Stupid Mistake (WILL BE EDITED SOON)

Kabanata 19

Raniella's POV

Nang magising ako, hindi ko maiwasan ang mailang dahil sa trato nila sa akin. They are too caring, thoughtful, smiling and cautious, and its strange. Ba't ba sila ngkakaganyan.

"Bes, anong gusto mong kainin? Bacon o steak?" nakangiting tanong saken ni Kleah habang nakataas yung dalawang supot

Inayos ko ang pagkakaupo at akmang sasagot pero sumabat si Karyll.

"None of the choices, bes.!" sambit niya kaya napanguso nalang si Kleah
"So here, I've brought some soup." dagdag niya sabay kindat saken

Sumang ayon naman si Mommy kaya yung soup na dala ni Karyll ang winner. Napasimangot lang si Kleah kaya siya na mismo ang kumain sa dala niya

Pagkatapos ng lunch ko, bumalik na sina Kleah at Karyll sa school. May quiz daw kasi sila ngayon and apparently, hindi pa ako pweding pumasok. Sabi kasi ng doktor, kahit okay na ako at pwedi nang madischarge bukas, kailangan ko pa din ng pahinga.

One week din daw kasi akong walang malay kaya ganun narin ang pag-aalala nila. Hindi ko rin naman sila masisisi.

Habang wala si mommy sa kwarto, inalala ko yung nangyari. Mula sa pagkidnap saken hanggang sa pananakit na ginawa nila.

Hinaplos ko ang benda sa braso at ramdam ko parin ang sakit nun. Malalim pala ang sugat ko kaya ganun nalang ang hapdi na nararamdaman ko. Sinubukan kung tanggalin yung benda para makita ko ang sugat pero biglang pumasok si Mommy kasama si Kent.

Anong ginagawa niya dito?

"Anak, anong ginagawa mo?" agad lumapit si Mommy saken at nilayo niya sa braso ko ang kamay ko

"Hindi mo pweding galawin ang sugat mo, unless sasabihin ng doktor." sabat ni Kent

I did what they say. Kinalma ko ang sarili ko at nakinig sa mga payo nilang dalawa.

"Siyanga pala, Ran. Pagdating natin sa bahay bukas, pupuntahan tayo ng mga pulis." Sabi ni Mom habang inaalalayan akong mahiga

Para akong naalarma sa sinabi niya. Naalala ko ang mga mukha nung taong nanakit saken kaya namuo ang mga luha ko.

"Hey, what's wrong?" agad na tumayo si Kent at hinawakan ang kamay ko

"Anak, may problema ba?" nag-aalalang tanong ni mommy saken

Binawi ko ang kamay ko kay Kent at niyakap ko si mommy. Bago ako sumubsob sa kanya, nakita ko sa mga mata ni Kent ang disappointment.

"Mom, what if bumalik sila? Sasaktan nila ako ulit!" sambit ko habang nakayakap si Mommy

I just heard Kent took a deep sigh.

Matapos ang ilang minuto, nagsalita narin si Mom.

"Ran, kakausapin ka ng mga pulis bukas. Please, don't be afraid to tell everything. Walang mangyayaring masama sayo, okay?" pagpapakalma niya saken sabay halik sa noo

I nodded and back to my bed. Umuwi na muna si mommy pagkatapos nun. Si Dad naman, hindi na ako nagtaka kung wala siya. Lagi naman yung walang pakialam saken kaya sanay na ako.

Naiwan kaming dalawa ni Kent sa loob ng kwarto. Nasa sofa siya nakaupo habang nakasandal yung likod then nakacross arm siya. Pasilip silip lang ako sa kanya pero damn, I miss him!

"Ran..." malamig ang boses niya pero malambing ang pagbanggit

"Bakit? Ano yun?" I answered sarcastically

Bahala siya diyan.

Bago niya pa ako nasagot, bumukas ang pinto kaya pareho kaming napatingin dun. It's Edward. May dala itong bouquet ng bulaklak na ikinakunot ng noo ni Kent.

