Forbidden love (Complete)✔️

Chapter 22

Multimedia:kookie

Kate's POV

ISANG LINGGO na ang nakakaraan nang mangyari ang aksidenteng 'yon, at nang mahospital ako. Nandito pa din kami ni taehyung sa pilipinas kaso 'yon iba nasa seoul na ulit, bumalik na sila. Kami na lang ni tae ang nandito. Isang linggo na din kami, masaya sa piling ni taehyung. Kung sweet siya no'n mas sweet siya ngayon. Kaya masaya ako at hindi nagsisi na sinagot ko siya.

"Patawa-tawa mo d'yan, baby? Alam ko gwapo ako." Kaso lang, napakayabang! Binubuhat niya ang sarili niyang bangko.

"Whatever, hon.." sweet din nang endearment namin, konti na lang lalanggamin na kami.

"Let's go, kailangan mo nang kumain." Duhhh, tapos binuhat niya ako.

"Hindi naman ako baldado, hon. Nabaril ako hindi ako nabaldado tska okay na ako." Pagmamaktol ko.

"Kahit na, mas maigi na ang nagiingat. Ayokong masaktan ka na naman, baka makapatay na  talaga ako no'n." Why so sweet my tae? Tss.

"Oo na lang." Sabi ko.

Buhat-buhat niya ako hanggang sa  makarating kami sa kitchen nang condo niya dito sa pilipinas. Hindi ako umuwi sa amin, para saan pa? Para husgahin at laitin nila ako? 'Wag na lang. Mas okay nang sa piling ni taehyung, mas safe pa ako rito.

Nang maibaba niya ako sa dining chair, tinitigan niya ako. "What's wrong?" Saad ko.

"Ayaw mo ba talagang kausapin ang mga magulang mo? Oh kaya ang kapatid---"

"I don't have idea! And i don't want to talk to them! Kinalimutan ko nang may pamilya ako taehyung, so please. Don't push me to talk to them! Dahil alam natin lahat na hinding-hindi na ako babali---"

Okay, we're we go...

Bakit ba ang sarap humalik nang lalaking 'to? Nakakadala tska nakakalasing, parang alak siya na nakakalasing. Ohmygod, nababaliw na naman ako sa halik nang lalaking 'to. Kung hindi ko pa pipigilan 'to baka saan na naman mapunta tulad nang nasa seoul kami, muntik---

May tumatawag, phone ni taehyunh..

"Sht! It's almost there! Sino ba 'yan istorbo na iyan?!"

-_-?

Talagang lalaking 'to! Ang sarap sakalin, kala mo naman.

"Speaker ko para malaman mo kung sino." Sabi niya then sinagot niya ang tawag.

"Who's this?" Sagot niya sa walang emosyon.

"Anyoung aseyo." Anu daw? Hindi ko maintindihan 'yon sinabi niya? Bakit korean language?

"Eomma?" Ohmygod! Mama ni Taehyung iyon, what to do?

"Ne~?" Bakit ba laging korean hindi ko naman maintindihan, naku naman.

"What do you want, mom?" Tanung niya.

"Oneul junyuk e shigan itsuyo~?" Manonosebleed ako sa pinagsasabi nang mama ni taehyung, hakmang aalis ako nang hawakan ni tae ang kamay ko.

'Stay' he mouthed.

Wala akong nagawa kundi ang umupo ulit kung saan ako nakaupo. Gosh! Anu ba ito?

"Eomma, im busy.. and we can't meet, i have things to do. Maybe next time." Rinig kong sabi ni taehyung. Buti hindi siya nagkokorean.

"Okay, unjenga.." okay lang naintindihan ko then wala na. Nakita ko naman na binaba na ni taehyung 'yon phone.

Tumingin siya sa'kin, anong titig na naman 'yon? Kakaiba ang titig niya e. "What?"

"Gusto niyang magkita kami ngayon, kaso hindi naman niya alam na nandito ako sa pilipinas kaya sabi ko next time. Baka may ipapagawa lang iyon sa'kin." Sabi niya.

"Pero--"

"No buts."

Haist! Anu pa bang laban ko sa lalaking 'to? Siya na lang lagi nasusunod e. Pero mas okay ma iyon, hahahaha!

Hanggang sa matapos kaming kumain hindi ko parin siya kinukubuan, wala akong masabi e. Natatakot na ako, natatakot ako na baka malaman nang mama niya na nagkasyota na nang pilipino si taehyung, tapos ilalayo niya si tae sa'kin. Pano naman ako? Hindi ko na alam iisipin ko, nagiging praning na ako. Mygod!

"Are you mad at me?"

?_?

Anu daw?

"Why do you ask?" Tanung ko.

"You dind't talking to me, anything bad happens? What's bothering you?" Takang sabi niya.

"Hindi ako galit sayo at lalong wala akong iniisip! Napapano ka?!" Sigaw ko sa kanya.

"Oh gosh, im going to be insane kate! Damn it! Magsalita ka kasi para hindi ko maisip na galit ka sa'kin! Gusto mo ba akong mabaliw?!"

-_-?

"Ewan ko sayo!"

Hakmang iiwan ko siya do'n nang higitin niya ako at binuhat, alam niyo ba 'yon binuhat ako paharap kaya 'yon mga paa ko nakapalupot sa bewang niya. Ang awkward nang posisyon namin. Gosh!

"P-put me... d-down." Nauutal na tuloy ako, siguro pulang-pula na ang mukha ko nito.

"Kung sabihin kong ayoko? May magagawa ka, baby?" Grrrr! Napakapilyo talaga nang lalaking 'to.

"J-just put me... d-do---"

Here we go...

Habang buhat-buhat niya ako, hinahalikan niya ako. Pero konti-konti na naglalakad siya patungo sa kwarto namin. What next? We're going to do that? Mygod! Di ako ready.

Hanggang sa nahiga niya ako sa kama namin, nasa ibabaw ko na siya ngayon. Ohmygod! Gosh! What to do? What to do? Di ko pa keri 'to!

"Sarangheyo~"

Pinagsasabi nang lalaking 'to? Hindi ko siya maintindihan, nagkokorean kasi siya. Mygod! Ang bobo ko tuloy pag korean na ang pinaguusapan.

"I said, i love you." Oh, 'yon pala ang ibig sabihin no'n.

"I love you, too.." sabi ko naman.

Umalis siya sa harap ko at lumipat siya sa side ko at hinigit ako at niyakap. "I know, baby."

"Alam ko." Sabi ko.

"Magvacation mona tayo sa isla joncy, what do you think?" Tanung niya.

"Pwede din." Sangayon ko.

"How about? Three days tayo do'n, then after that we're leaving." Saad na naman niya.

"Okay lang."

"After three days, tutungo na tayo nang seoul." Sabi na naman niya.

"Oo, miss kona  din sina jimin." Nagsalubong naman ang kilay niya.

"Wala na do'n si jimin, umuwi na sila nang busan nang asawa niyang si PB. So, hindi mona siya makikita sa  seoul!" Hahahhaa! Tampururut na  naman ang mahal ko.

"Jealousy!" Sigaw ko sa kanya.

"I'm not!" Sabi niya.

"Whatever, hon." dumikit ako sa kanya at mas lalo siyang niyakap. Matutulog na mona ako. Bukas tutungo kami nang isla. We're having our vacation there!

Mahal na mahal ko ang lalaking ito, gagawin ko ang lahat para di niya ako iwan at ipagpalit kahit na ang pagiibigan namin ay isang bawal na pagmamahal!

*********

PS:happy new year everyone! 💖