The Accident

44

Pov Esmay:

Heel stil komt Jace overeind en kijkt nog eens naar mijn gezicht. Het kost me moeite om te blijven doen alsof ik slaap, maar aangezien hij opstaat is het wel geloofwaardig.

Jace denkt dat ik slaap. Hij denkt dat ik echt niet merk wat hij na vanmiddag gaat doen.

Hij gaat Mike zoeken en martellen. Jace deed de hele dag extreem lief en bezorgd tegen me, en stond erop dat ik vroeg zou gaan slapen. Hij heeft een uur naast me gelegen en dacht toen dat ik sliep. Maar ik ben nog klaar wakker. Ik voel ook wel dat hij iets van plan is.

Ik hoor Jace heel stil iets in zijn kledingkast pakken. Dan sluipt hij de kamer door.

Opeens hoor ik niets meer. Geen voetstappen, geen deur, helemaal niets.

De verleiding om mijn ogen nu te openen is zo groot... ik kan wel even heel snel kijken. Dat merkt hij toch niet.

Nee wacht! Dit is een test, om nog eens te checken of ik echt slaap. Hij is nu expres zo stil omdat ik dan ga kijken waar hij is en wat hij doet.

Ik blijf mijn ogen dicht houden en onbeweeglijk liggen. Ik focus op mijn ademhaling en hartslag zodat ze in hetzelfde rustige tempo blijven.

Jace zijn warme pepermunt adem blaast tegen mijn voorhoofd vlak voordat zijn lippen mijn huid raken.

Dan zucht hij en hoor ik zijn voetstappen de kamer verlaten. Ik hoor verder niets, geen voetstappen op de trap, geen geluid van autosleutels. Na een tijdje alleen de voordeur die in het slot valt.

Gelijk open ik mijn ogen en staar voor me uit.

Ik had iets moeten doen om hem tegen te houden. Of... nee, juist niet. Ik heb geen bewijs van wat hij gaat doen. En het zou alleen maar ruzie veroorzaken.

Jace deed de hele avond alsof ik zwaar gewond was, zo overdreven bezorgd en voorzichtig behandelde hij me. Eerst was het nog wel schattig maar later werd het irritant.

Toen ik onder de douche stond dacht hij dat ik op een of andere manier verdronken was omdat het zo lang duurde. Jace was echt helemaal aan het flippen en toen moest ik hem nog rustig zien te krijgen.

Ik stond zo lang onder de douche omdat ik me vies bleef voelen. Allemaal fuckboy bacteriën op mijn lippen. Mike is gewoon smerig. Hij heeft al tientallen meisjes gezoend, besef even hoe veel bacteriën er op zijn lippen leven. Nee oké daar ging het me niets eens persé om.

Langzaam draai ik van mijn zij op mijn rug en kijk naar het plafond. Waarschijnlijk val ik niet in slaap tot Jace terug is.

Het is raar hoe veel er kan veranderen in minder dan een maand. Eerst wilde ik niets anders dan een eigen kamer en apart slapen, nu wil ik niets liever dan dat hij weer terug is zodat we samen kunnen slapen.

Allemaal dankzij de mateband. Soms denk ik dat het een voordeel is maar meestal zie ik er alleen de nadelen van in. Als ik iets niet wil zeggen krijgt Jace het alsnog uit me en hij kan zo inspelen op al mijn gevoelens, zoals schuld.

Ik zucht en wrijf in mijn ogen. Ik ga niet meer kunnen slapen.

Ik ga rechtop zitten en gooi de dekens van me af. Ik heb een warme pyjama aan dus doe alleen nog dikke sokken aan mijn voeten. Jace had die naast het bed gelegd voor als ik ze alsnog wilde.

Ik sta op en loop de kamer uit. Ik heb eigenlijk geen idee van waar ik heen wil of wat ik ga doen tot Jace terug is.

Uiteindelijk beland ik weer op de weg naar de keuken. Zoals altijd.

Vlak voordat ik de keuken in wil stappen sta ik stil. Er zit iemand op een kruk aan het kookeiland met zijn of haar rug mijn kant op. In het donker.