Chapter 14
Bro Code
Chip
Ang awkward. Ang tahimik ni Sera, nakatingin lang siya sa labas pagtapos kong i-complement siya. Sorry na, di ako magaling sa conversations. All I do is flirt, flirt and flirt. And flirting isn’t for Sera, she don’t deserve that treatment. Lumingon siya sa side ko kaya nanatili ang tingin ko sa daan. Shit di ko na talaga kaya!
Binuksan ko yung radio at saktong bubuksan di ni Sera yun. Nagdampi yung kamay namin. “S-sorry..” she said habang umiwas ng tingin. Namumula. Napangiti ako dahil una namumula siya, meaning she’s affected. Pangalawa, ang lambot ng kamay niya.
“Dude, remember to take care of her. As much as possible, ‘wag mong hayaang mawala siya sa paningin mo. And never break the bro code.” Von said. Gumising ng maaga ang ungas para lang sabihan ako.
“Gago ka talaga. Naging guardian pa ko. Pero sige, makakaasa ka.”
Natigil ako sa pagddaydream tungkol sa kamay ni Sera nang maalala ko yun. Fuck this feeling. Fuck the feeling of her hands. At fuck fuck fuck ba’t ang layo ng Ilocos?! Tumunog bigla ang Passenger Seat sa radio. And fuck this song. I didn’t mind the urge building up inside me to hold Sera’s hand.
**
Loise
I have always loved this song. I mean napaka-perfect nung moment na kinanta niya ni Stephen Speaks ‘yan. At the same time, parang ang cliché naman nito. Kasi bakit kailangan ito pang song na ‘to? Ang daming kanta sa buong mundo na nacompose na ‘di ba? Itong kanta na lang palagi ang tutugtog pag nasa roadtrip kayo ng partner mo sa story – base sa mga nababasa ko. Cliché ‘di ba? Pero ang saya pala sa feeling. Parang para sa’kin kasi yung kanta. At natigil ang daydream ko nang marinig kong nag-alburoto ang tiyan ko. Narinig ko pa ang pag-smirk ni Chip!
“I think we should eat first. Your tummy’s growling at me already.” Focused pa din siya sa daan at nakangisi pero obvious namang ako yung kausap niya. Inismiran ko siya.
“You should know the feeling of being hungry! It’s not growling, excuse me!” di ko mapigilang mabwisit sa kanya.
Huminto kami sa isang gas station na maraming kainan. We’re in the middle of I-don’t-know-where kaya dito na lang kami huminto. Since he’s the boss, sa KFC na lang kami kumain. Gusto ko dun sa McDo eh! Nang matapos kami, nagtuloy na kami sa biyahe. Dahil na din sa matinding kabusugan, I immediately drift to sleep.
There’s still a looooooooooooong way to go.
Okay, hi guys!
First off, sorry sa matagaaaaaal na paghihintay. I honestly don't know kung paano ko huhugot ng inspirasyon para sa story na 'to but since nasimulan ko na, i'll give my best shot para matapos 'to.
Second, pasensya na kung lame ang UD na 'to. There's still a long way to go. Matagal ko nang naitype 'tong UD na 'to, but since ayaw kong gahulin, ayun, natengga 'to sa folder ko.
Third, please do leave some comments. Mas naappreciate ko siya. Swear. Hahaha.
Silent readers, paramdam kayooooooo!~ :)
xx,
Ryane
BINABASA MO ANG
My Playboy
General Fiction[PLAYER #1] "Rule number One: Never fall for the playboy." Sera Loise Escareal. Umalis siya ng bansa para hanapin ang sarili niya at.. mag-move on. Pinlano niya ang isang sweet revenge sa kanyang pagbabalik. Pero ang hindi niya inaasahan ay ang pag...
