The Accident

55

Pov Esmay:

"Mike?! Maar... jij zei... ik... uhg. Zack alsjeblieft, iedereen is goed behalve Mike."

10 minuten nadat Zack weg ging kwam hij al weer terug, met een enthousiaste Mike achter zich.

"Kom op goudlokje, het is maar 1 autorit. Jij wilt hier weg en Mike wilt wraak nemen op Jace omdat die alle 206 botten in zijn lichaam heeft gebroken. Je had trouwens nog geluk Mike, als je in wolfvorm bent heb je veel meer botten. Jij was in je mensen vorm en dan heb je er maar 206." zegt Zack luchtig.

"206 keer een bot breken noem ik niet geluk." zegt Mike chagerijnig.

Zack rolt met zijn ogen naar me en ik onderdruk een lach. Niemand vind Mike aardig, hij is hier alleen omdat hij de enige is die bereid is om tegen zijn Alfa in te gaan. Hierna moet hij een ander pack zoeken maar dat vind hij blijkbaar geen probleem.

"Oké, je kan niets meenemen wat van hier is en je had geen eigen spullen volgensmij. Deze kleding is wel goed, dat kan je overal krijgen. Blijf gewoon tegen de politie zeggen dat je je niets meer kunt herinneren. Die ketting moet trouwens wel af." zegt Zack.

Mijn hand gaat automatisch naar het bedeltje van een halve maan, gevuld met blauwe en witte kristallen.

Moeizaam slik ik. Dit is het enige wat ik echt wil houden. Jace gaf me deze ketting toen we echt wat kregen...

"Kom op, het is maar een stuk goud met wat kristallen. Als je er blij van wordt verkoop ik hem voor je en krijg je het geld." zegt Zack ongeduldig. "Hij zou nog heel wat waard zijn." bedenkt hij zich dan.

"Nee. Dit is het enige wat ik wil houden, ik laat deze echt niet achter." zeg ik snel.

Mike zucht geïrriteerd en kijkt op zijn horloge.

Ik denk weer terug aan ons 'plan'. Mike kan blijkbaar autorijden en rijd met een geblindeerd busje mijn straat in. Daar spring ik uit de auto terwijl hij heel hard doorrijd. Ik wordt vanzelf gevonden en moet heel verward doen. Dan komt er politie en moet ik mee naar een verhoor maar ik moet blijven zeggen dat ik niets meer weet.

Ze willen dat ik mijn ketting hier laat omdat de politie inmiddels denkt dat ik ontvoerd ben voor mensenhandel of door een of andere drugshandel. Het is niet heel aannemelijk dat je daar zo een duur sierraad krijgt.

"We weten niet wanneer je mate terug komt en moeten gaan dus doe nu die ketting af of ik trek hem persoonlijk van je nek." dreigt Mike.

"Effe dimmen pup. Dit is wel mijn schoonzusje, ja? En jou Luna. Die behandel je met respect." gromt Zack.

Uh maar Zack heeft me zelf ook nooit met respect behandeld.

"Weetje, houd de ketting maar. Een leuk aandenken aan je mate die je geslagen heeft. En aan mij natuurlijk want ik heb je ketting een keer gebruikt om je te manipuleren. Tot Jace erachter kwam. Toch jammer." zegt Zack.

Hij haalt luchtig zijn schouders op en draait zich dan om. Kort wenkt hij me ten teken dat ik hem moet volgen.

Mike loopt voorop, daarna Zack, daarna ik. We lopen richting de trap als ik me iets bedenk.

Pancake! O jezus wat dom van me, ik heb geen moment meer aan hem gedacht. Jace haat hem dus ik kan hem niet achterlaten.

"Wacht!" roep ik uit.

Zack blijft staan en knijpt met gesloten ogen in zijn neusbrug, alsof hij heel erg zijn best moet doen om niet boos te worden.

"Wat nu weer?" zucht Mike.

"Pancake. Ik kan hem toch niet bij Jace laten? Hij haat hem." zeg ik bezorgd.

Ze kijken me nu allebei aan alsof ik gestoord ben. Dan wisselen ze een blik om de ander duidelijk te maken dat ik echt gestoord ben.