(AN: Whoa Late UD...XD..busy daw eh...exam week pa next week..wahahah....pbb teens ang chapter na to at parang wa kwents...pagpasensiyahan na po ..jeje :p)
Nara's POV
Dapat masaya ako ngayon. Masayang masaya. Pero ba't ganun? Masamang tao ba ako para pahiyain ng ganun sa harap ng maraming tao? Oo di naman talaga ako kagandahan noon pero hindi ba pwedeng magbago ang isang tao lalo na sa pisikal na anyo? Sino bang ayaw gumanda?
HINDI AKO RETOKADA...Nagpa treatment lang ako sa dermatologist na friend ng mommy ko tapos binigyan niya din ako ng sangkatutak na pampaganda...sabi kasi niya maganda naman daw ako hindi lang makita kasi napabayaan ang skin ko.... Matapos nun nagulat talaga ko sa kinalabasan..Malaki talaga ang pinagbago kaya yung mga alaala ng dati kong hitsura ibinasura ko na lahat..sabi ko ibang tao na ko hindi lang dahil gumanda ako kundi dahil may self-esteem na ko...Hindi tulad dati...Laging nakayuko at halos walang kaibigan....
Naputol ang pagtanaw ko sa nakaraan nang huminto kami ni Mikhail sa pagtakbo...We're both panting...Nasa may garden kami ng campus...malayo sa Hall na pinanggalingan namin...Maliwanag dito...Kung may isa man akong bagay na ikinatutuwa pa din ngayong gabi, yun ay ang ginawang pagtakas sakin ni Mikhail mula sa lalong kahihiyan..Kinikilig ako!! Haha....Ang baliw ko..Yung iisipin lang naman niya sakin ang mahalaga..Wala akong pakialam sa ibang tao...
"Nara..."
Ang sarap pakinggan ng pagbigkas niya ng pangalan ko...Haay!
"I'm okay..."
May pag-aalala kasi sa mukha niya....Kilig Alert....Ting ting ting!
Tinabihan niya ko...nakatayo kasi siya tapos ako nakaupo sa may damuhan....
Tumingala siya...
"Ang daming stars noh?"-sabi niya
Napatingala na din ako.... "Oo nga...they are beautiful..."
"Yeah..like you..."
Dug-dug...Tama nga ba ang pagkakarinig ko?
I turned to him...Nakatingala pa din siya....
"Kahit naman hindi ka kagandahan noon eh hindi naman ganun kalaki ang pinagbago mo..na enhance lang siguro....I don't know kung bakit ginamit pa yun laban sa'yo...don't worry alam kong ililigtas ni Tomboy ang kahihiyan mo sa mga taong nandon...Maganda ka Nara..walang duda yon.."-then he turned to me and he smile....
"And you really deserve to be Ms. SLU this year...Congratulations!"
Nakangiti pa din siya...Ang lapit lapit niya sakin..Sobrang.......gwapo....Ang lakas ng tibok ng puso ko..Hah!!! Ang dating tinatanaw at pinapangarap ko lang....abot-kamay ko na...Ang sarap sa pakiramdam...
"Thank you Mikhail...I really appreciate what you have done to me...Maraming salamat..."
Then I hugged him....Nagulat siya sa ginawa ko pero maya-maya...hinahaplos na din niya yung buhok ko....
Pwede na kong mamatay...pwede na talaga...>/////////////////<
Dahan dahan niya kong pinakawalan tapos tumayo na siya at inalalayan ako patayo....
"Let's go....ipapahatid na kita sa driver ko..gabi na din.."
"Hindi na ba tayo babalik sa Hall?"
"Wagna...tiyak naayos na nila yun...saka mo na kunin yung korona mo..."-ngumiti ulit siya at nauna nang naglakad...
Nakangiti akong sumabay sa kanyang maglakad palabas ng campus....Tahimik lang kami...
"Ahm dala ko naman kotse ko..magpapasundo na lang ako sa driver ko.."-sabi ko
BINABASA MO ANG
EXTRAORDINARY CONTEST
RomanceTatlong Babae..... Isang contest.... Isang panalo..... Isang lalaki..... Iba't iba sila ng personalidad....dahilan ng pagtanggap na sumali sa contest na ito....ISA lang ang SIGURADO..LAHAT sila, mababago ang BUHAY...anong contest ba ito? SINGING CON...
