Her Stalker

Chapter 30

Ilang araw rin ang lumipas ay nakatanggap ako dati ng invitation galing kay Red. A wedding invitation. Ikakasal ulit ang kapatid niyang si Sarah at ang asawa nito. Pero teka nga, bakit ba siya ang nagbibigay ng wedding invitation sa akin? Para naman siya ang ikakasal hindi si Sarah. Hindi ba dapat ang magbibigay ng invitation ang groom at bride? Bakit ang kuya ang nagbigay? That's weird.

Hindi na ako umattend mismo sa kasal nila dahil dumeretso na ako sa reception.

"Mabuti naman nakarating ka ngayon." Bungad ni Red sa akin.

"Alam mo naman tinuring ko na ring kapatid si Sarah." Umupo na ako sa magiging table ko. Ang sabi kasi dito rin daw ang table ko. "Si Dave?"

"Hahabol daw siya mamaya." Tumango lang ako sa kanya.

Tumingin ako sa bagong kasal. Ang ganda ni Sarah at karga nila mag-asawa ang kambal. So, kambal pala ang naging anak nila. Inaanin kong naiinggit ako. Ano na ang gagawin ko ngayon?

"Hindi mo pala kasama si Eina. I was expected you're coming with her today." Napatingin ako kay Red pero hindi ako sumagot. Ayaw ko na pagusapan ang tungkol sa aming dalawa. "May problema ba?"

"Nothing." Mabilis ako umiling sa kaibigan.

"Kilala kita, Gael. Alam ko kung may problema ka o wala. Nakikita ko sa mga mata mo ngayon. Tell me, what's wrong?"

"This is nothing."

"Nabalitaan ko kay tito Nick ay napapadalas ka napapaaway sa mga club nitong mga nakaraang araw. It's not you. Hindi ka pumapasok sa mga gulo noon."

Tsk. Si dad talaga. Sinabi ko ng huwag sabihin kahit kanino ang nangyari sa akin.

"Aba malay ko ba may mga kasama silang wrestler na boyfriend."

"Gael naman. Bumalik ka na naman ba sa dati mong ginagawa ngayon. I thought you changed for her... for your son."

"Iyon rin akala ko. Pero wala." Nagkibit balikat pa ako.

"Nagaway ba kayong dalawa?"

"Excuse me, pupunta lang ako ng rest room." Namilog ang mga mata ko kaya agad ako napalingon. She's here. But why she's here? Hindi naman siya kilala ng bagong kasal.

"Inimbitahan siya ni Tifa na pumunta." Binaling ko ang tingin kay Red sabay kunot noo ko.

"Why? I mean, bakit siya inimbitahan? Hindi siya kilala ng bagong kasal."

"She's invited her dahil nakikita ni Tifa na malungkot si Eina nitong mga nakaraang araw at makakasama rin sa bata pinagbubuntis niya kung ganoon siya." Kumunot ang noo sa sinabi ni Red.

"Buntis? So, you're telling me she's pregnant?"

"Yes." Tumango rin siya sa akin. "Wala nga rin alam si Eina nabuntis siya. Dinugo pa nga siya 2 months ago at ako pa ang nagdala sa kanya sa ospital habang kausap ko siya sa opisina ko."

Nagulat ako sa nalaman ko. Ibig sabihin pinagbubuntis niya ulit ang pangalawang baby namin.

"Send my congratulations to Sarah and her husband. I have to go." Agad ako tumayo. Hindi ko na nga hinintay ang sagot ni Red dahil umalis na rin ako sa venue.

Habang naglalakad ako patungong rest room ay sakto naman ang paglabas ni Eina.

"Eina." Bakas sa mukha niya ang pagkagulat noong lumingon siya sa akin. Pero umalis siya agad sa harapan ko. "Eina, wait!"

I keep calling her name pero tuloy pa rin siya sa pagtakbo para malayo sa akin. I know I'm hurt at hindi ko naiisip na mas nasasaktan ko talaga si Eina sa pinaggagawa ko ngayon. She's really hurt.

