The Sunrise Upon us

209 3 0
                                    

(warning: bawal sa bata 😂)

Tia's POV

Heto na naman yung mga nangangagat!

Aba! Hindi parin matanggal sa hampas a--

Hindi kayaaaa?!?!?!

"Hi love, Good morning." nyay! Napabangon ako sa sobrang lapit nang mukha namin sa isa't - isa.

Good morning na ba? Madilim pa sa labas.

"natulog ka ba?" he nodded.

"it's already 5am,we must go somewhere, may papakita ako sayo."

***
Wala akong ginawa kundi lasapin nang lasapin ang hangin. Amoy halaman at malinis.

Kasing linis nang ngiti nang kasama ko ngayon.

"san mo na naman ako dadalhin, Cornelio?"

"wag mo masyadong sinasanay ang sarili mong tinatawag akong Cornelio, mamaya nyan Cornelio ka na rin!" sabay Akbay sakin. Aba talaga namang umagang - umaga ah!

"edi shing! Shing galing - galing!" then we both laugh.

Huminto maglakad si Jay kaya napahinto rin ako.

Nandito kami sa isang open Space na part nang bundok.

"woaw. Bat alam mo to? Hindi ko alam to ah!" kita sa buong paligid ang isang linyang naghihiwalay sa kulay berdeng kabundukan at kulay asul na kalangitan.

"Well, gusto kong mag picnic dito." sabay Latag niya nang isang kumot at labas nang pagkain.

"dito tayo mag-agahan, Tia."

Naglabas siya nang maliliit na pinggan at kutsara't - tinidor. Nakangiti lang akong pinapanood siyang naghahain nang kakainin namin nang mapansin kong lumiliwanag na rin pala.

Napawi yung ngiti ko nang makitang hindi parin tapos maglatag si Jay.

" dinala mo ba yung buong kubo?" at natawa ako. Tiningnan niya ako na parang 'hinahamon mo ba ako? " kind of stare sabay labas nang..

"is that thermos?! Buwahahahhahahahhahahahah!!"

"oh my God, Jay! You're such a cutie!"




"TIA, KASABAY NANG PAGSIKAT NANG ARAW, WILL YOU MARRY ME?"






brain is not responding..








memory re-starting..







Downloading database..

"OH MY GOD! YES!!" niyakap ko siya at nagtatatalon kaming pareho sa tuwa.

"jusko, Tia! Mapapangasawa na kita!" tumatalon parin si Jay.

Teka pagod na ako.

"Hu...huwait..WAAAAIT!!!" putek na Jay na to, hindi na napagod kakatalon.

"oh, yes, my misis."

"luh."

"nu ngaaaa" ayan bigla nang nag tantrums.

Huminga ako nang malalim at tingnan ko siya habang patapos palang ang pagsikat nang araw dito sa bundok nang Daraitan.

He look at me the same way and that give me my favorite reflecting moment of my life.

I'm really, indeed, in live with you, Jason Cornelio.

"Wala lang, I love you!" we both smile and he kiss me

Meet my Terror Love Tutor ( COMPLETED) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon