"My goodness.. A-Axcel?" Napaawang ang bibig ko sa bigla. Malaki ang ngisi ng gwapong lalaking nasa harap ko. Am i dreaming or what? tatlong taon ang nakalipas at ngayon lang siya nagpakita saakin.
- -
*FLASHBACK*
*1 message from Axcel Alejandro*
"Holy shhh.." i clicked his message.
From: Axcel Alejandro
I'm sorry for leaving you, Maggie. I just have to, time will come and you'll understand me. Just hold on tight, honey. I miss you so bad and its killing me every fucking single day. I'll be back soon. Wait for me, please.. I love you.
"Damn you Axcel Alejandro.. I will never wait for you." Bulong ko at bumuhos ang luha ko para sa mensahe niyang iyon. Kung mahal niya talaga ako, hindi niya ako iiwan, at hinding hindi siya aalis ng walang explanation. But he chose to leave me.. I will never wait for him, kakalimutan na kita Axcel Shawn Alejandro.
*END OF FLASHBACK*
"Maggie.." tumindig ang mga balahibo ko sa pag tawag niya sa aking pangalan. Damn! Anlaki ng pinagbago niya. I admit, mas lalo siyang gumwapo wearing his color black V-neck shirt and faded jeans. Mas tumangkad at ang pangagatawan niya ay mas lalo pang lumaki. Ang mapula niyang labi ay nakangiti pero kitang kita sa mga mata niya ang kalungkutan.
"A-anong ginagawa mo d-dito? Buhay ka pa pala.. good for you." Alam ko may halong bitterness sa tono ng pananalita ko. Because fuck, affected pa din ako until now.
"Binuhay ako ng pagmamahal mo." umamba siyang lumapit saakin, humakbang ako patalikod at inalis ko ang tingin ko sakanya. You're too good to be true Alejandro but this time, wala kanang mauuto.
"Really?" sarkastiko kong sabi at ngumisi. "I need to keep going, mauna na ako. By the way, it was nice seeing you after 3 years." Tinitignan niya lang ako ng diretso sa mata, paalis na ako ng bigla niyang hablutin ang braso ko.
"What the hell?!" sa pagkabigla ko ay yun ang lumabas sa bibig ko. Malamig ang mga titig niya saakin. All these years! ganito lang? wala man lang explanation at all!
"I'll drive you home." Seryoso niyang sabi. "Ano ba? kaya kong umuwi mag isa Axcel, hindi na ako bata!" sigaw ko pero hindi siya natinag.
"Get inside." Binitawan niya ang braso ko at pinagbuksan niya ako ng pinto. "Axce--" naputol ang pagsuway ko ng bigla siyang sumigaw.
"Fuck! I said get inside, Maggie!" bigla akong kinabahan sa pagkasigaw niya. Gusto ko man magprotesta pero ang buong sistema ko ay biglang sumunod sa kanyang utos. Hell! What's wrong with me?! Halos ibagok ko ang ulo ko sa bintana ng sasakyan ni Ace nang nakasakay na ako. Akala ko move on na Maggie? Boba ka pa din, namamag-asa ka pa din!
Umikot siya para sumakay sa driver's seat. He turned the engine into life at pinatakbo ng mabilis ang kanyang porsche. Halos humiwalay ang kaluluwa ko sa katawang lupa ko dahil sa bilis.
"Damn! dahan dahan naman! Hindi mo naman alam kung saan ang bahay namin?!" napamura ako sa sobrang bilis at nakita ko namang umigting ang panga niya.
"GPS." malamig niyang sabat. Oo nga pala, stupid Maggie. Hindi mo ba alam yun?! 21st century na!!
Tumingin nalang ako sa labas buong byahe. Naiinis ako sa sarili ko, pagkatapos niya akong iwanan, heto ako at napapasunod niya pa din. Puro mura ang namuo sa utak ko at nararamdaman ko na sumusulyap siya saakin habang nakahawak sa manibela.
"Bakit ka nagta-trabaho sa kumpanyang iyon?" pinutol niya ang nakakabinging ka katahimikan.
"Pakielam mo ba." malamig kong tugon at napangisi siya.
"Woah, easy there.. Didn't you missed me, Maggie?" napangiwi ako sa sinabi niya. Gago talaga to. Tinapunan ko siya ng matalim na tingin at humalakhak maman siya habang nakatingin sa daan.
"You serious with your question, huh?" Ngumisi ako ng nakakaloko.
"Of course.. kasi kung ako ang tatanungin mo.. Miss na miss kita. Halos mabaliw ako sa Canada, kakaisip sayo." seryoso niyang sinabi at iniliko niya papasok sa aming village.
"Liar. You Alejandro brothers are good on hurting and leaving people." Hininto niya ang sasakyan niya sa harap ng gate namin. Huminga siya ng malalim at tinitigan ako ng diretso sa mga mata.
"You don't know anything. I left because of you and now I came back just the same reason. All because of you, Maggie."
