The Accident

29

Pov Esmay:

Ik spoel de shampoo uit mijn haar en draai dan gelijk de kraan dicht.

Ik sla een handdoek om mijn lichaam en een om mijn druipende haar.

In een van de kastjes vind ik mijn haarborstel. Ik haal de handdoek van mijn haar en borstel het snel. Nog even wat droger wrijven en klaar.

Snel berg ik alle spullen op, check of de handdoek me nogsteeds helemaal bedekt, en open dan de deur op een kiertje.

"Uhh Jace... ligt hier ergens nog kleding van mij?" vraag ik.

Jace ligt op zijn buik en scrollt langs allemaal berichten. Hij kijkt op en grijnst dan. Ik verstrak de handdoek.

"Hm. Ik heb geen idee. Maar wacht, je handdoek zit niet goed. Kom anders even hier dan help ik je." zegt Jace op overdreven onschuldige toon.

"Nee hoeft niet, hij zit goed zo." zeg ik met rode wangen.

Jace glimlacht en bijt dan op zijn lip. Hij blijft me aankijken.

Dit is zo ongemakkelijk. Ik probeer iets te bedenken om te zeggen maar weet niets.

"Ik ga wel naar mijn eigen kamer om kleding te halen." zeg ik uiteindelijk met rode wangen.

Ik open de badkamerdeur helemaal en stap de slaapkamer in.

Jace zijn lach lijkt nog groter te worden. Wat hij ook van plan is of waar hij ook aan denkt, hij vind het heel leuk.

Langzaam loop ik naar de kamerdeur. Ondertussen houd ik Jace en mijn handdoek in de gaten. Jace omdat hij kijkt alsof hij iets van plan is en mijn handdoek omdat die niet moet verschuiven onder het lopen.

Ik ben bijna bij de deur. Nog maar 10 stappen. Nog 9. Nog 8. Nog-

"Wacht even. Kom eens hier." zegt Jace dan.

Ik kijk stop met lopen en kijk hem argwanend aan. Hij staat op van zijn bed en loopt naar me toe. Ik houd mijn handdoek nu zo stevig vast dat mijn knokkels wit zien. Mijn gekneusde pols doet al veel minder pijn maar is er alsnog niet blij mee.

"Ik kies je kleding voor vandaag." zegt Jace simpel.

O. Als dat nou alles is.

Opeens schieten zijn handen naar mijn middel. Jace trekt me naar zich toe en ik val half tegen hem aan.

Hij slaat zijn armen stevig om me heen en legt 1 hand op mijn blote schouder.

"Jace! Serieus, ik heb alleen een handdoek!" zeg ik geschrokken.

Ik probeer me uit zijn omhelzing te wurmen maar hij houd me alleen maar steviger vast.

"Ja ik zie het. Een handdoek te veel." antwoord hij.

Om me te pesten trekt hij zacht aan de handdoek waardoor ik schrik.

"Niet doen. Ik wil kleding." jammer ik.

Jace grinnikt duivels. "Dat heeft niet mijn voorkeur, maar goed, het kan. Als je aantrekt wat ik uitkies. En daarna wil ik een kus. Een uitgebreide. Niet een korte."

"Deal." geef ik gelijk toe.

Alles om uit deze ongemakkelijke situatie te ontsnappen.

"Mooi. Kom, dan gaan we naar je óúde kamer. Ik ben vandaag trouwens de hele dag thuis dus ik zal vanmiddag je kleding verplaatsen naar ónze kamer."

Jace benadrukt 'oude' en daarna 'onze' om nog even duidelijk te maken dat ik nu in zijn kamer slaap. Ik blijf het Jace zijn kamer noemen, het voelt vreemd om nu onze kamer te zeggen.