Ostatnia szansa

57

Pov Holly

Znowu zaczynam uważać to co mówię przy Niall'u. Nie chcę go denerwować, nie przez to, że się go boję tylko wiem, że nerwy mogą mu zaszkodzić. Ja w odróżnieniu od niego nadal mam nadzieję, że wszystko się ułoży.

- Holly! Chodź do mnie! - słyszę krzyk Nialla i od razu idę do niego do salonu. Sam sobie włączył telewizor chodź ilekroć to robi to tylko bardziej się denerwuje. Czasami zachowuje się jak małe dziecko.

- O co chodzi kochanie?

- Przynieś mi piwo z lodówki, chce mi się pić.

- Przecież wiesz, że na razie ci nie wolno. Jeśli chcesz to mogę ci przynieś sok albo coś podobnego - mówię spokojnie chociaż ogromnie denerwuje mnie jego zachowanie. Przesadza i to bardzo.

- Ale ma ochotę na piwo i wiem, że jest w lodówce, bo wczoraj Harry kupował. A ty nie wypiłaś. No chyba, że muszę sam wstać i iść do kuchni? - komunikuje wkurzony.

- Nie ma takiej potrzeby, zaraz przyniosę ci coś do picia, ale to na pewno nie będzie piwo ani żaden alkohol - informuje go i szybko odpuszczam pomieszczenie.

Biorę z lodówki dwie puszki schłodzonej coli, nie powinien już tak bardzo narzekać. Jak wracam to on siedzi w tym samym miejscu z naburmuszoną miną.

I to on jest ode mnie sporo starszy.

- Proszę skarbie - podaję mu tę puszkę, obraca ją sobie w dłoniach.

- To nie jest to o co prosiłem. Czy ja mówię niewyraźnie albo ty masz problem ze słuchem? Dlaczego nie możesz wykonać tak prostego polecenia? Lubisz mnie denerwować! - wykrzykuje.

Nie rozumiem dlaczego z takiego błachego powodu tak się irytuje. Chyba szukał tylko czegoś by się ze mną pokłucić.

- Mam już cię dość - muszę z siebie wreszcie wyrzucić tę frustrację, bo nie wytrzymam. - Ze wszystkich sił staram się żebyś był zadowolony, ale ty wcale tego nie doceniasz. Twierdzisz, że mnie kochasz, a przestałeś już mi okazywać jakiekolwiek uczucia.

Pov Niall

Holly chyba uparła się żeby wyprowadzić mnie z równowagi. Wie, że jest mi teraz cholernie ciężko, a nie potrafi się podporządkować i wykonać prostych poleceń. A teraz ma jeszcze do mnie pretensje.

- Śpimy razem, zadowalam cię jak tylko mogę, a tobie jeszcze to nie wystarcza. Zacznij mnie słuchać to będzie lepiej!

- Robisz wszystko bym przestała chcieć być z tobą - jej słowa strasznie mnie rozdrażniają. Jak ona może to mówić!

- Zamilcz! - na oślep łapię ją za rękę, na szczęście szybko ją odnajduje. Mocno ściskam i przyciągam ją do siebie. - Powiedziałem ci już, że jak ze mną zostaniesz to nie ma odwrotu. Będziesz ze mną na zawsze! - krzyczę i mocno ją popycha.

Dopiero jak słyszę głośny dźwięk to uświadamiam sobie, że nie powinien tego robić.

- Holly, nic ci nie jest? - pytam, ale nie słyszę odpowiedzi.

Chyba nic poważnego jej nie zrobiłem?

Jak się postaracie i będą konkretne komentarze to dodam dziś jeszcze jeden.