AŞK ESİN'TİSİ (Tamamlandı)

/40/

◽

Sabah uyandığımda yatakta tek başımaydım. Banyodan su sesi geliyordu. Sanırım Alper duş alıyordu. Yatakta gerneştim. Gözlerim açık olsa da yataktan kalkmaya yeltenmedim. Bir süre böyle bekledikten sonra su sesi kesildi ve kapı açıldı. Alper sadece belinde bir havluyla banyo kapısından çıktığında gözlerim üzerinde takılı kaldı. Saçları ıslak olduğu için daha da siyahlaşmış görünüyordu. Alnına dökülen saçlardan yüzüne su damlacıkları düşüyordu. Göğsünden karnına doğru ilerleyen bir su damlası en son belindeki havluda son bulurken gözlerimin tehlikeli bölgelerde dolaştığını fark edip hemen yukarı çıkardım. Alper'in gözleriyle gözlerim kesişirken onu izliyormuş izlenimi vermekten korktuğum için sesimi bulup konuşmaya çalıştım.

"E...erkencisin?"

Alper dolabın önüne doğru ilerledi. "Gece pek uyuyamadım, sıcak da bunaltınca güne duşla başlayayım dedim. Sen de erken uyanmışsın."

"Sıcaktan sanırım. Terlemişim biraz. Antalya geceleri söylediğin kadar soğuk olmuyor bence. Aksine fazla sıcak." Diyerek gönderme yaptığımda Alper dudaklarını yalayıp bir şey bulmaya çalışıyormuş gibi kaşlarını havalandırdı.

"Hep küresel ısınmadan dolayı bence. Ben yıllar önce geldiğimde daha serin oluyordu." Dediğinde inanmadığımı belirtircesine "Tabii tabii..." dedim. Ardından da yatakta oturur pozisyona geçip "Aslında ben de şöyle buz gibi bir duş alsam fena olmayacak." dediğimde Alper dolaptan eline aldığı kıyafetleriyle bana doğru döndü.

"Doktor ayağını suya değirmemen gerektiğini söyledi, olmaz." dediğinde dudaklarımı büzdüm. "Dediğin gibi, sadece ayağına su değirme dedi. Umarım ayağıma su değdirmeden yıkanmayı başarabilirim."

"Bence hiç tehlikeye atmayalım." deyip banyoya girdiğinde "Bu sıcakta bir hafta boyunca yıkanmamamı mı istiyorsun? Su öldürmez ama inan bana ter kokusu öldürür!" deyip ayağa kalktım. Alper bir süre sonra giyinik olarak banyodan çıktı.

"İlla inatlaşacaksın değil mi?"

"Bu inatlaşma değil. Tamamen kişisel bakım üzerine." dediğimde Alper gözlerini devirdi. Bakışları üzerimde fazlasıyla oyalansa da fark etmemiş gibi yaparak ayağımın üzerine fazla basmamaya çalışarak banyoya girdim. İşlerimi hallettikten sonra tekrar odaya döndüğümde Alper yatağa uzanmış telefonuyla uğraşıyordu.

Odada ayağıma geçirebileceğim bir şeyler ararken en sonunda bulduğum şeffaf poşeti elime alıp yatağa oturdum. Poşeti ayağıma geçirip uçlarını bileğime bağlarken Alper'de dikkatini telefondan çekip bana verdi.

"Akıllıca. Ama yine de direkt suyun altında tutarsan su geçirebilir. O yüzden oturup ayağını bir yere yaslarsan su kaçma olasılığını da en aza indirmiş olursun." dediğinde omzumun üzerinden bakıp gülümsedim.

"Mantıklı." deyip ayağa kalktığımda Alper de benimle birlikte ayaklandı. "Sen nereye?" diye merakla sorduğumda yanıma geldi.

Sırıtarak "Seni bu halde yalnız mı bırakayım karıcığım. Ne dedik, iyi günde kötü günde, hastalıkta sağlıkta... Yıkanmana yardım edeceğim." Dediğinde bir an gözümde o görntü canlandı. Canlanmaz olaydı! Gözlerimin önüne gelen görüntülerle "Olmaz!" diye resmen çığlık attım. Sonra abartı tepki verdiğimi fark edip "Yani gerek yok Alper. Ben halledebilirim sonuçta hâlâ ellerim sağlam." Deyip gözüne sokmak istercesine yukarı kaldırdığımda Alper bu sefer kahkaha attı. Önünde salladığım elimi tutup dudaklarına götürürken üzerine küçük bir öpücük bırakıp "Şaka yapıyordum. İzin vermeyeceğini biliyorum. Sadece sana banyoya kadar eşlik edecektim. Zaten doğru düzgün yürüyemiyorsun. Şimdi ayağına bir de poşet taktın. Bu sefer kayıp düşeceksin bir yerlerini kıracaksın."