Anna's POV
Mabilis lumips ang mga araw. Natapos na nila Darren at Tia yung pagsasabuhay aa kwento ko, at hindi naman ako nagsisi na sila ang nagsabuhay nito.
Heto ako at nagaayos dahil magkikita kami ni Luis.
"Are you saying na makikipagkita ka ngayon kau Luis?" Well, im talking to Tia through phone, it's saturday, and 2 weeks from now, tapos na ang 2nd grading, 3 weeks from now, maipapakita na namin yung pinaghirapan namin.
"Yes." Para narin to sa ending ng kwento ko. Gusto ko na rin kasing matapos to.
"Gagawa lang ako ng ending, Tia." At ibinaba ko na yung telepono. May mga kailangan siyang ayusin at ayoko nang makagulo pa dun.
TULIRO si Tia nung pumasok, tinabigan ko siya at kinalabit,
"Anyare!?" Tapos, parang bigla siyang nakabalik sa realidad.
"Nanaginip ako." Matipid niyang sagot. Hindi na ako umiimik at naghintay nalang ng kwanto niya.
Tia's POV
Ni ayaw kong isipin ulit ang nangyare. Sobra naman ata ang panaginip kong iyun, sobrang nakakabagabag.
I am sitting with Anna at heto siya, nakatitig lang sakin. Napapikit akobng mariin dahil hindi ko alam kung kaya kong ikwento, but I end up with,
"I need to fix everything. I need to choose. Aurgh! For pete's sake, I need to fix this!"
At napa face palm nalang ako sa mesa ko, Naramdaman ko namang hinihimas nalang ni Anna ang likod ko.
"I know you can do that, you're strong.. Stronger than you think you are.."
Tinignan ko siya, and thank heaven, I found her smile so helpful.
I click my phone and stand up with all yhe strength in my body.
"Anna! Tama ka! I am strong! Stronger! Hindi ako papasok! Just tell them!"
Nung makalayo na ako sa room, I looked up my phone and put it as fast as possible sa tenga ko,
"Tia. Is there any pro--"
"Let's talk."
Darren's POV
IM LITERALLY AT REST nung nakatanggap ako ng tawag galing kay Tia.
"Let's talk" I didnt know what to answer. Hindi ako nakapagsalita ng ilang segundo. Mukhang alam ko na kasi ang mangyayari.
"Nasan ka. Mukhang matindi yan ah!" I tried to laugh pero wala akong narinig na tawa sa kabilang linya. Mukhang tama ako.
"Woaw.. So seems so serious! Ill be at the park! Give me 15 minutes!" I said with all smile. Pero pagkatapos na pagkatapos ng tawag ni Tia, syang lusaw rin ng ngiti ko. I just stared at my phone and after a couple of second naihagis ko ang sarili ko sa kama. Yes, wala ako sa school. At ilang araw na rin akong di napasok. Kaya nagset ako ng meeting place na wala sa school. Buti nalang di na siya nagtanong.
Ito na nga ba ang tamang panaho para sumuko..
Ito na nga ba yun?
Sasabihin niya na ba saking hindi niya talaga ako minahal?
"Poor me. Baliw na ako." Tumayo na ako at naghanda sa nalalapit kong bitay.
Thirs person's POV
Nasa park na si Tia nung dumating ang hinihintay niya. Sinalubong siya neto ng ngiti at sinikap niya ring ibalik ang ngiting yun.
"Miss me?" Pabirong bati ni Darren, niyakap siya ni Tia at ikinabigla niya ito.
"I really do, Darren." Napa tsk nalang si Darren sa utak niya at agad na pinagsisihan ang sinabi niya.
Mas pinapahirapan mo lang ako tia. At agad niyang putol sa yakapan nila.
"Anu bang gusto mong sabihin?" Seryoso niyang sabi. Di niya na kayang itago, nahihirapan na siyang ipakitang masaya siya.
"No, Darren.. Ako dapat ang nagtatanong niyan sayo, anu bang gusto mong sabihin? Kasi.. Alam kong meron.." Napa buntong hininga nalang sila pareho. Nagtitigan at siya naman ngayon ang yumakap kay Tia.