"Eina!" Nagulat ako sa nangyari sa kanya kaya agad ako tumakbo papalapit kay Eina. Naliligo siya sa sarili niyang dugo. "Hang in there. Dadalhin kita agad sa ospital."

Pinupunasan ko ang tumutulo kong luha habang nagmamaneho. Nagmamadali akong dalhin sa ospital si Eina. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyari sa kanila.

"E-Eina, lumaban ka. Huwag kang bibitaw. Malapit na tayo sa ospital." Tuloy pa rin ang pagpatak ng luha ko.

Nang nakarating na kami sa ospital ay dinala na siya agad sa operation room.

"Please, save them." Sabi ko sa doctor. Naalala kong buntis siya. Shit.

Pinagsusuntok ko ang upuan dito sa waiting area dahil sobrang inis ko sa sarili. Kung hindi dahil sa akin ay sana hindi magiging ganito si Eina. Wala siya ngayon sa loob ng operation room. I'm not deserving for her.

Nilabas ko ang phone ko para tawagan si dad. I know he's busy pero kailangan ko siya.

"Napatawag ka, Gael."

"Si Eina..."

"Ano nangyari kay Eina?"

"Naaksidente siya dahil sa akin kaya nandito siya ngayon sa loob ng opera--"

"Gael, anong ginawa mo? Shit. Pupuntahan kita diyan." Hindi na hinintay ni dad ang sagot ko dahil binaba na niya ang tawag.

Eina, I'm sorry. I'm really sorry.

Mga isang oras ang lumipas ay doon lang dumating si dad. Iniwanan talaga niya ang karinderya para pumunta dito sa ospital.

"Ano ba ang nangyari? Ang akala ko ba sa kasal ka pupunta?"

"I wasn't expected she's there too."

"Ano nangyari?"

Sinabi ko kay papa ang nangyari kay Eina ngayon kung bakit siya nasa loob ng operation room. Kasalanan ko ang lahat na ito kung bakit siya nandito ngayon.

"Don't blame yourself, son. Wala naman may gusto mangyari ito."

"But she's pregnant, dad. Hindi ko talaga mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyari sa kanila ngayon."

"Ayaw ko man gawin ito pero kailangan mlaman ng pamilya ni Eina ang nangyari." Tumayo na si dad para tawagan ang mama ni Eina. Ang mama, kakatandang kapatid at si Isaac lang ang kasama ni Eina rito pero minsan lang daw niya makasama ang kapatid niya.

Isa't kalahating oras na ako naghihintay sa labas ay wala pa rin lumabas na doctor. Sana maayos ang lahat. Magiging okay si Eina ngayon. Mas hindi  ko mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyari sa kanila ng anak namin.

May nurse ako nakitang lumabas mula sa operation room kaya napatayo ako. Ano nangyari sa loob? I wanna know. Bumalik agad yung nurse na may kasama pang doctor. Shit. Mas lalo akong kinakabahan sa mangyayari.

Nakita ko na rin yung mama ni Eina bagong dating lang pero hindi niya kasama si Isaac. Sino ang kasama ni Isaac sa kanila?

"Ano nangyari kay Eina?"

"Tita, I'm sorry. Kasalanan ko kung bakit nasa loob ngayon ng operation room si Eina." Hindi ako makatinging ng maayos kay tita. Wala nga rin ako narinig na sagot mula sa kanya. Alam kong galit siya sa akin kaya tatanggapin ko ang galit niya kahit sa daddy at kapatid pa ni Eina. Kasalanan ko naman talaga ang nangyari.

Kung hindi lang sana ako babaero noon ay sana hindi magiging ganito ang buhay ko ngayon. Masaya na siguro kami ni Eina magkasama.

Sa ganitong sitwasyon ay iyon ang naiisip ko sa oras na ito. Kahit alam kong malabo na mangyari sa amin iyon.