Stupid Mistake (WILL BE EDITED SOON)

Kabanata 32

We are in the near end of this story. I appreciate your effort to scroll and read until this chapter. Love ya!

Agad iniuwi ni Kent si Raniella sa bahay nila. He's still smiling on their way home. Hindi niya lang talaga maalis ang ngiti niya ngayong nayakap niya ulit si Ran ng mahigpit.

"We're here." masayang sambit ni Kent at agad lumabas ng kotse para pagbuksan si Ran

Kinuha niya rin sa backseat ang mga gamit nito at inabot sa kanya.

"Thanks. Why do you keep on smiling? Kanina pa yan ha?" kahit nahihiya ay naglakas loob din siyang itanong yun sa binata

Nasa labas pa sila ng gate nag uusap.

"Why wouldn't I? I'm just so happy that I can't even explain why." he answered to her seriously

Tumitig lang si Raniella sa kanya. Nakangiti rin ito.

Parang kailan lang, nagkasamaan sila ng loob. Galit si Ran sa kanya pero kapag kaharap niya ito, nanghihina siya. Ganun rin si Kent. Kahit gaano niya kagustong panindigan na layuan ang babae, kapag malapit siya rito ay hindi niya makaya na gawin yun.

"Tama na nga to, let's just get inside." at tumalikod na si Ran

"Wait, I can't go with you. You and your parents should talk. Let's see each other next time, okay?" pagpigil niya rito

Humakbang siya papalapit sa babae at hinagkan ito sa noo. Pumikit lang si Ran.

"Ayusin niyo to. Make sure things are settle para walang makaistorbo sa panliligaw ko sayo ulit." bulong niya sa babae

Nagulat naman si Ran sa tinuran niya.

Is he serious?

"Mag ingat ka, liligawan pa kita." sambit nito ulit at kinindatan siya

Tahimik parin si Ran hanggang sa humakbang na si Kent papunta sa kotse niya.

"Ba't mo pa ako liligawan. You didn't even ask me kung papayag ako, diba?" she sounds sarcastic but she can't help herself to smile

"Well, you have no choice." sagot ni Kent na nakangiti rin

Nang makalayo na ang kotse ni Kent ay pumasok narin si Raniella sa loob ng bahay nila.

"Settle things with your family, Ran and I'll settle things for us. Kailangan ko munang alisin sa landas natin yung dalawa."  Kent whispered to himself while on his way to his father

Sa loob naman ng bahay, naabutan ni Ran dun sina Isabel at Danny na magkaharap habang nasa dining area. Agad silang napalingon nang naramdaman ang presensya ng anak.

"I really love my daughter, that's why I can even see her in my imagination." napapaluhang sambit ni Isabel habang nakatingin kay Ran

Ran also let her tears fall. Kahit nagalit siya sa mommy niya ay hindi niya parin kaya na makita itong umiiyak.

Hindi naman agad nakakilos si Danny nang mga oras na yun. Hindi niya akalaing uuwi pa si Ran sa bahay nila dahil sa dami ng atraso niya sa dalaga. He treated her unfairly. He treated her wrong.

"Mom, I'm here. I'm not just an imagination of yours." umiiyak na sambit ni Ran at lumapit kay Isabel

Kung nasasaktan ang mommy niya ngayon, dobleng sakit ang mas nararamdaman niya.