The Accident

33

Pov Esmay:

"Ga jij nou maar gewoon weg met je vrienden, ik ga echt niet dood aan een avond films kijken." zeg ik tegen Jace.

Rick en Leroy zijn er al, Max zit al in de auto. Jace is degene die alles ophoud door voor de deur nog te gaan twijfelen of hij me wel helemaal alleen moet laten.

Ze gaan eerst 3 Rogues bij de grenzen vandaan drijven en daarna naar een club of een feest of whatever.

Diep zucht hij en slaat dan nog eens zijn armen om me heen. Hij knuffelt me zo stevig dat ik bijna geen lucht krijg en laat me dan los.

"Beloof me dat je voorzichtig bent." eist Jace dan.

Hij kijkt me dwingend aan maar voor ik antwoord kan geven kust hij me weer. Kort kus ik hem terug en trek me dan los.

"Ik beloof het, maar je moet nu echt gaan. Je laat iedereen wachten." zeg ik.

Ik begin hem richting de deur te duwen. Nou, hij laat zich duwen. Ik zou hem nog geen centimeter kunnen verschuiven.

Opeens blijft hij staan en kijkt me argwanend aan.

"Waarom heb je niet gevraagd waar ik heen ga? Dat willen vrouwen altijd van hun mate weten. Waar je heen gaat, of er andere vrouwen zijn, of je gaat drinken, wie er nog meer komen... dat soort dingen." zegt Jace.

"O. Ja. Als je wilt kan ik dat vragen? Ik vind het niet echt nodig want je bent 21 en kan doen en laten wat je wilt. En ik vind het niet erg als er andere vrouwen zijn, ik vertrouw je. Maar nogmaals, als je het echt wilt kan ik het vragen." zeg ik schouderophalend.

Hij zucht en schud zijn hoofd.

"Oké laat maar. Je hebt gelijk, het is nergens voor nodig."

En toch is hij nogsteeds gespannen.

Ik lach en ga dan op mijn tenen staan zodat ik mijn armen om zijn nek kan slaan en mijn kin op zijn schouder kan laten rusten. Hij ontspant en slaat zijn armen om mijn middel.

De voordeur gaat weer open.

"Oké Jace, gun je vriendin wat vrijheid. We gaan. Ik ben het wachten zat." zegt Max.

Diep zucht Jace en kust mijn nek voor hij me los laat en zich naar Max omdraait, die mij aankijkt.

"Wees maar niet bang, weerwolven moeten heel veel drinken om dronken te worden. En wanneer ze dronken zijn duurt dat niet lang. Leroy rijd trouwens dus Jace treed niet in Zack's voetsporen." zegt Max.

Ik lach. "Ik denk niet dat Jace ooit dezelfde dingen zou doen als Zack."

Er schiet een korte uitdrukking over Max gezicht die ik niet begrijp. Alsof hij er anders over denkt.

Een vreemd gevoel trekt door me heen. Max ziet Jace op heel andere momenten. Op heel andere manieren. Niet iedereen is wie die lijkt te zijn, misschien heeft Jace ook wel een kant die ik niet wil kennen.

"Natuurlijk niet." zegt Jace met een oogrol.

De stilte is awkward. Jace wilt weer naar me toe lopen maar Max strekt zijn arm en stopt hem.

"Geef haar en haar lippen nou even rust. Ik weet zeker dat dat nodig is. Arm kind." zegt Max hoofdschuddend. Bovendien, wij moeten nu gaan."

"Ja, ga maar." zeg ik en duw Jace weer naar de deur.

"Oké oké. Wacht, nog 1 kus-"

"Meekomen jij." onderbreekt Max hem en trekt Jace bij me weg.

Ze lopen de voordeur uit, die ik achter ze sluit.