"What was that for?!" galit na tanong ni Kent sa kanya

"You don't need to know!" balik sigaw sa kanya ni Edward at naglakad na papunta saken with his smile

Gwapo pala siya no?

Shet! Mukhang mag-aaway ata sila, hmp!

"Here, it's for you." Sabay abot ng bulaklak saken

"Thanks" matipid kong sagot

Napatingin ako sa direksyon ni Kent at nakita ko siyang umiling. Pagkatapos, lumabas na siya sa kwarto at padabog na sinara ang pinto.

Anong problema niya?

"Anyway, is it true na discharge kana bukas?" He asked me

Tumango lang ako bilang sagot. Mahaba haba  rin ang naging usapan naming dalawa. Pagkatapos, hinayaan na niya akong matulog para makapag relax. Hindi niya ako iniwan hanggang sa makatulog na ako, ganun din sina Warren at John. Naririnig ko pa nga sila na nagbabangayan minsan. Nakakatuwa naman, para akong prinsesa nito. Ang daming  bantay.

"Sleep tight, Ran. Dito lang ako." Last word I've heard from him bago ako tuluyang nakatulog

Pinky's POV

"What? Why the hell did you do that kuya?" sinigawan ko na ang pasaway kong kapatid

I don't care if he's my brother. Oo, maldita ako pero never akong na involve sa bloody scenes no?

"Why, it's a big amount of money." kalma niyang sagot saken habang nagyoyosi

"What? Big amount huh?" pagtataray ko sa kanya at hinarap siya na nakapawewang with my high eyebrows

How I wish I look intimidating for him!

Hindi siya umimik at nagpatuloy lang sa pagyoyosi. Binugahan pa nga ako ng usok!

"Yuck kuya! Yung lungs ko, my ghad!" tapos umarte ako na kunwari inuubo

Lumayo ako ng bahagya sa kanya at balik pamewang.

"Look kuya, we have lots of money, okay? Why did you do that?!" singhal ko sa kanya

We're here at my condo kaya safe tong usapan namin. Damn, baka malaman na naman ni Dad ang kabalastugan ng kapatid ko, hayst!

"I don't know, it's just a trip." kalma niyang sagot

What? It's just a fucking trip?

I chuckled then stare at him.

"Can you even hear yourself, kuya? Common, she's almost dead!" umupo na ako sa sofa na kaharap niya at sumandal sabay cross arms.

He stood suddenly and look at me seriously kaya tumingin din ako sa kanya ng seryoso.

"Look lil sis, you should be happy. I did that for you. When she died, you can get Kent's love and attention. Akala ko pa naman matutuwa ka." naiwan akong nakatulala sa sinabi ni Kuya saken

Agad na siyang pumasok sa kwarto niya para magpahinga. Wait, he did that for me?

I don't know how to react with this mess. I know him well, the same with Kent Luis Mendoza.

Pag nalaman ni Kent na may kinalaman si Kuya sa nangyari, for sure hindi niya yun palalampasin. Damn! What should I do?

Mahal ko si Kent. Pag nalaman niyang may alam ako at hindi ko sinabi sa kanya, siguradong kamumuhian niya ako. Hindi ko din naman kayang isuplong si Kuya. Kahit demonyo yun, kuya ko parin yun at mahal ko yun no?

"I'm sorry Kent for what he did pero, hanggang dito lang ang kaya kong gawin. Maybe kuya is right, advantage saken pag namatay si Ran. Maso-solo na kita at wala na akong magiging kahati." sambit ko isip

Bago ako natulog, tinawagan ko muna si Dad at sinabi ko sa kanya na hindi ako uuwi sa mansion ngayon. Wala naman siyang reklamo at sumang ayon lang kaagad.

Buti naman!

Nagpalit muna ako ng pantulog bago nahiga. After a few minutes, nakatulog narin ako..