachte hij aldoor naar Esmay maar na een flinke bedreiging van mij in de mindlink stopte dat eindelijk.

Inmiddels zit Esmay tegenover me in een lunchroom, het is al 2 uur. Tot mijn grote irriratie zie ik dat ze bijna niets heeft gegeten.

"Waarom eet je niet?" vraag ik met een frons.

"Ik heb gegeten. Ik heb gewoon niet zo veel honger, dat zei ik net ook, maar je hebt toch heel veel voor me besteld." antwoord ze.

Ik leun met samengeknepen ogen achteruit.

"Waarom heb je niet veel honger? Ben je ziek?" vraag ik op scherpe toon.

Snel schud ze haar hoofd, wetende dat ik haar nu meteen naar een dokter sleep als ze zich niet goed voelt.

"Nee, echt niet. Ik heb nu niet zo veel honger en dat is het. Waarschijnlijk heb ik vanavond dan juist heel veel honger." legt ze uit.

Esmay kijkt me bijna smekend aan. Ze weet dat ze meer moet eten. Nu probeert ze er onderuit te komen.

"Je hoeft niet alles te eten, maar het moet meer zijn dan dat." zeg ik.

Ze zucht en knikt dan, met haar ogen op haar bord gericht.

Het duurt heel lang. Esmay doet er express zo lang over in de hoop dat ik alsnog zeg dat ze het voor deze keer mag laten zitten.

Ik blijf geduldig wachten. Al doet ze er nog een uur over, ze gaat meer eten dan die paar happen. Het is ongezond om zo weinig te eten, voor je hele lichaam.

Een half uur later heeft Esmay haar hele tosti op en een kleine fruitsalade. Tevreden glimlach ik en streel zacht over haar wang.

"Goedzo prinses. Ik ben trots op je." zeg ik glimlachend.

Esmay glimlacht een beetje door mijn woorden en leunt met haar hoofd tegen mijn hand aan. Ze sluit haar ogen.

"Ze is moe, ze moet rusten. Straks wordt ze weer ziek." zegt Dan gestresst.

"Ben je moe? We kunnen morgen terug om de rest te halen, als je wilt. Of ik laat iemand de rest halen." zeg ik bezorgd.

Esmay opent gelijk haar ogen en schud snel haar hoofd.

"Nee hoor hoeft niet. Ik voel me prima." zegt ze snel.

Ik luister naar haar hartslag. Die versnelt.

"Je liegt. Wáárom lieg je tegen me? Wat verberg je voor me?" grom ik.

Het idee dat ze iets voor me achter houd maakt me woedend. In mijn hoofd komt Dan met allemaal even vreselijke scenario's.

"Het is die jongen, die Jim. Ze vind hem leuk en wilt daarom zo graag hier blijven. Ze voelt zich niet goed omdat ze ons wilt dumpen maar niet weet hoe. Of hij heeft haar bedreigd. Misschien heeft Zack hier iets mee te maken, dat kan ook. Zo doortrapt is hij wel." mompelt Dan boos, helemaal verdiept in zijn gedachtes.

Je bedoelt dat ze liever Jim heeft dan ons. Dat zou niet moeten kunnen door de mateband...

"De maangodin laat wel vaker een steekje vallen, maar als ze bij onze band met Esmay iets niet laat kloppen ga ik rechtstreeks naar boven naar de goden om die maangodin eens flink de waarheid te zeggen over die luie, onoplettende houding van haar." gromt Dan.

Ja. Dat moet het zijn. Esmay is onze mate maar omdat de maangodin een fout heeft gemaakt voelt ze zich nogsteeds aangetrokken tot andere jongens.

En geef toe... ik wil niet egoïstisch of vol van mezelf overkomen, maar, ik zie er beter uit dan die Jim. Veel beter.