Stupid Mistake (WILL BE EDITED SOON)

Kabanata 33

Sa mga nakakakilala sa akin, please be silent hihihi. Pa shout out nga din pala sa number one reader ko diyan  Fayemaano, labyu! Enjoy! Anyways, let's have Raniella's POV back :)

***

Nang malaman kong nasa ospital si Pinky ay dali-dali akong nagtungo roon. I've missed a lot when I'm gone. Nalaman ko rin na naospital din pala dati si Tito Ken. Ni hindi ko man lang siya nadalaw nun.

Pagdating ko dun, agad kong pinasok ang kwarto ni Pinky. I've seen her with a guy beside her at hindi ako pweding magkamali.

He looks familiar. His gaze on me really looks familiar.

Nagpalipat lipat ako ng tingin kay Pinky na naguguluhang nakatingin saken. Tumitig siya saken pati nadun sa kasama niya.

This is not the first time that I've seen this guy. And I'm sure about it.

Humakbang ako papalapit sa kanya para mas makita ko siya. Kahit naman may pagkamasama tong si Pinky ay hindi ko parin pinagdasal na mangyari to sa kanya.

"Hi.." Pinky said faking her smile on me

Alam kong hindi pa siya ganun ka okay.

I answered her with a smile. Tumingin ako dun sa kasama niya pero agad naman itong nag iwas ng tingin.

"Kumusta kana? Okay ka na ba?" tanong ko sa kanya at umupo dun sa stool na malapit sa kama niya

Marami siyang sugat at halatang malalim ang mga iyon.

"I'm good. Yeah, I'm good." she answered me sarcastically and rolled her eyes pero nakangiti siya

Ang pilosopo naman ng isang to! Sakalin ko nalang kaya no?

Just kidding!

"Raniella, I know I've done a lot pero sana mapatawad mo parin ako." I've seen her sincerity

Hinawakan niya ang kamay ko at tumitig saken. Kahit siya, hindi niya rin maalis sa mga mata niya ang presensya ng isang lalake.

"Kahit hindi ka humingi ng sorry, patatawarin parin kita." nakangiti kong sagot sa kanya

As long as possible, ayoko sanang magtanim ng galit sa kapwa ko. Baka masira lang ako nun tulad ng mga nakikita ko sa palabas.

"Why are you so good, Raniella? Bakit ka ba ganyan? Kahit anong ginawa ko sayo, nagawa mo paring tanggapin ang sorry ko." she's still holding my hand at umiiyak siya

She's acting strange. Hindi ako sanay na mapapalitan ng ganitong aura ang pagiging maldita niya.

"Ganun naman dapat diba? If you want to live peacefully then you must know how to forgive." paliwanag ko sa kanya pero mas lalo pa siyang umiyak

"Hoy Pinky, maldita ka kaya wag kang umiyak ng ganyan sa harapan ko! Di bagay sayo eh!" pagbibiro ko at tumayo para kunin yung panyo na nasa bag ko at inabot sa kanya

"Stop crying, okay? Ang panget mo naman!" pagbibiro ko ulit pero humagulhol lang siya

She's serious. Teka, ano bang umiiyak niya? Tears of joy ba yan? Sana pala di ko nalang siya pinatawad no?

"T-there's one m-more thing I..., I want to ask, R-Raniella." she can't help herself and continue crying

Tumingin siya dun sa lalake at tumingin pabalik saken.