"I- I'm sorry Tia. Sorry for bringing such mess in your life." Tuluyan na siyang naluha. Ayaw niyang bitawan si Tia dahil ayaw niyang makita ang mga luha niya, pero si Tia mismo ang kumawala.
"Darren, pls. I need explanation.. I--"
Pinunasan ni Darren ang luha sa mga mata ni Tia at inalalayan niya ito paupo.
"Jay loves you. You deserve one another" at nasabi na nga ni Darren ang pinaka masakit na linyang nasabi niya sa buong buhay niya.
Baka heto na nga talaga ang tadhana ko..
Sabi niya sa sarili niya.
"You're special Darren." At mas lalong umiyak si Tia. Niyakap niya ito at pinigilan ang sariling masaktan. "Sssshhhh... I know.." I'm special. Just special.
"You dont have to feel this way Tia.." Hinawakan niya ang dalawang pisngi nito at pinilit na ngumiti. "Masyado kang maganda para umiyak ng ganito."
Atleast, ngumiti si Tia. Ok na sakaniya yun.
"Kung ako yung iniisip mo.. Pls dont be bother.. I'll be fine." Yes I will be. Yes.
Wala nang nagawa si Tia kundi titigan ang alam niyang pinipilit lang na magpakatatag na si Darren. Mas nakokonsyensya tuloy siya. Mas naiiyak na naman tuloy siya.
"Im sorry" sabay harap niya kay Darren, wala na siyang paki kung namumula na siya basta gusto niya nalang magpakatotoo.
"Im sorry, pero gusto kong malaman mong sinubukan ko.. Na pinilit ko--" niyakap na naman siya ni Darren.
Tia pls stop. You're hurting me more. "Thank you for trying.. Pero walang dapat pilitin Tia. Walang pag-ibig na pinipilit." Pinunasan niya ulit ang isang makulit na luhang pumatak sa mata niya, mabigat na ang loob niya dahil mas nasasaktan siya tuwing sinasabi ni Tia na pinilit lang nito ang mahalin siya.
"Sige na.. pumunta na ka sa kaniya. Alam niya bang nandito ka? Malamang nababaliw na siya ngayon." At parehas na silang nagtawanan ni Tia. Ang unang tawa narinig niya mula kay Tia.
Tumayo na siya dahil baka hindi na niya mapigilan pa ang sarili niya, ganun rin naman ang ginawa ni Tia.
"Thank you Darren, for staying with me kahit ilang buwan lang yun, sobra--"
"Stop Tia. Ako ang dapat magpasalamat. You helped me to learn and realize so many things."
Haist Tia. Wag mo na akong pahirapan pls. I cant replace him. End of discussion.
Pinanuod niya lang si Tia na maglakad palayo. Kahit na sa bawat hakbang nito ay syang piga sa puso niya dahil baka ito na ang huli nilang paguusap ng tungkol sa kanila. Masakit mawalan ng minamahal. Mas lalong masakit kapag alam mo namang mawawala siya, pinanuod mo pa. Pero ito ang alam niyang dapat gawin.
"Tia!"
Sigaw niya rito at isang lingon na may kasamang ngiti ang ibinalik sa kaniya ni Tia.
"Tell Jay, talk to him soon!" Nung nakita niyang tumango si Tia ay tumalikod na rin siya papunta sa sasakyan niya.
Sorry, pero di na kita papanuoring tuluyang mawala.
Author's note:
Sorry! Redundant! HahaaxD medyo rush! Hahhaa.
BINABASA MO ANG
Meet my Terror Love Tutor ( COMPLETED)
Novela JuvenilHIGH LIGHT RANK ACHIEVE : #4 IN #MASAKIT Alam ko namang bobo ako, pero hindi sa academics. KUNDI SA LOVE. May ganun bang tao? Oo! ako nga diba. LOOKING PO NG LOVE TUTOR! CHAR. -_- I am so pretty to be sure na alam ko ang pinag-kaiba ng love sa cr...
