Forbidden love (Complete)✔️

Chapter 31

Multimedia:jin

A/N:SO GUYS, EXPECT  NIYO NA NA AFTER 1 MONTHS GANYAN HA. NEXT CHAPTER IS AFTER 5 MONTHS NA. PINAPABILIS KONA ANG PAGLAKI NI KLEINE KASI GUSTO KO NANG BUMALIK ULIT SI TAETAE. BASTA MARAMING REVALATION PAG DUMATING SI TAEHYUNG, MARAMI SIYANG IPAPALIWAG. SO, 'YON NGA SPOILER NA NAMAN AKO. KAMSA GUYS~

Kate's POV

After five months later...

*baby cries*

"Oh? Bakit umiiyak ang baby klein ko? Nagugutom ka na naman? Wait lang ha, kukunin ko lang 'yon gatas mo." Iniwan ko sa danli sa kama si klein at kinuha ang gatas sa harap nang salamin ko.

Five months na naman ang nakaraan. Bilis talaga nang panahon. Last-last week pinanganak na si ate jai sa bunso niyang anak na si baby princess yvone. Oo, babai naging anak niya. Then ngayon kabuwanan na ni ate PB. Si ate nicole naman next week ata.

*Door open*

"Ate?" Sabi ko, habang pinapadede si klein. Minsan sa bote dumedede si klein minsan sa'kin.

"How are you?" Tanung niya.

"Lagi tayong magkasama ate, anu bang klaseng tanung 'yan?" Naguguluhan kong sabi.

"I just want to know if your really okay. Nakikita kitang tumatawa at nakikita din kitang masaya pero alam ko may kulang sayo. I know, you miss taehyung so much.."

T-A-E-H-Y-U-N-G

Ngayon kona lang ulit narinig ang pangalan ni taehyung. Niyakap ko naman si klein. Miss na miss kona nga si taehyung. Pero wala akong magawa e.

"A-ate?"

"Just cry, kate. I know your hurting." Wala akong nagawa kundi umiyak lang sa anak ko.

Sorry anak, sadyang miss na miss ko lang ang ama mo. Miss na miss ko lang siya. Kahit gusto ko siyang mayakap di ko magawa dahil wala siya sa tabi natin. Nando'n siya sa jennie na 'yon.

"Kate.."

"I'm okay  now, ate. You can leave me now." Saad ko.

"Osiya."

Nang mawala siya sa paningin ko. Do'n tumulo ang mga luha ko na kanina ko pa pinipigilan. Bakit ba ganito? Isang taon af kalahati na din ang lumipas. Pero nasasaktan padin ako. Si grant six years old na at si colton, kakaone years old niya lang. Si klein 5 months na siya, pero hanggang ngayon di ko pa din makalimutan si taehyung. Ilan taon pa ba ang kailangan para makalimutan ko siya? Nakakainis!

Nang napatulog ko si klein, bumaba naman ako nang sala para sana kumain pero iba ang sumalubong sa'kin. He's alive.

"K-kate.."

"Taehyung?" Usal ko.

"H-how are you?" Tanung niya.

"Eto maayos naman." Sabi ko sa seryosong boses.

"May pinagusapan lang kami ni kookie kaya ako nandito. Aalis na ako." Pipigilan ko sana siya kaso 'wag na lang. Wala akong mapapala.

"Magingat ka sana lagi.." then tuluyan na siyang umalis.

Nang makaalis siya, do'n na 'ko naiyak! "AHHH! Why you do this to me?! Why?!" Sigaw ko.

Kaya napatakbo dito si ate jai at kuya kookie. Nagising kupa tuloy sina tita jo at tito yancy tska ang parents ni kuya kookie.

"Hija? What happen to you?" Tanung nang mama ni kuya kookie.

"Sorry po tita." Pahumanhin ko.

"Ayos kalang kate?" Tanung naman ni tita jo.