Chapter 15: High School Sweetheart

195 6 0
                                    

"Oh well besh, ang masasabi ko lang don't be afraid to take risk, magtry ka. Kung magkamali ka man atleast you've tried at kung right path man yan, its all worthy." paliwanag ni Fia.

"Kahit saang anggulo kasi, mahirap siyang paniwalaan. Pero as you've said, sige i will follow your advice Fia. I hope it'll work." ngumiti siya at tumango lang ako.

Nang makadating na ako ng condo ay biglang nag ring ang phone ko.

*Calling.. Unknown number* sino naman kaya to.

"Hello? who's this?" matigas kong pagkasabi.

"Maggie it's me, Ace." sagot nung nasa kabilang linya. Para akong napipi nung nagpakilala siya. Saan naman niya kaya nakuha number ko?

"Can we talk? Please Maggie, ipapaintindi ko sayo, lahat." paliwanag niya.

Hindi na ako nagdalawang isip, kagaya nga nung sinabi ni Fia, wag akong tumanggi, wag akong umiwas kung gusto kong malinawan.

"*Sigh* okay, where?" tanong ko.

"Meet me at the lobby." agad naman akong pumunta at nakita ko siyang nakaupo sa couch. Nang makita niya ako ay napatayo siya agad.

"What now?" walang gana kong tanong.

"Sumama ka saakin." hinila niya ako at dinala sa kotse niya. Hindi na ako tumanggi dahil mukha namang safe na safe ako saknya. Feeling ko pag kasama ko siya 100% secured ako.

"Saan ba talaga tayo pupunta Ace?" seryoso siyang nagdadrive at nakita kong umiigting ang panga niya.

"Just trust me Maggie, hindi naman kita pababayaan." seryoso niyang sabi.

Hindi na ako nangulit pa kaya tumingin nalang ako sa daan. Kita kong papunta kami ng park. At duon ay payapang naglalaro ang mga bata sa playground. Naupo kami sa bench malapit sa mga batang naglalaro.

"Bakit mo ko dinala dito?" nagtatakang tanong ko.

"Sana ganyan nalang ako habang buhay, para bang walang problema." nakatingin siya sa mga batang naglalaro kaya napatingin din ako.

"What do you mean Ace?" nagtataka ako sa mga pinagsasabi niya.

"Alam mo bang araw araw akong namormroblema, problema ko kung paano ka maaalis sa isip ko." nakayuko niya sabi at huminga siya nang malalim.

"Life is so fucking unfair, babaero nga ako pero bakit ikaw hindi kita makuha? bakit pag ikaw natotorpe ako? Shit, torpe. Oo etong player na to, torpeng torpe pag dating kay Maggie." tinitignan ko lang siya habang nagsasalita siya. Susubukan ko talaga siyang intindihin.

"Maggie, i loved you since then. Marami man akong babae pero ikaw pa din e. Tangina tinamaan talaga ako sayo."

Nilalasing niya ako sa bawat salita niya.

"Bakit ka naging player?" eto talaga ang gusto kong malaman sakanya.

Huminga siya ng malalim bago siya nagsalita. "Dahil namatay siya."

"What?! sino?!" sunod sunod ang mga tanong ko sa sobrang gulat.

"First love ko, minahal ko ng sobra, sobra pa sa buhay ko. Her name is Tanya Torres." bakas sa mukha niya anglungkot.

"She's my high school sweetheart, 1 and half year lang ang binigay saamin. Napakaikling oras lang. Kinuha siya saakin kaagad." nakatingin lang siya ng deretso sa pag lubog ng araw.

"Bakit kinelangan mong maging babaero?" tanong ko saknya.

"Its my way to ease the pain, para makalimutan ko siya. That's why i used a lot of girls." sagot niya.

Napangisi ako sa dahilan niya. "Napakababaw ng dahilan mo." sabi ko sakanya

"Hindi kasi ikaw yung nawalan, hindi mo alam kung gaano kasakit maiwan, hindi mo alam ang pakiramdam. Minsan gusto  ko nalang din sumama sakanya, naisip ko din mag suicide. But one day i met you, nakita ko sayo na parang ikaw si Tanya."

Para pala siyang si ate Sasa, ganun pala talaga. Pero bumangon sila, they raise up their game in life.

"Minahal kita ng patago Maggie, minahal ka ng gagong to."

The School PlayerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon